به گزارش باشگاه خبرنگران، شکوفه اویار حسینی مشاوره خانواده اظهار کرد: برای اینکه کنترل اعصابمان را به دست بگیریم باید دقت کنیم معمولا چه کاری انجام می‌دهیم؛ اصولا یا در حال فکر کردن هستیم یعنی در سرمان با خودمان حرف می‌زنیم و خاطرات گذشته و مسائل حال و آینده را بررسی می‌کنیم یا در حال احساس کردن هستیم یعنی هیجانی را مثل شادی، خشم، ترس، غم، احساس گناه، اضطراب، حسادت و غیره ر قلب و بدنمان تجربه می‌کنیم.
این مشاور خانواده بیان کرد: می‌توان گفت انسان در لحظه یا مشغول فکر کردن یا در حال احساس کردن یا مشغول رفتار کردن و انجام کاری است، گاهی هم ۲ یا سه ویژگی فوق را باهم انجام می‌دهد مثلا یاد حرف همسرم می‌افتم (فکر)، احساس غم و خشم می‌کنیم (احساس) و اشک چشم‌مان را با دستمال پاک می‌کنیم (رفتار) است.
اویار حسینی ادامه داد: به عنوان اولین قدم به خودتان توجه کنید و ببینید کدام کار را انجام می‌دهید؟ فکر، احساس، رفتار یا هرسه مورد؟، هرچقدر آگاهی شما از این چرخه بیشتر شود، با مهارت آموزی‌هایی که خواهیم گفت در کنترل خودتان ماهرتر می‌شوید.
وی افزود: در این دنیا چهار احساس وجود دارد که اگر به شکل افراطی در ما بالا رود، بی تردید عکس العمل‌های احمقانه‌ای از خودمان نشان خواهیم داد، این احساس‌ها شامل اضطراب مفرط، خشم، افسردگی و کسالت، احساس گناه است؛ اگر خودتان را خیلی مضطرب یا عصبی، یا پر تنش، ناراحت، برافروخته، هراسان، بیمناک، نگران، مرعوب و وحشت زده کنید، کنترل اوضاع را از دست می‌دهید.
این مشاور خانواده ادامه داد: اگر خیلی عصبانی یا تدافعی، خشمگین، آتشی، وقیح، جنجال برانگیز، آزرده و ناکام بشوید، عادل عصبیتان را از دست داده اید، اگر خودتان را بیش از حد افسرده یا خسته، ناراحت، نا امید،طرد شده، نا دیده گرفته شده، پکر کنید، مستأصل خواهید شد؛ اگر خودتان را بیش از حد گناهکار بدانید احساس مسئولیت، پشیمانی، شرمندگی خیلی زیاد کنید، قدرت استدلال و تصمیم گیری شما مختل شده و فقط بخشی از واقعیت را میبینید.
اویار حسینی تشریح کرد: منظور از افراطی در اینجا به این معناست که در یک موقعیت استرس‌زا شما با قضاوت‌های خودتان، استرس را بیشتر می‌کنید و واکنش افراطی نشان می‌دهید؛ تکلیف واقعی این است که باید چه عملی درباره آن انجام دهیم؛ در مرحله اول، باید بدانیم چطور تا حد امکان از وقوع واکنش‌های افراطی خلاص شویم و چگونه از وقوع مجددشان جلوگیری کنیم؟، گاهی اقرار به اینکه عکس العملی افراطی داشتید، جرأت می‌خواهد.
وی اظهار کرد: این عکس العمل‌ها عموما به این دلیل است که جنبه‌های مثبت وقایع را نادیده می‌گیرند و تمرکز افراط گونه‌ای به جنبه‌های منفی وقایع دارند، خیلی وقت‌ها در آرام کردن این افراد احساس درمانگری می‌کنیم چون هیجانات آنها مثل یک گردباد عمل می‌کند، توصیه می‌شود در قدم اول شنونده خوبی باشید تا علت عصبانیت فرد مورد نظر را بفهمید.
این مشاور خانواده گفت: باید با فرد عصبی همدلی کنید و احساس مثبت را به او انعکاس دهید مثلا می‌دانم که صحبت پدرم درباره فروش زمین تو را ناراحت کرد، در این مرحله فقط بخش‌هایی از صحبتش را که مورد تأیید شما است، در می یابید، نه همه صحبت را مثلا منم موافقم لحن پدرم تند بود، بعد از این تأیید به مخالفت با بخش‌های دیگر صحبتش بپردازید مثلا می‌دانم از صحبت پدرم درباره فروش زمین ناراحت هستی، منم قبول دارم که لحن پدرم تند بود اما من به خودم اجازه بی‌احترامی به آنها را نمی‌دهم چون دوست ندارم فرزندم بی‌احترامی کردن به من را از رفتار من به پدرم بیاموزد.
اویار حسینی افزود: مهم‌ترین نکته در این رابطه این است اگر او همچنان عصبانی است باید زمان دهید و سعی نکنید همین لحظه او را آرام کنید، پس از چشم کور و از گوش کر شوید و مشغول انجام کاری شوید تا خودش آرام شود، و در زمانی دیگر گفتگو کنید.
ثبت دیدگاه