بررسی های به عمل آمده حاکی از آن آست که کشورهایی که در زمینه ورزش موفق بوده اند برای رسیدن به اهداف خود ابتدا برنامه ریزی و روش های اجرایی آن منظور را طراحی کرده اند؛ چون در واقع بدون برنامه ریزی صحیح پیشرفتی در ورزش حاصل نخواهد شد.
بنابراین لازم است ما نیز ابتدا برای این منظور اهدافی را براساس بودجه، منابع مالی و انسانی موجود برای خود تعریف کنیم و روش اجرایی مناسب برای آن را بدست آوریم و سپس گام در این راه بگذاریم.
مدیریت ورزشی بیان سازماندهی ، برنامه ریزی، هدایت و کنترل فعالیتهای ورزشی است و ورزش به عنوان یک پدیده اجتماعی در ابعاد مختلف تاثیر گذار است.
عصر جدید عصر مهارت آموزی است؛ زمانی است که هرکسی در آن به دنبال تخصص می رود و بهترین آموزه ها را در حوزه مزبور فرا می گیرد.
اکنون باید به نقش مربی در امر آموزش ورزش اشاره کرد.
آموزش و سپس پرورش یک هنرجو به همراه آداب و احترامات در جامعه یک پدیده اجتماعی تلقی و در راستای تندرستی تعریف می شود.
مربی باید در تمامی دوران ابتدایی ورزش بر مبنای علم و دانش ، تجربیات عملی کسب نموده و خوراک مغذی به همراه حقیقت به هنرجو تزریق کند.
مربی آموزشی نمی تواند به قلب و ذهن هر ورزشکار راه یابد و موجب شود به شیوه ای معین احساس کند. هر یک از هنرجویان دارای رویکرد ذهنی متفاوتی برای مسابقه و رقابت هستند و اثر گذاری یکسان بر هر ورزشکار غیر ممکن است.
در هر حال این موضوع “اثرگذاری یکسان” مشکلی است که رویکرد جامع خوانده می شود و بسیاری از مربیان از آن حمایت می کنند.
در ابتداء شخص آموزش دهنده الزامأ باید زیر نظر فدراسیون مربوطه و با تأیید کتبی وزارت ورزش و جوانان و ارائه رزومه و گزارش کتبی سوابق پیشین و شرکت در کلاسهای دوره تئوری و عملی زیر نظر متخصصین مجرب اقدام به کسب مدرک معتبر مربیگری در سطوح پایه بصورت آماتور فعالیت نموده و با گذشت زمان و کسب تجارب علمی و به همراه بار فنی تخصصی در این روند ثابت قدم بوده و مطابق با علوم ورزشی همگام باشد تا جامعه ورزش وی را بعنوان مربی رسمی بپذیرد.
ﺑﺮخی ﺍﺯ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩﺍﺕ ﻛﻪ ﻣﺮﺑﻴﺎﻥ می ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻫﺎی ﮔﺮﻭهی ﻭ ﻓﺮﺩی ﻭﺭﺯﺷﻜﺎﺭﺍﻥ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺑﺮﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻳﺎﺭی ﺭﺳﺎﻧﻨﺪ کنترل ﺑﺮﺍنگیختگی ﻭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ است.
ﮔﺎهی ﺍﻭﻗﺎﺕ ﻣﺮﺑﻴﺎﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ هنرجویان ﻳﺎﺭی ﺩﻫﻨﺪ ﺗﺎ “ﻫﻴﺠﺎﻧﺸﺎﻥ ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎﺑﺪ” ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﺮﺍنگیختگی ﻭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ﻳﻜﺴﺎﻥ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﻏﻠﺐ ﻓﻨﻮﻥ ﻣﺘﻔﺎﻭتی ﺭﺍ طلب می ﻛﻨﻨﺪ.
مربیان می توانند اﺣﺴﺎﺱ ﻓﺸﺎﺭ “ﺍﺳﺘﺮﺱ”ﺭﺍ ﺗﻮﺳﻂ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺟﺴﻤﺎنی ﻛﺎﻫﺶ ﺩﻫند.
بعنوان ﻣﺜﺎﻝ ﻗﺪﻡ زﺩﻥ یکی از راههایی است ﺗﺎ ﻭﺭﺯﺷﻜﺎﺭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻳﺎﺑﺪ.
ﺍﺯ ﺩﺍﺩﻥ ﻓﺮﻣﺎﻥ”ﺭﺍﺣﺖ ﺑﺎﺵ”ﭘﺮﻫﻴﺰ شود ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﮔﺎهی ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺗﻨﺶ ﺭﺍ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ می ﺩﻫﺪ ﻭﺭﺯﺷﻜﺎﺭ ﻓﻜﺮ می ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺮبی ﺩﺭ ﺍﻭ ﻋﻼﺋﻢ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ می ﻛﻨﺪ و همچنین ﻭﻇﺎﻳﻒ یک ورزشکار مانند نرمش اولیه و گرم کردن منظم باید تقویت شود.
وظایف تئوری و عملی که یک مربی باید در نظر بگیرد: 1ـ روانشناسی 2ـ علوم ورزشی 3ـ علوم تخصصی 4ـ علوم تغذیه 5- رفتار شناسی 6ـ آناتومی 7ـ فیزیولوژی 8- حرکات اصلاحی 9- آمادگی جسمانی 10- مهارت اجرایی توسط شخص مربی 11- انتقاد پذیربودن مربی 12- اقتدار و جسارت مربی در عملکرد رفتاری 13- صداقت و راستگو بودن مربی نسبت به تمام امورات فردی و بین یکایک هنرجویان الزامیست زیرا زبان بدن گاهی از خیانت مربی با رفتار های ناشایست باعث تخریب و تنشی جبران ناپذیر همراه می شود. 14- ایمان ذاتی با اعتماد به نفس و انگیزه برای دستیابی به اهداف درونی بالاترین پیروزی برای هنرجو محسوب می شود.15- مربی برای رسیدن به اهداف ، منافع و جایگاه شخصی خود اعم از قهرمانی، مقام و شهرت ، خودشیفتگی نمایشی تحت هیچ شرایطی نباید هنرجویان را در فشار اعمالی و دستوری قرار دهد.
در پایان ضمن آرزوی موفقیت برای همه ورزشکاران و مربیان سخت کوش و قانونمند ، از تمامی مسئولان ارشد و ذیربطی که هر از چندگاهی افرادی بی کفایت، فاقد تجارب فنی و نداشتن مدارک معتبر بصورت سلیقه ای ، بدون سوابق اجرائی پیشین جهت سکانداری جایگاه ورزشی مربوطه و مسابقات انتخاب میکنند تقاضا می شود در این امر مهم دقت لازم را داشته و از افراد متخصص در این عرصه برای سکانداری استفاده نمایند.
به قلم : گرند مستر اردشیر داوطلب رییس ، بنیانگذار و موسس سبک الیت کیک بوکسینگ جمهوری اسلامی ایران.
ثبت دیدگاه