به گزارش اسپوتنیک، مایک پمپئو، وزیر امور خارجه ایالات متحده در بیانیه کتبی که روز یکشنبه توسط وزارت امور خارجه این کشور منتشر شد، اعلام کرد که ایالات متحده قصد دارد هفته آینده در رابطه با سرکوب‌های آبان سال گذشته، بار دیگر رژیم تحریمی علیه ایران را تشدید کند.
به گفته وی، یک سال پیش، پس از تظاهرات در شهرهای ایران، تهران “سعی کرد شواهد سرکوب وحشیانه خود را از طریق سانسور، ارعاب” و قطع کردن اینترنت، پنهان کند. به گفته وزیر خارجه آمریکا، مقامات ایرانی” همچنان از انجام تحقیقات مستقل در مورد قتل‌هایی که در آن هفته سرنوشت ساز انجام داده‌اند، خودداری می‌کنند.”
اسپوتنیک در این زمینه با تحلیلگر مسائل بین الملل، کارشناس ارشد در مطالعات آمریکا و استاد دانشگاه، دکتر علیرضا رضاخواه گفتگویی انجام داده که در ادامه به آن می‌پردازیم؛
آیا صحبت‌های مایک پمپئو مصداق دخالت در امور داخلی ایران نیستند؟
– این اتفاق جدیدی نیست و 40 است که آمریکایی‌ها برخلاف قوانین بین الملل در مسائل داخلی ایران مداخله می‌کنند و این صرفا به این معنا نیست که اینها نسبت به یک اتفاق مشخص موضع سیاست خارجه بگیرند. یک پای شلوغی‌های آبان ماه هم سم پاشی‌هایی بوده که رسانه‌های وابسته به آمریکا در داخل ایران انجام دادند.
آمریکایی‌ها اگر نسبت به اعتراضات مردمی قرار است واکنش نشان دهند، بهتر است این روزها نگاهی به خیابان‌های واشنگتن داشته باشند و زد و خوردهایی که انجام می‌شود، یک نگاهی به نژاد پرستی سیستماتیک که در خود آمریکا وجود دارد و آقای اوباما به عنوان رئیس جمهور پیشین این کشور در مصاحبه‌ای با بی بی سی، این را به عنوان یک واقعیت سیاه در داخل آمریکا می‌شناخت.
اینها چیزهایی هستند که در آمریکا کسی منکر آنها نیست؛ خشونت پلیس، رفتارهایی که با مردم دارند، سرکوب معترضان و غیره.
الان آقای ترامپ در شرایط بدی قرار دارد، انتخابات را باخته و جزء معدود روسای جمهوری شده که فضای انتخابات را واگذار کرده و از آن طرف رفتاری دارد که مشروعیت سیاسی نظام حاکم در آمریکا را هم به چالش کشیده، اینکه این نظام تقلب در آن اتفاق می‌‌اقتد، اینکه از دستگاهها سوء استفاده شده و مرده‌ها در انتخابات رای دادند و مردم در خیابان‌ها در حال زد و خورد هستند و آمریکا به شدن در حال قطبی شدن و بحران سیاسی قرار دارد. در این حالت ما یک ضرب المثلی داریم با این معنی که فرد در حال غرق شدن به هر چیزی که دم دستش باشد چنگ می‌اندازد.
پیش از انتخابات، آقای ترامپ عنوان کرده بود که بعد از انتخابات اولین کسانی که با او تماس خواهند گرفت ایرانیها خواهند بود، حالا ایشان باید منتظر باشد تا در فضای بین الملل کسی او را تحویل بگیرد،همه زنگ زدند ولی به آقای بایدن زنگ زدند و شکست ترامپ را به وی تبریک گفتند. این پیش بینی ها که اشتباه از آب درآمده طبیعی است این رفتار.
با توجه به اینکه پیش از این رابرت اوبراین به نوعی اعتراف کرده بود که دیگر حوزه‌ای باقی نمانده که بخواهند تحریم جدیدی علیه ایران وضع کنند، فکر می‌کنید تحریمهای جدیدی که پمپئو از آن صحبت می‌کند شامل چه مواردی خواهد بود؟
– عملا چیزی برای تحریم کردن باقی نمانده، آن فشار حداکثری که آنها مدعی آن بودند، همه‌اش انجام شده و آن چیزی که انتظار داشتند در مورد تغییر ماهیت و رفتار جمهوری اسلامی ایران، هیچ کدام اتفاق نیفتاده است و اینها درسی خواهد بود برای دولت بعدی آمریکا که احتمالا نیازمند در عرصه جهانی و بخصوص در قبال جمهوری اسلامی ایران خواهد بود.
و این بازیها بیشتر برای این هست که آقای پمپئو سعی بکند برای خود در فضای رادیکال علیه ایران جایابی مجدد بکند و بتواند به عنوان یک بازیگر در فضای پسا ترامپ بتواند نقش داشته باشد. اینها برداشتی است که می‌توان از رفتار آقای پمپئو در این روزها داشت.
ثبت دیدگاه