سید محمد علوی:
گیلان، سرزمین فرهنگ، تمدن و طبیعت که به دلیل نزدیکی به پایتخت، وجود راه دسترسی محوریت شرقی و غربی خط کناره و گسترش صنعت خودروسازی و دسترسی آسان با توجه به راه‌اندازی آزادراه قزوین رشت و توسعه راه‌های پیرامون به یکی از مقاصد اصلی گردشگری ایران تبدیل‌شده است در کنار تسهیلات زیرساختی با شکل‌گیری و ایجاد ظرفیت منطقه آزاد و سایر جاذبه‌ها و امکانات رفاهی، توسعه فنّاوری شرایط برای گسترش سرمایه‌گذاری بهتر از قبل فراهم‌شده است با توجه به این تحول رغبت به سرمایه‌گذاری و احداث اماکن اقامتی، پذیرایی و توریستی توسط سرمایه‌گذاران بخش خصوصی و شهرداری‌ها و دهیاری‌های استان به دلیل توجیه اقتصادی بیش از دهه‌های قبل شده است. می‌توان گفت مسیر توسعه گیلان با محوریت گردشگری راه خود را به‌خوبی پیداکرده، امروزه به‌وفور شاهد تولید، عرضه و فروش صنایع‌دستی، سوغات و محصولات محلی به گردشگران هستیم، تعدد مراکز ارائه خدمات گردشگری نیز نشان از وجود تقاضا در این بخش دارد، البته باید در نظر داشت با گذر از این مقطع در سنوات آتی کیفیت عالی خدمات و برند سازی راز موفقیت و ماندگاری این واحدها در این صنعت خواهیم بود. به دلیل فرا بخشی بودن صنعت توریسم بی‌شک یک دستگاه به‌تنهایی نمی‌تواند بار این مسئولیت را بکشد، جا دارد از تمامی افراد حقیقی و حقوقی که به هر نحو و جایگاهی که سعی دارند در این راستا که همراهی در توسعه میراث فرهنگی صنایع‌دستی و گردشگری می‌باشند تقدیر کرد. تا اینجای موضوع بسیار عالی و قابل تشکر است اما آنچه به‌خوبی قابل‌تحلیل است بیانگر این واقعیت است که صدور مجوزها از مراجع مختلف ساماندهی شده و برنامه محور تعریف‌شده نیست. در فرایند درست باید مدیریت کلان وجود داشته باشد، برنامه محور در راستای طرح آمایش یا نقشه جامع توسعه گردشگری (که اگر وجود داشته باشد) با اداره کل متولی باشد. نباید به دلیل فرادستگاه بودن اقدامات ادارات یا شهرداری‌ها و شوراها تداخلی در وظایف دستگاه متولی اصلی داشته باشد و منجر به تضعیف جایگاه شود.
اگر نگاهی به اساسنامه سازمان میراث فرهنگی و در حوزه گردشگری (ایران‌گردی و جهانگردی) بی اندازیم خواهیم دید بر اساس ماده ۲ وظایف شامل موضوعاتی در قالب ۵ بند و ۱۹ محور عملیاتی که نیاز است دستگاه‌های مختلف در این مهم کمک و همکاری نمایند، برای نمونه در یک حرکت صحیح در استان گیلان با عنایت به اهمیت و محوریت موردنظر استاندار محترم به گردشگری با حرفهٔ ویژه شاهد انتصاب جناب آقای رحیم‌پور به‌عنوان مشاور عالی در حوزه گردشگری در اواخر سال ۱۳۹۶ بودیم، بی‌شک این انتصاب به دلیل هدف‌گذاری‌های بزرگ ازجمله با نگاه توسعه گردشگری دریایی، سلامت، طبیعت‌گردی، بومگردی یا تسریع در جهت‌دهی سرمایه‌گذاری در این بخش صورت پذیرفت، شاید هم وجود کاستی‌ها یا ضعف دستگاه متولی امر گردشگری در این انتصاب بی‌تأثیر نبود، اما اتفاقی که امروز شاهد آنیم که خروجی این انتصاب است ایجاد موج جدید در استان و درواقع کمک به اداره کل میراث و تقویت وضع موجود بوده و بی‌تردید با ایجاد هم‌افزایی و استفاده از همه ظرفیت‌ها ازجمله قدرت حاکمیتی شاهد تحول بیشتری در این راستا خواهیم بود.
اما در موج خبرهای مرتبط با توسعه گردشگری و خبرهای اخیر مشاهده کردیم نشستی اتفاق افتاد که با رویه هم‌افزایی کمی فاصله دارد و آن اینکه ریاست محترم شورای اسلامی یکی از شهرستان‌های استان در دیدار با معاون وزیر راه و شهرسازی، درخواست و تأکید به احداث موزه تمدن اسلامی را برای شهر خویش داشتند! کمی غریب و دور از ذهن بود برایم!
آیا متولی صدور مجوز موزه دستگاهی به‌غیراز میراث فرهنگی کشور است؟ آیا چنین درخواستی از اولویت‌های اداره کل میراث فرهنگی می‌باشد؟
و اگر آری! چرا از طریق وزارت راه؟ و چرا از طریق شورای شهر!
همان‌گونه که می‌دانیم وظایف و حدود اختیارات همه دستگاه‌ها و وزارتخانه‌های کشور معین و مشخص است. طبق ماده ۳ اساسنامه سازمان میراث فرهنگی؛ ایجاد و توسعه و اداره موزه‌ها در سطح کشور، ایجاد مرکز اسناد و مدارک میراث فرهنگی، معرفی آثار باارزش فرهنگی و تاریخی از طریق موزه‌ها و نمایشگاه‌ها و نظایر آن، ثبت آثار ارزشمند منقول و غیرمنقول فرهنگی و تاریخی، بررسی‌های مردم‌نگاری، پژوهش‌های مردم‌شناسی، انسان‌شناسی، زیستی و شناخت فرهنگ بومی مناطق مختلف کشور و … بر عهده سازمان میراث فرهنگی کشور و به تبعه آن در استان‌ها با اداره کل مربوطه است. امید است با استفاده بهتر از ظرفیت شورای برنامه‌ریزی استان و کارگروه‌های مربوطه برای توسعه استان از راه‌های صحیح و اصولی گام برداریم.
پایگاه خبری تحلیلی با مردم : انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
ثبت دیدگاه