روستای ایستا یا توقف در حومه ی طالقان، یکی از عجیب ترین روستاهای ایران است. اهالی این روستا اجازه ورود بانوان به روستای خود را نمی دهند و از استفاده از هرگونه وسایل مدرن پرهیز می کنند. گروهی از پیروان میرزا صادق مجتهد تبریزی، فقیه مشهور دوره مشروطه که با الهام از آرای تجدد ستیز او چنین زندگی را در زمانه تسلط مدرنیته سامان داده اند در این روستا زندگی می کنند. میرزا صادق مجتهد تبریزی از فقهایی بود که در هر دو حیطه نظر و عمل، بسیار بر طرد مطلق اندیشه تجدد و دستاورهایش تاکید می کرد و تا پایان عمر بر عدم جواز استفاده از ابزار تکنولوژیک و امور جدید و مدرن فتوا می داد.
اهالی روستای ایستا واقع در شرق طالقان اوقات شرعی نماز را با شاخصه های خود استخراج کرده و آغاز و پایان ماه مبارک رمضان را نیز با رویت خویش تعیین می کنند. آنها به رویای صادقانه معتقدند و به شدت منتظر ظهور امام مهدی (عج) هستند. فرزندانشان بعد از رسیدن به سن تکلیف مختارند که با آنان زندگی کنند یا به شهر تبریز بازگردند. اهالی روستا، هیچگونه فعالیت سیاسی و اجتماعی نداشته و باورهای خود را تبلیغ نمی کنند.
مردان از چه زنانی لذت می برند؟
اهالی روستای ایستا، عروسی و عزا ندارند و مراسمی چون جشن تولد، سالگرد ازدواج و… برای آنان معنا و مفهومی ندارد. تا حدودی مهمان نواز هستند به شرطی که احدی از زنان قصد ورود به روستای آنان را نداشته باشد. همان طور که تاکنون کسی از دنیای بیرون زنان آنان را ندیده است. مردمان این روستا، برای خرید مایحتاج خود همانند پارچه، میخ و مقدار بسیار کمی آهن و شیشه و مانند این ها به شهر طالقان می روند و خودشان آهنگری و نجاری دارند. چندان مالکیتی برای اموالشان در میان خود نمی بینند و بر سر اموال با کسی نزاع نمی کنند و اگر کسی در دارایی آنها تصرف کند با او درگیر نمی شوند و از مال خود چشم پوشی می کنند. در دهکده ی آنها کسانی را می توان سراغ گرفت که تنها ۲ یا ۳ بار به بیرون از محل سکونت خود رفته اند. آنها افراد غیر از خود را اهل بیرون می نامند.
اهالی روستای ایستا هیچ گونه خدمات دولتی دریافت نمی کنند. خوراکی را که خاستگاه و چگونگی تولیدش را ندانند، مصرف نمی کنند و از تناول گندم و میوه هایی که با کود شیمیایی و سموم دفع آفات به عمل آمده باشد، به شدت پرهیز می کنند. فراوان از لبنیات تولیدی خودشان استفاده می کنند. گوشت کم می خورند آن هم از گوشت حیوانات نر حلال گوشت. از میهمانان خود با چای پذیرایی می کنند، اما خود نمی نوشند. مردان در آنجا علاوه بر شلوار نخی یا پشمی دست باف، پیراهن بلندی بر تن می کنند که تا زانو را می پوشاند و اغلب کلاهی پشمینه بر سر دارند.
منابع: نمناک،، تابناک
ثبت دیدگاه