از پایتخت تا داعش!

نوروز امسال همانند سال‌های گذشته، بسیاری از مخاطبین تلویزیون (سیما) منتظر پخش سریال‌های نوروزی بودند، سریال‌هایی که معمولاً با درون‌مایهٔ طنز ساخته می‌شوند و هرکدامشان مخاطب خاص خود را جذب می‌کنند. در بین سریال‌های نوروزی که در چند سال اخیر پخش‌شده است، سریال پایتخت جزو پرمخاطب‌ترین سریال‌ها بوده به‌طوری‌که در تلویزیونی که ساخت چند فصل از یک سریال، جزو موارد نادر می‌باشد، این سریال پنجمین فصل خود را روی آنتن برده است و همچنان نیز مخاطبان بسیار زیادی دارد.

فصل پنجم پایتخت، یکی از متفاوت‌ترین فصل‌های این سریال است، چون علاوه بر اینکه قسمت زیادی از فیلم‌نامه برای بازی در خارج از کشور نوشته‌شده است، موضوع جدید و به‌روزی به نام داعش نیز در فیلم‌نامه جای خود را بازکرده است.

همین موضوع باعث شده که سریال پایتخت منتقدان زیادی پیدا کند و با طرح این مسئله که «سریال طنز چه ارتباطی با داعش دارد؟» سعی در زیر سؤال بردن نویسنده و کارگردان این اثر دارند.

انتقادها به همین‌جا ختم نمی‌شود و بعضاً دیده می‌شود برخی از منتقدین با گسترده‌تر کردن انتقادهای خود، سریال پایتخت را یک سریال سیاسی می‌دانند!

در سال‌های اخیر، نام داعش، لرزه بر تن تمام مردم جهان می‌اندازد، به‌طوری‌که معمولاً خبرهای بسیار زیادی از کشتار وحشیانهٔ مردم بی‌گناه در سراسر جهان، توسط داعش را در بسیاری از شبکه‌های خبری مشاهده می‌کنیم. عمق ترس مردم جهان آنجاست که حتی گاهی مشاهده می‌کنیم در کشورهای غربی با ساختن کلیپ‌های دوربین مخفی طنز از عملیات‌های انتحاری یک داعشی، مردم برای زنده ماندن با ترس و استرس فراوان فرار می‌کنند و اصلاً به این موضوع فکر نمی‌کنند که آیا این عملیات انتحاری واقعی است یا دوربین مخفی! فقط می‌خواهند فرار کنند و زنده بمانند!

اما تفکر مردم ایران نسبت به داعش با تفکر مردم سراسر جهان فرق دارد!

مردم ایران نه‌تنها از داعش ترس و وحشت ندارند بلکه بسیاری از آن‌ها داوطلبانه و برای دفاع از ناموس و دین رهسپار جبهه‌های جنگ با داعش می‌شوند و برای اینکه ملت ایران دچار کمترین گزندی از داعش و هم‌پیمانانش نشوند، عاشقانه و شجاعانه از زندگی و خانوادهٔ خود می‌گذرند و جان خود را فدا می‌کنند.

آن دسته از مردمانی هم که به جنگ نمی‌روند خیالشان جمع است که هم‌میهنانشان در جبهه‌های جنگ با داعش، این اجازه را به آن‌ها نمی‌دهند که حتی به نزدیکی مرزهای ایران بیایند.

این‌که در یک سریال طنز به چنین موضوعی پرداخته‌شده است جای آفرین فراوان به عوامل ساخت آن را دارد! شاید هیچ‌کس فکرش را هم نمی‌کرد که ظلم داعش را بشود با زبان طنز بیان کرد و آن طیف از مردم جامعه که نسبت به این موضوع بی‌تفاوت بودند را، آگاه و هوشیار سازد.

در یک سکانس از سریال پایتخت، وقتی نقی معمولی متوجه می‌شود که در سوریه هستند به گوشه‌ای خلوت می‌رود بابیان ترس از هتک حرمت و از دست دادن نوامیس خود، گریه و بی‌قراری می‌کند.

این قسمت کوتاه از سریال، به‌خوبی به عمق جنایات و بی‌رحمی‌های داعش اشاره می‌کند به‌طوری‌که مطمئناً بسیاری از مخاطبان برای چند ثانیه هم که شده، ترس و استرس فراوان نقی معمولی را درک کردند.

پس از پخش این قسمت از سریال، عده‌ای از فعالان فضای مجازی، سکانس یادشدهٔ نقی معمولی را در کنار قسمتی از سخنان شهید جوان و گیلانی مدافع حرم، بابک نوری قراردادند که شهید به مردم دلگرمی می‌داد و می‌گفت:

ما اینجا هستیم که این داعشی های تکفیری وارد خاک ما نشوند، ما اینجا هستیم که از ناموس خود دفاع کنیم، ما اینجا هستیم که تا از اعتقادات خود دفاع کنیم، ما مدافعان ناموس کشور خود هستیم، ما مدافعان حرمیم.

آری، اگر شهید نوری و امثال این شهید نبودند، الآن دیگر داعش را در یک سریال طنز نمی‌دیدم، دیگر دیالوگ «چطوری ایرانی!» یک داعشی را از تیزر تبلیغاتی یک فیلم سینمایی در تلویزیون نمی‌دیدیم بلکه داعشی ها را در کوچه و خیابان و رو به روی خود می‌دیدم و ترس نقی معمولی را همهٔ ما از نزدیک لمس می‌کردیم.

پایگاه خبری تحلیلی با مردم : انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.