شعر شاعر جوان مازندرانی در ایام شب قدر و شهادت امام اول شیعیان عالم امیرالمومنین حضرت علی (ع)
“در سوگ آفتاب”
ای که از محراب کوفه رفته ای پیش نبی
غربتت را با سر بشکسته آوردی علی
رفتی و زینب غم و درد دلش آغاز شد
سفره ی تنهایی و بی مادری اش باز شد
او بگوید امشبی بابای من پیش خداست
در تمنای وصال و هم کلام مصطفی است
من ندانم صحبتش با مصطفی از یار بود؟
شاید از پهلوی بشکسته ، در و دیوار بود!
شاید از محسن سخن گوید امام عالمین
شاید از تنهایی زینب بگوید یا ، حسین
یاعلی جان رفتی و عالم شده حیران تو
مجتبی تنها شده، زینب بلا گردان تو
روز عاشورا ز بُغضت سر ز تن خالی شود
دین و قرآن بر سر نی، عشق پوشالی شود
یاعلی جان کن نظر بر زینبییون دمشق
عاشقان و جان نثار و آرزومندان عشق
سروده : مجید امیری سوادکوهی
ثبت دیدگاه