رشت پرس نوشت: زنان به عنوان نیمی از جمعیت کشور همواره در طول تاریخ انقلاب اسلامی نقش مهم و غیرقابل انکاری در عرصه‌های مختلف داشته و مشارکت آنان بیانگر فعالیت و تلاش این قشر بوده اما در مسند مدیریت و تصمیم گیری درصد زنان به مراتب پائین‌تر از مردان بوده و سهم آنان قابل مقایسه با مردان نیست و متاسفانه تنها تعداد محدودی از زنان در پست‌های مدیریتی و مهم تصمیم‌گیری کشور قرار دارند.
جامعه انسانی از عدم حضور واقعی زنان در عرصه‌های مختلف لطمات جبران ناپذیری دیده و برای رسیدن به تعادل و رفع تبعیضات که منجر به توسعه بهتر و کاملتر جامعه می‌شود، نیاز به آن است که زنان بتوانند در فرآیند تصمیم‌گیری در سطوح مختلف جامعه شرکت کنند چراکه تداوم و شتاب توسعه هنگامی رخ خواهد داد که زن و مرد، دوشادوش یکدیگر مسئولیت توسعه را بر عهده بگیرند.
یکی از این عرصه‌های توسعه، که طی چند سال اخیر مورد توجه بانوان قرار گرفته است، حضور در پارلمان شهری و بیان مطالباتی است که ممکن است از نظر عده‌ای دیگر دور مانده باشد.
حضور زنان در شورا به لحاظ تفاوت نگرش و دید به مسائل نسبت به مردان در واقع تکمیل کننده خانواده تصمیم گیری مدیریت شهری است زیرا شهری که تک جنسیتی اداره شود دارای نقصان و مشکلات بسیاری است.
بر این اساس در دوره چهارم و پنجم شورای شهر رشت شاهد اعلام حضور بانوان بسیاری در میدان رقابت بوده و وعده و وعیدهای بسیاری شنیدیم تا بتوانند رأی نیمی از جمعیت شهری را به خود اختصاص دهند و به قول خود شهر را از نگرش‌های بی‌منطق تبعیض آمیز فاصله دهند.
پس از پایان ماراتن انتخابات دوره پنجم بر خلاف دوره چهارم، سهم زنان از شورا فقط یک سهم بود و تنها یک بانو توانست وارد ساختمان شورا شود، بانویی که به واسطه دومین دوره حضورش در این پارلمان شهری انتظار می‌رفت حداقل بتواند با کسب تجارب دوره چهارم و تعاملاتی که دارد تحولاتی را در حوزه زنان ایجاد کند یا به وعده‌های انتخاباتی خود از قبیل رسیدگی به مشکلات زنان بدسرپرست و خودسرپرست، زنان آسیب دیده، اشتغال و ورزش بانوان بپردازد.
قدر مسلم این باور که هنگامی زنان به نام زن و با سهم زنان در صندلی‌های قدرت قرار می‌گیرند باید به دنبال منافع ملی زنان بوده و مسائل و مشکلات آنان را پیگیری و مطالبه کنند، دور از انتظار نیست اما آیا در عمل تاکنون این کار انجام شده است؟!؟
زنان عضو شورا باید مستقل فکر و عمل کنند و حتی اگر جریان سیاسی از آنها حمایت می‌کند در خدمت مردم و جامعه زنان بوده تا پاسخگوی اعتماد بانوان شهر خود باشند نه اینکه فقط دنبال کار نمایشی باشند!!.
حال سوالی که مطرح می شود این است که میزان شناخت عضو زن شورای شهر رشت از نیازهای بانوان شهرش چقدر است؟ چه حمایتی از فعالیتهای حوزه بانوان انجام داده است؟ آیا از توان مدیریتی خود در پارلمان شهری توانسته است در راستای رفاه بانوان گامی بردارد یا خیر؟
باور بر این مهم که شورا می‌تواند به بهبود فضاهای شهری و شرایط زندگی زنان کمک کند باید در قالب برنامه‌های توسعه کلان شهری و برنامه علمی حساب شده باشد و این زمانی محقق می شود که بانوانی که وارد شورا می‌شوند انسان‌های قوی، توانا، آگاه و قاطعی بوده و از حیطه تنگ‌نظری‌ها به دور باشند.
ثبت دیدگاه