علی علی پور* در همای گیلان نوشت:
اینکه مردم چه نقشی در جامعه دارند آیا حق اعتراض دارند و اعتراضات آنان باید چگونه باشد و به چه طریقی می توانند نسبت به سرنوشت خود معترض شوند.
انچه که هست در وهله اول باید بپذیریم که حکومت ایران به صورت دموکراسی اداره می شود هر چند در میزان شدت یا ضعف دموکراسی ممکن است حرف و حدیث باشد اما همه ما معتقدیم انتخایاتی همچون شوراهای اسلامی، مجلس، ریاست جمهوری و مجلس خبرگان نشان دهنده نقش مردم در جامعه می باشد لذا ایران اسلامی دارای حکومت دموکراسی می باشد.
اگر ضعفی در این پروسه دیده می شود یا ناشی از ابهامات قانون است یا ضعف در اجرای قانون. اما آیا مردم می توانند در تصمیم سازی و یا تصمیم گیری های نظام نقش آفرینی نمایند. و اگر تصمیمات با سطح زندگی مردم متفاوت باشد چه تدابیری می توانند اندیشه کنند؟ اولا باید خواسته ها و نیازهای مردم توسط نمایندگان انها که در حقیقت وکیل انها هستند گفته شود و در انتخاب نمایندگان باید افراد حاذق، شجاع و قدرتمند را لحاظ نمایند خلائی که اکنون در مجلس مشاهده می شود و یا قوه قدرتمند و بی بدیلی همچون رسانه با قلم فرسایی، خواسته های مردم را به حکومت ابلاغ نماید و البته راه های دیگر هم وجود دارد که هر کدام می توانند در سلامت جامعه و قرابت تصمیمات حکومت با سطح زندگی مردم تاثیرگذار باشند.
اما سوال اینجاست ایا نمایندگان توانسته اند نقش خود را در جامعه ایفا کنند و یا اگر نپرداخته اند چه عواملی موجب آن شده است که مردم اعتماد به انها نداشته باشند و اعتراضات خود را به صورت حضور در خیابان نشان دهند که قطعا این اعتراضات نواقصی را به دنبال دارد. بی شک در صف معترضین افراد سودجو، معاند نظام و یا احساسات و جنبش جوانی باعث تخریب اموال بیت المال می گردد.
اگر بخواهیم به صراحت صحبت کنیم و دلسوزانه در مورد این مبحث حرفی بمیان آوریم مردم نمایندگان مجلس را وکلای خوبی که بتوانندحرف دل انها را بزنند به حساب نمی آورند چرا که تصمیمات وضع کنندگان قانون ،طی مدت انقلاب موجب شده تا فقیرفقیرتر و غنی هم غنی تر شود، کدام قانونی وضع شده تا باعث رشد طبقه ضعیف جامعه شود؟
بدیهی است مردم هیچ جایی را مطمئن تر از بانک ندانند و قطعا در کشوری که سود بانکی بیشتر از سود تولید باشد مردم بانک هایی را که که دارای سود بیشتر باشد انتخاب می کنند و در این ماراتن بانک های خصوصی گوی سبقت را ربودند و حسب غرایز انسانی سپرده گذاری در بانک خصوصی را بر بانک دولتی ترجیح دادند ،حال این حکومت مجوز تاسیس بانک های خصوصی را داد واقعا حق مردم این هست که منت کشی کنند.
مردم حدود دو سال هست خواهش کردند منت نمودند که شما روبخدا حق ما رو به ما بدهید بانک مرکزی می گوید بانک های خصوصی به ما ربطی ندارد قوه قضایه هم راهی جز بازداشت موسسین بانک ها را در پیش روندارد. اینجانب به عنوان یک رسانه اولا از وکلا و در ثانی از دولت پرسش دارم این مردم باید به کجا مراجعه کنند؟ هر وعده ای که دادند مبنی بر حل مشکل سپرده گذاران عملی نشد.
ایا اینها و ده ها نمونه دیگر دلیل اعتراض مردم نبود اگر متوجه شده ایم و ریشه یابی نموده ایم پس در خصوص حل مشکلات مردم قدم برداریم.اجازه ندهیم مردم مستاصل شوند.
به رسانه ها اجازه تحلیل ،نظرخواهی بدهیم .نقد را نقطه آغاز توسعه تلقی کنیم .اگر خودمان را از سطح معیشتی مردم دور نکنم و مردم مسئولین را از طیف خود بدانند قطعا مردم سلامت را در دستور کار خود قرار میدهند تا کی باید شاهد شنیدن اختلاس و فرار به کشورهای دیگر باشیم ؟چه ضوابطی در جامعه حاکم است که به راحتی هم اختلاس صورت می گیرد و هم فرار.
خوب است ما دست اختلاس گران را قطع کنم منتها اول دست بالا دستی ها را .
عزیزان ،برادران ،خوبان دلایل اعتراض مردم این مسائل است. مردم انتظار دارند وقتی فرزندی سالم و تحصیل کرده تحویل جامعه دادند دولت در جهت اشتغال و بکارگیری انها قدم بردارد.
بنابراین جامعه ای می تواند محبوبیت در بین مردم داشته باشد که به خواسته های مردم عنایت نماید.
قوانین محکم داشته باشد و در اجرای قوانین اغماض نکند.
رسانه ها نقاط ضعف جامعه را شناسایی کنند. حکومت به داشتن رسانه های منتقد افتخارکند.
*مدیر مسئول و صاحب امتیاز سایت همای خبر و هفته نامه همای گیلان
چرا امثال اقای پزشکیان همه مردم را احمق و بی عرضه فرض می کنند که این گونه حرفهای مسخره را می زنند . اقای سیف و دوستانشان برای پیشرفت اقتصاد کشور مردم را به سپرده گذاری مطمئن در موسسات مالی مجاز ترغیب می کردند و بازار ارز و طلا را برای سپرده گذاری مذموم می دانستند . مردم بینوا نیز در سالهای 94 و 95 به قول نظارت و حفاطت و صیانت بانک مرکزی در موسسه مجاز کاسپین سپرده گذاشتند و تمامی ترازهای تعاونیهای منحل شده و ادغام شده که بانک مرکزی تائید نموده بود نیزنشان ازمثبت بودن ترازها را داشت . حالا به یک باره اعلام میشود که نیمی از سپرده ها گم شده است و مردم که حتما روی پیشانیشان چیزی نوشته شده است باید این حرفها را قبول بکنند. بعد برای فریب افکار عمومی حدود سی درصد سپرده های مردم در موسسه کاسپین از محل منابع موسسه و سپرده های کلان پرداخت میشود و یک عدد 98 درصد هم که قابل اثبات یا رد نیست اعلام میشود . حالا برای باز پرداخت هفتاد در صد باقیمانده سپرده ها به مردم بدبخت انها را موکول به امر محال می کنند . یعنی تابحال در عرض چند سال فقط معادل سی در صد املاک و منابع پیدا شده است و حالا باید برای پرداخت هفتاد در صد باقیمانده سپرده ها املاکی را در لایتناهی هستی پیدا نمود تا با مردم تسویه نمود و در این میان تسهیلات 4500 میلیاردی 1400 میلیارد تومان اعلام می شود و املاک چند هزار میلیاردی حدود هزار میلیارد بر اورد می شود و مردم هم که لابد تا به اخر به این مزخرفات گوش می دهند و کاری انجام نخواهند کرد . اما اشتباه گرفتید . یعنی اگر لازم باشد جانمان را بدهیم یا جان شما را بگیریم نخواهیم گذاشت حاصل سی سال تلاشمان را یک مشت سرمایه دار در بانک مرکزی و دوستان سهامدارشان در موسسات مالی مجاز به یغما ببرند. به زودی خواهیددید.