گیل خبر نوشت: بامداد شنبه یک پاکبان حدودا ۴۰ ساله حین نظافت شهر، بر اثر وقوع تصادف در میدان شهید قلی پور رشت درگذشت. بعد از درگذشت پاکبانی در انزلی این دومین مرگ پاکبانان در استان گیلان طی کمتر از ۶۰ روز اخیر است. در طی سالهای اخیر چندین پاکبان به خصوص در رشت حین انجام وظیفه به خصوص در ایام صبح دچار مصدومیت، قطع عضو و مرگ شدند. از آن جا که سال گذشته نیز در همین ماه آبان دو پاکبان بخش رفت و روب دچار مصدومیت حین انجام وظیفه شدند حال می توان از این ماه به عنوان ماه مصیبت بار پاکبانان نام برد.
عمده دلیل مرگ و مصدومیت پاکبانان تصادف اعلام شده است که بیشتر آن در نیمه شب گذشته است. معمولا نیز با اعلام مقصر دانستن راننده پرونده مختومه اعلام می شود. اما مگر پاکبانی شغل معدن است که شاهد آن باشیم طی دو ماه دو نفر کشته می شوند. حتی در معدن هم به تازگی چنین اخباری شنیده نمی شود. روز گذشته اعلام شد که پاکبان فوت شده دارای لباس شبرنگ بوده است. اما اعلام نشده است که «سربند شبرنگ» روی سر این پاکبان وجود داشت یا خیر! متاسفانه از هنگامی که شرکت ها خصوصی شده است این مسائل بدیهی به فراموشی سپرده شده است. مشخص نیست پاکبانان باید درد معوقات خود را بکشند ، درد عدم تجهیزات کامل و قصور دیگران را نیز داشته باشند. تا کی باید فدای چند هزار تومان سود بیشتر این شرکت های خصوصی شوند و چه نهادی بر این امر نظارت می کند؟
اگر مرگ یک پاکبان در هوای مرگ و میش یک اتفاق تراژیک باشد، مرگ دوم دیگر اتفاق نیست و باید هرچه سریعتر در این رابطه کارگروهی استانی تشکیل شود و نتایج آن اعلام شود. مشخص نیست این همه کارگروه های مختلف خدماتی که تشکیل می شود در نتیجه به کجا می رسد. به تکرار تراژیک یک اتفاق؟
ثبت دیدگاه