به دنبال حذف ناباورانه بهداد سلیمی در مسابقات المپیک ریو همسر وی در صفحه شخصی خود در اینستاگرام پست عاشقانه ای خطاب به قهرمان وزنه برداری ایران نوشت.
قهرمان زندگى من! در شش ماه اخیر خانه دل ما پر از خلأ و رویا و امید بود. عجب تضادى !
تو مصدوم شدى. موجودى از جوهره بودنِ من و تو شکل گرفت و شد دلیلِ شادى هاى روزهاى کم نورمان. تو بودى و نبودى. اولین تجربه هاى مادرى را تنهایى سپرى کردم و سرسپرده صدایت شدم. هراس نبودنت و دردهایى که خبر از آمدن الهه عشق میداد عجب خوب با هم عجین شدند. شایعه هاى مهمل، درد پایت را دو چندان کرد. دست به دست هم مچاله اشان کردیم و یکضرب پرتابشان کردیم به دورتر از مرزهاى ریو.
الهه عشق در روزهاى گسِ دورى خبر از تولد مى داد. سلین آمد و تو رفتى براى اردوهاى بلند مدت. راستى بهدادم چه خوب که الهه عشقمان نوزاد است و یادش نمى ماند روزهاى اول خنده و گریه هایش را بابایى نبود و ندید.
پشت تلفن دلداریم دادى و بغض هایت را شنیدم، روى ذره ذره قلبم حسش کردم. اشک نریختم ولى گونه هایم خیس شد از دوریت.
دردها را سرکوب کردى و با ایمان رفتى.
رخسارت دلم را پاره پاره کرد و ژرفاى زنانگى امانم نداد. سه چراغ سفید ثانیه ها چرخیدند و رقصیدند ولى ژورى چراغ ها را خاموش کرد.
سحرگاه ٢٧ مردادماه شاید بخاطر ناداورى ها براى من و تو تاریک باشد ولى بلند شو عزیزترینم استوار و پابرجا برگرد و آینده را چراغانى کن. تو بدان همیشه قهرمان زندگى منى. مرد طلایىِ من، با تو رکورد تمام دوست داشتن ها را زده ام.
طلوع آفتاب را به تماشا مى نشینم و خدا را شکر مى کنم سالم هستى ?
بیا که فاصله ها خنده از لبم ربوده. دارم تمام مى شوم بیا و با آمدنت من و سلین را به خوابهاى طلایى بسپار.
سوگل طالب لو
براى دوستى نازنین که دردها مشترکند و عشق ها بى مثال.
ثبت دیدگاه