ایرنا: بیست سال گذشت اما حضور دوست داران و هواداران مرحوم سیروس قایقران نه تنها کمرنگ نشد بلکه هرسال بیشتر از سال قبل خیل مشتاقان حضور در مراسم کاپیتان، مردم را از پیر و جوان و زن و مرد بر سر مزارش آورده بود.
از قدیم گفته شده خاک مرده سرد است یا از دل برود هر آنکه از دیده برفت، اما سیروس قایقران همانگونه که به عنوان اولین کاپیتان شهرستانی تیم ملی فوتبال ثابت کرد که هر چیز شدنی است، پس از مرگش و عروج از دنیای فانی، بار دیگر به همگان نشان داد که مرده آن است که نامش به نکویی نبرند.
نوجوانان و جوانان فوتبالیست آکادمی باشگاه ملوان با این نیت پای در این مراسم گذاشته بودند که بگویند امثال قایقران را الگویی برای خود در ورزش، مروت و جوانمردی قرار می دهند و یاران شفیق قایقران و دوستان و هم تیمی های سابقش نیز همچون گذشته با پای دل به این مراسم آمدند تا بگویند که سیروس قایقران همواره در خاطرشان ماندگار است و به خاطره تبدیل نشده است.
اما این مراسم در طول این سال ها همواره میهمانان ویژه ای داشته ، از احمدرضا عابد زاده ای که همیشه روز بعد از مراسم سالگرد قایقران به تنهایی بر سر مزارش حاضر می شود تا بزرگان فوتبال استان و کشور که با حضور در مراسم سالگرد قایقران ملوانان، همواره یاد و خاطره کاپیتان را گرامی داشته اند و همگی براین امر اذعان دارند که دیگر مانند سیروس نخواهد آمد.
پدر مرحوم سیروس قایقران عصر پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با اظهار تشکر از حضور پرشور و همه ساله مردم در مراسم درگذشت فرزندش و همچنین قدردانی از دست اندرکاران برگزاری این مراسم اظهار کرد: نمی دانم چه بگویم فقط دست همه کسانی را که در این مراسم حضور دارند ، می بوسم و خاک پایشان را سرمه چشمانم می کنم .
پرویز قایقران ادامه داد: روح جوانمردی و مروت و مردم داری سیروس باعث شده که مردم هرسال مشتاق تر از سال قبل در این مراسم حضور یابند .
غفور جهانی ملی پوش سابق تیم ملی فوتبال کشورمان که ایران با ضربه سر او راهی جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین شده بود نیز در گفت و گو با خبرنگار ایرنا بیان داشت: سیروس قایقران انسانی مردمی بود، حضور این همه جمعیت در هرسال برای گرامیداشت یاد و خاطره مرحوم قایقران به دلیل روحیه پهلوانی و قهرمانی کاپیتان اسبق تیم ملی فوتبال کشورمان است.
وقتی از او خواسته شد جمله ای در وصف سیروس قایقران بگوید، گفت: فوتبال ، تنها در سیروس قایقران خلاصه می شود و قایقران فوتبال را تمام کرد.
به گزارش خبرنگار ایرنا، سیروس قایقران در اول بهمن ماه سال ۱۳۴۰ در محله کلویر بندر انزلی پا به عرصه هستی نهاد. قایقران از همان ابتدای کودکی به فوتبال در زمین های خاکی کلویر روی آورد و با استعداد درخشانش به عضویت تیم فوتبال منتخب آموزشگاه های بندر انزلی در آمد. وی در ۱۶ سالگی موفق شد به عنوان یکی از مهره های اصلی در تیم های نوجوانان و جوانان ملوان استعدادهای خود را به نمایش بگذارد. قایقران با مهارت های منحصر به فردش، تیم بزرگسالان ملوان بندر انزلی را در سال ۱۳۶۵ به عنوان قهرمانی جام حذفی ایران و قهرمان دور مقدماتی جام باشگاه های آسیا رساند .
سیروس قایقران در سال ۱۳۶۳ به تیم ملی دعوت شد و در سال ۱۳۶۶ اولین فوتبالیست شهرستانی بود که بازوبند کاپیتانی تیم ملی ایران به بازوانش بسته شد. در سال ۱۳۶۷ در جام ملت های آسیا در قطر، تیم ملی ایران با رهبری قایقران به مقام سوم دست یافت و در سال ۱۳۶۹ تیم ایران را با گل های زیبایش پس از ۱۶ سال به قهرمانی در بازی های آسیایی پکن رساند.
سیروس قایقران بعد از قهرمانی ایران در بازیهای آسیایی پکن به الاتحاد قطر پیوست اما بعد از مدتی بازی در قطر، دوباره به تیم اول خود ملوان بازگشت و این تیم را قهرمان جام حذفی و راهی مسابقات آسیایی کرد.
وی در ۱۰۰ مسابقه ملی شرکت داشت که ۴۳ بازی آن، رسمی بوده است، در ۲۱ بازی کاپیتان تیم ملی بود و ۱۴ گل نیز برای تیم ملی به ثمر رساند.
گل های زیبای قایقران با پیراهن ملوان به خیبر خرم آباد در فینال جام حذفی سال ۱۳۶۵ و به پرسپولیس در نیمه نهایی جام حذفی سال ۱۳۶۹ برای همیشه در خاطره فوتبال دوستان ایرانی ثبت شده است.
سیروس قایقران در سال ۱۳۷۲ به عنوان بازیکن و سپس سرمربی به تیم کشاورز تهران پیوست و نتایج قابل توجهی به دست آورد. او سپس به تیم دسته دومی مسعود هرمزگان پیوست و مدتی درآن جا مشغول مربیگری شد.
وی در اوایل سال ۱۳۷۷ در راه بازگشت از تعطیلات نوروزی در حالیکه به همراه فرزند، همسر و برادر همسرش با اتومبیل خود عازم تهران بود، حوالی امامزاده هاشم رشت در اثر تصادف با کامیون، خود و فرزندش (راستین) جان به جان آفرین تسلیم کردند.
شهرستان انزلی در ۴۰ کیلومتری شمال غرب مرکز استان گیلان واقع شده و تیم فوتبال ملوان بندرانزلی از تیم های پرطرفدار و با سابقه این شهر ساحلی در فوتبال کشور است.
ثبت دیدگاه