به بهانه یک سیلی و سیلی هایی که هرگز دیده نشد
در بحبوحه ماجرای سیلی در فومن همه رسانه ها و مردم حرف از این میزدند که مقصر زن هست یا مامور شهرداری! همه از تعصب و غیرت و اخراج و توبیخ گفتند اما چیزی که این وسط گم شد و به چشم نیامد این سوال بود که چرا اصلا یک بانوی ایرانی باید دستفروشی کند(البته کار عار نیست) چرا در ایران عزیزمان با این همه نعمات الهی این چنین پدیده ای رو به تزاید است؟
همه می‌پرسند چه کسی در این دعوا مقصراست زن یا مامور شهرداری اما حقیقت این است که هیچکدام. مقصر ساختار اقتصادی جامعه است و این تنها سیلی از هزاران سیلی روزانه است که دیده شد و به چشم آمد.
کافی است همین الان لباس بپوشید و به سطح شهرهای استان بروید و از شاغلین مغازه ها دیدن کنید جوانان و دخترانی که با حقوق نیم میلیونی و شاید کمتر و از روی اجبار از صبح تا پاسی از شب مشغول کارند و عمر سپری میکنند و فقط خدا می‌بیند و میداند از سیلی های خورده شده آنها(قطعا منظورم همه نیست) به کجا میرویم نمیدانم فقط کافی است چشم از این مغازه ها بردارید به چهارراهها نگاه کنید کودکان کار, سالمندان دستمال فروش و جوانانی که به اشتغال کاذب مشغول اند حتما توجه شمارا به خود جلب خواهند کرد کافی است طی یک تحقیق سری به مدارس و مشکلات روبه تزاید خانوادگی فرزندان ملت مان بزنید متوجه میشوید سیلی یعنی چه!
بماند آمار رو به تزاید طلاق و اعتیاد و بیکاری و فحشا و عدم ازدواج جوانان و عدم فرزندآوری فرزندان این ملت. آری با حسابی سرانگشتی میشود متوجه شد که اینها نه سیلی یک مامور بلکه سیلی اقتصاد بیمار ایران بر همه ما است. پس دراین شرایط به جای دنبال مقصر گشتن بهتر این است که به فکر احیا و باز طراحی این اقتصاد خسته و بیمار باشیم.
یادداشت: احمدآقایی
پایگاه خبری تحلیلی با مردم :انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر میشود.
ثبت دیدگاه