بیایید تا دیر نشده قدردان دیگر بزرگان و اسطوره های ورزش و شهر خود باشیم. بیایید تا دیر نشده جدا از جنگ های نعمتی و حیدری و سیاسی بازی های زرگری، سرمایه های خود را دریابیم.
یادداشت «بامردم» | شاهین جهانگیری:
هنوز چند روزی از فراق جاوید جهانگیری، اسطوره فوتبال گیلان و لاهیجان نگذشته بود که این بار علیرضا پیشگاه حقی، صدای جاوید و ماندگار ورزش لاهیجان نتوانست غم دوری دوست همه دوران خود را تحمل کند و سفر آخرت را در آنی پیمود. پیشگاه یک سال قبل هم دیگر دوست همیشگی و خانوادگی اش، هوشنگ جهانگیری پیشکسوت ورزش و خبرنگار ورزشی نویس را به یکباره از دست داده بود.
زنده نام علیرضا پیشگاه نسل های متعددی را سال ها در آموزش و پرورش در زمینه ورزش و استعداد یابی تربیت کرده بود و در فوتبال و کشتی و خیلی از ورزش ها در کنار ورزشکاران بود.
دبیری هیات فوتبال در دوره های مختلف، سرپرستی تیم های فوتبال لاهیجان در همه رده ها، مدیر داخلی باشگاه بدنسازی سام، جدول نویسی مسابقات کشتی در سطح کشور، بخشی از فعالیت های این مرد دوست داشتنی و همیشه با اخلاق ورزش لاهیجان بود.
اما خیلی ها در کنار همه فعالیت های ورزشی زنده یاد پیشگاه با صدای ماندگار و جاوید او خاطره دارند.
ورزش کاران و تماشاگران ورزش در سالن ها و ورزشگاههای لاهیجان هیچگاه خاطره صدای گرم و دلنشین علیرضا پیشگاه را فراموش نخواهند کرد. صدایی که برای همیشه خاموش شد اما در اذهان همه مردم لاهیجان و گیلان برای یک عمر زنده خواهد ماند.
پیشگاه مرد همه دوران ورزش لاهیجان بود و به دور از دسته بندی ها و باند بازی های برخی افراد چسبیده به ورزش تنها هدف، برایش مهم بود و به چیزی جز موفقیت ورزش لاهیجان نمی اندیشید.
تا کی باید حسرت از دست دادن سرمایه های خود را در همه عرصه های ورزش و سیاست و فرهنگ و هنر و اقتصاد و… را بخوریم و هیچگاه هم از گذشته درس نگیریم. در زمان زنده بودن این سرمایه ها و اسطوره ها برای گرامیداشت آنها چه کرده ایم، چرا وقتی عزیزی را از دست می دهیم تنها حسرت بر دلمان باقی می ماند.
جاوید ها و پیشگاه ها و خیلی ها را داریم و قدر نمی دانیم و در روز مرگ آنها، جو دلسوزی، برخی از ما را بدجوری جوزده می کند و تازه برخی آقا دوربینی ها برای قرار گرفتن در قاب دوربین ها همه گونه تلاش هم می کنند.
بس است دیگر
بیایید تا دیر نشده قدردان دیگر بزرگان و اسطوره های ورزش و شهر خود باشیم. بیایید تا دیر نشده جدا از جنگ های نعمتی و حیدری و سیاسی بازی های زرگری، سرمایه های خود را دریابیم. هنوز هم هستند افرادی که در ورزش ما صاحب عنوان بوده و حتی در رده های ملی برای شهر و دیار و کشورمان افتخار کسب کردند، قبول دارم که شاید همه ما کامل نباشیم و برخی مواقع اخلاق ما باعث دفع به جای جذب شود ولی بیاییم به حداقل ها قناعت کنیم و حداقل اشتراکات ما باعث جمع شدن های ما شود. بیاییم تا زمان زنده بودن از بودن در کنار بزرگان و اسطوره ها و گنجینه های ناب ورزش شهر و استانمان بهره ببریم و از تجربیات گرانبهای این بزرگان استفاده کنیم.
محبوب بودن افرادی که به دل ها نفوذ کرده اند را نمی شود با هیچ پولی خریداری کرد و حتی در ورزش حرفه ای امروز هنوز معرفت و احترام به پیشکسوت حرف اول را می زند.
برای دو مرد بزرگ فوتبال و ورزش لاهیجان، زنده یادان جاوید جهانگیری و علیرضا پیشگاه حقی که این روزها اهالی ورزش لاهیجان و گیلان در سوگ آنها نشسته اند آرزو می کنیم که روحشان همیشه شاد باشد و برای بازماندگان آنان آرزوی صبر و برای بزرگان ورزش ما آرزوی سلامتی داریم.
ثبت دیدگاه