- نویسنده : سردبیر بامردم
- 30 شهریور 1400
- کد خبر 188240
- بدون نظر
- ایمیل
- پرینت
سایز متن /
به گزارش ایسنا، طی چند روز و هفتههای اخیر بزرگترین تیم های ایران تغییرات مدیریتی را تجربه کردهاند. استقلال، پرسپولیس، فولاد، تراکتور و … همگی در پایان فصل، همانند بحث بازیکن و مربی، با تغییراتی در بخش مدیریتی مواجه شدهاند؛ گویی که این اتفاق هم مانند بحث خرید و فروش بازیکن برای رفع کاستیها، امری الزامی است.
تغییرات کادر مدیریتی تیمها در استقلال، پرسپولیس و هر تیم دیگری در ایران به نحوی است که گویا این تغییرات به منظور ارتقاء و بهبودی وضعیت تیمها انجام نمیشود؛ بلکه یک صف بلند بالا از مدیران وجود دارد که هر کدام به نوبت، مدتی را در این تیمها سپری میکنند و در نهایتا به بدترین شکل ممکن از این دو تیم جدا میشوند.
البته در این بین نمونههای نادری هم وجود دارد که به خاطر عملکرد نسبتا خوب خود، حرفهای شایستهای هم دربارهشان زده میشود اما این تعداد مانند یک مشت در مقابل یک خروار است و نمیتوان به واسطه وجود چند چهره موفق که آنها هم معمولا زودتر به عمق فاجعه پی برده و استعفا دادهاند، از مسئله ناکارآمدی ساختار کنونی و مدیران مختلف گذشت.
تغییرات مدیریتی استقلال، پرسپولیس، سپاهان، تراکتور، ذوب آهن، فولاد و سایر تیمهای ایرانی در مقابل ساختار مدیریتی باثبات تیمهای اروپایی، به راحتی نشان دهنده همین موضوع است که در کنار مشکلات مربوط به نبود ساختارهای حرفهای از جمله درآمدزایی و فقدان زیرساخت، نبود برنامهریزی هم مزید بر علت شده تا تیمهای ایرانی در گیر و دار مسائل روزانه خود باشند و هر روز طرفداران یک تیم دست به اعتصاب بزنند.
تجمع طرفداران استقلال، پرسپولیس، تراکتور، ذوبآهن و … در ماههای گذشته تبدیل به امری طبیعی شده و معلوم نیست نخستین راهکار جابهجایی و تغییر نفرات در بخشهای مختلف مدیریتی و فنی است.
این وضعیت را در تیمهای اروپایی ملاحظه کنید که هر کدام از مربیان رئال مادرید، یوونتوس، منچستریونایتد، منچسترسیتی، بایرن مونیخ، دورتموند و … از سالها قبل در راس تیم مدیریتی حضور دارند و برنامههای طولانی مدت از قبیل ساخت و ساز ورزشگاه تا توسعه برند خود را ادامه میدهند.
اما در همین ایران، کدام یک از مدیرانی مختلف تیمها توانستند از خود چیزی را به یادگار بگذارند و در این سالها طرحی به نام این مدیران نامیده شود؟ آیا جز این است که ار هر یک از مدیران، میلیاردها تومان بدهی داخلی و خارجی به جای مانده و حتی برخی بودجههای سالهای آینده را هم پیش خور کردهاند؟
البته که پر واضح است همه مدیران مشکل ندارند و بلکه این سیستم و ساختار معیوب باشگاهداری و مدیریت در ایران است که همه را از خوب تا بد با خود به قعر چاه میکشد. حال برخی متوجه مشکلات هستند و خودشان قبل از فاجعه کنار میروند اما برخی دیگر از روزگار خود خبر ندارند و آنقدر میمانند تا به زیر کشیده شوند.
قهرمانی والیبال ایران در رقابت های آسیایی باعث خوشنودی والیبال دوستان شد اما به نظر می رسد این قهرمانی برای فدراسیون والیبال بیشتر جنبه فراموش کردن نتایج ضعیف با آلکنو را دارد.
به گزارش ایسنا، بیستویکمین دوره مسابقات والیبال قهرمانی مردان آسیا با قهرمانی تیم ملی والیبال ایران و معرفی تیمهای برتر این رقابتها به پایان رسید. در فینال بیست و یکمین دوره مسابقات والیبال قهرمانی مردان آسیا در ژاپن، تیم ملی والیبال ایران به مصاف ژاپن رفت و با برتری ۳ بر صفر به عنوان قهرمانی دست پیدا کرد. این رقابت در سه ست و به ترتیب با نتایج ۲۷ بر ۲۵، ۲۵ بر ۲۲ و ۳۱ بر ۲۹ به سود ایران پایان یافت.
قهرمانی ایران در رقابت های آسیایی با بهروز عطایی و کادر تمام ایرانی قدمی مثبت جهت رشد والیبال ایران بود. پاک کردن نتایج ضعیف آلکنو در لیگ ملت های ۲۰۲۱ و المپیک توکیو ماموریت سختی بود که عطایی ریسک آن را پذیرفت و در این راه موفق عمل کرد؛ ریسکی که اگر عدم موفقیت عطایی و کادر ایرانی را همراه داشت شاید ادامه کار برای مربیان وطنی در تیم های ملی سخت تر می شد.
قهرمانی در هر تورنمنتی باعث خرسندی و خوشنودی هموطنان و والیبال دوستان خواهد شد اما باید یک نکته را در نظر گرفت که در چه رقابت هایی قهرمان شدیم. قطعا سطح والیبال ایران در سالهای اخیر فراتر از آسیا بوده و نباید فدراسیون والیبال در باد این قهرمانی خوابیده و پیروزی در این مسابقات را بزرگنمایی کند چراکه ممکن است به آینده والیبال ایران صدمه بزند. قطعا مسابقات آسیایی به دلیل حضور تیم های ضعیف در آن، آنچنان مطرح نیست و قهرمانی برای تیمی مانند ایران نمی تواند نشان دهنده پیشرفت والیبال ایران باشد؛ هرچند که شاید قهرمانی برای تیم های دیگر آسیایی در این رقابت ها پیشرفت محسوب شود.
به نظر می رسد قهرمانی در رقابت های آسیایی باعث شده فدراسیون والیبال نتایج ضعیف آلکنو در لیگ ملت های والیبال و المپیک را فراموش کند و در خصوص برخی از موضوعاتی که همچنان برای همگان مشخص نشده سکوت کند. زمان حضور آلکنو در ایران اتفاقات زیادی برای والیبال ایران افتاد که همچنان فدراسیون والیبال ایران در باره آن سکوت کرده است.
برخی از تیم های مطرح والیبال قبل از المپیک توکیو برای المپیک پاریس برنامه داشته و این موضوع نشان می دهد که اگر فدراسیون والیبال بخواهد با قهرمانی در مسابقات آسیایی آن هم پس از المپیک که تیمها دچار تغییر میشوند، مشکلات اصلی تیم ملی والیبال ایران در المپیک توکیو و لیگ ملت های ۲۰۲۱ والیبال را فراموش کرده و به واسطه این پیروزی به شناسایی نقاط قوت و ضعف تیم در دوران آلکنو نپردازد، قطعا والیبال ایران ضربه خواهد خورد.
امروز بیشتر تیم های صاحبت نام و صاحب سبک برنامه خود را برای المپیک پاریس ترسیم کرده و در پی اجرای آن تلاش می کنند. اگر فدراسیون والیبال و بخش مدیریتی آن بخواهد در باد این قهرمانی بخوابد، در آیندهای نزدیک دود این موضوع به چشم والیبال و جوانان ایران خواهد رفت.
اعتماد فدراسیون والیبال به کادر ایرانی و ریسک جوانگرایی از مواردی است که می توان آن را تحسین کرد اما باید یادمان باشد که این مسابقات المپیک و حتی لیگ ملت ها نیست!
انتظار می رود فدراسیون والیبال پاسخ برخی از ابهامات در دوره آلکنو را به صورت شفاف داده و بعد از آن با کمک کارشناسان خبره به تشخیص نقاط ضعف و قدرت تیم ملی والیبال بپردازد تا بعد از آن با برنامه ریزی های صحیح تیم ملی والیبال ایران در مسیر اصلی خود حرکت دهد.
برای المپیک پاریس آنچنان وقتی وجود ندارد و اگر مدیریت والیبال می خواهد کاری برای جوانان ایران انجام دهد، اکنون زمانش است. امید است که فدراسیون والیبال زمان را مغتنم شمرده و از این قهرمانی برای پاک کردن خاطرات بد دوران آلکنو استفاده نکند بلکه مشکلات را شناسایی کرده و از آن تجربه کسب کند.
https://baamardom.ir/?p=188240