در این مقاله به بررسی سوئیچ شبکه لایه ۲ می پردازیم. ابتدا به تعریف و اصول کارکرد سوئیچ شبکه لایه ۲ می پردازیم، سپس به توضیح وظایف و قابلیت های آن می پردازیم.
سوئیچ شبکه لایه ۲ یا Switch Layer 2 یکی از اجزای اصلی شبکه های کامپیوتری است که برای اتصال و مدیریت ارتباط بین دستگاه های شبکه در لایه دوم مدل OSI یا لایه Data Link استفاده می شود. این سوئیچ ها به صورت فیزیکی در شبکه قرار می گیرند و با ارسال بسته های داده بین دستگاه های مختلف، ارتباطات بین این دستگاه ها را برقرار می کنند.
سوئیچ ها به منظور جلوگیری از تداخل در شبکه، از تکنیک هایی مانند MAC Address Learning و Spanning Tree Protocol استفاده می کنند. با استفاده از تکنیک MAC Address Learning، سوئیچ ها می توانند MAC آدرس هر دستگاه را یادداشت کرده و به صورت خودکار، بسته های داده را به دستگاه هایی که با آن ها در ارتباط هستند، ارسال کنند.
در عین حال، Spanning Tree Protocol به سوئیچ ها اجازه می دهد تا در صورت وجود چند مسیر بین دو دستگاه، مسیر مناسب را انتخاب کرده و تداخل در شبکه را به حداقل برسانند.
سوئیچ ها دارای بسیاری از ویژگی های مفیدی برای مدیریت شبکه های کامپیوتری هستند. به عنوان مثال، این سوئیچ ها می توانند به صورت خودکار بسته های داده را به دستگاه هایی که با آن ها در ارتباط هستند ارسال کنند.
ویژگی های سوئیچ شبکه لایه 2
سوئیچ شبکه لایه ۲ دارای بسیاری از ویژگی هاست که در مدیریت شبکه های کامپیوتری بسیار مفید هستند. در ادامه به برخی از این ویژگی ها اشاره می کنیم:
1- MAC Address Learning: سوئیچ های شبکه لایه ۲ با استفاده از تکنیک MAC Address Learning، می توانند MAC آدرس هر دستگاه را یادداشت کرده و به صورت خودکار، بسته های داده را به دستگاه هایی که با آن ها در ارتباط هستند، ارسال کنند. این ویژگی بسیار مهم است زیرا باعث می شود بسته های داده به دستگاه های درست ارسال شوند و تداخل در شبکه کاهش یابد.
2- Spanning Tree Protocol: این ویژگی به سوئیچ ها اجازه می دهد تا در صورت وجود چند مسیر بین دو دستگاه، مسیر مناسب را انتخاب کرده و تداخل در شبکه را به حداقل برسانند.
3- VLAN: با استفاده از VLAN یا Virtual Local Area Network، سوئیچ ها می توانند شبکه را به چندین بخش تقسیم کنند و دستگاه ها را در گروه هایی با اشتراکات مشترک قرار دهند. این ویژگی به مدیران شبکه اجازه می دهد تا شبکه را به صورت مستقل از هم قسمت بندی کرده و مدیریت کنند.
4- Quality of Service (QoS): با استفاده از QoS، سوئیچ ها می توانند ترافیک شبکه را به صورت مرتب و اولویت بندی کنند و به این ترتیب، برای برنامه ها و سرویس های حساس به زمان، اولویت بیشتری قائل شوند.
5- Port Mirroring: با استفاده از Port Mirroring، سوئیچ ها می توانند تمام ترافیک یک پورت را در یک پورت دیگر مانیتورینگ کنند.
ثبت دیدگاه