آرمان پورقربانی*
این روزها که رقابتهای جهانی کاراته در مادرید اسپانیا در حال برگزاری بود اخبار خوبی اسباب شادمانی هم میهنان را فراهم آورد. کسب دو مدال طلا، یک مدال نقره، چهار مدال برنز، قهرمانی تیم ملی مردان و در مجموع نائب قهرمانی ایران در کاراته جهان، برگی دیگر در دفتر افتخارات کوچک و بزرگ این رشته پر سابقه اما تازه به رقابتهای المپیک راه یافته، ثبت نمود.
اما استان گیلان که از دیرباز نقشی اثر گذار در پر بار تر شدن این دفتر داشته اگر چه در چند سال گذشته دوره ای نه چندان خوب را پشت سر گذاشت اما حالا با تدبیر و همدلی جامعه بزرگ کاراته، توانسته باری دیگر در کسب افتخارات ماندگار ورزش کشور، نقش غیر قابل کتمانی داشته باشد.
رقابتهای جهانی امسال مانند تمامی دوره ها با جلساتی که کمیته های فدراسیون جهانی کاراته در حاشیه برگزاری رویدادهای بین المللی برگزار می کند همراه بود، اما تفاوتش با گذشته مورد توجه قرار گرفتن پیشنهاد عضو گیلانی کمیته فنی فدراسیون جهانی، یعنی مسعود رهنما بود. رهنما پیشنهاد داد که ضربه چهار امتیازی به نحو خاص وارد کاراته شود که با رای اکثریت اعضا، مورد تصویب قرار گرفت و اگر نهایی شود این تغییر شگرف در قوانین کاراته را باید به نام ایران ثبت کرد. کشوری که حالا نمیتوان در هیچ کجای جهان از کاراته نام برد اما از کنار نام این کشور، به راحتی عبور کرد.
در همین مسابقات جهانی مادرید ۲۰۱۸، تیم ملی مردان کشورمان موفق شد در بخش انفرادی با کسب یک مدال طلا، یک مدال نقره، دو مدال برنز و همچنین کسب مدال طلای تیمی بر قله کاراته جهان بنشیند; اگر چه نمیتوان به مدال ارزشمند برنز کاتای تیمی مردان که شگفتی ساز این دور از مسابقات بود اشاره نکرد. این در حالیست که کادر فنی مجرب و موفق تیم ملی آقایان علاوه بر توان دیگر اعضا از دانش مربی گیلانی، سعید حسنی پور نیز بهره برده و نقش پر رنگ او در کسب این عناوین درخشان، قابل توجه است.
در بخش بانوان نیز هدایت تیم ملی کشورمان را ستاره موسوی، مربی با اخلاق گیلانی به عهده دارد. اگر چه نتایج در این بخش در مسابقات مادرید چندان چشمگیر نبود اما تنها مدال بانوان ایران را سارا بهمنیار، کاراته کای آستانه ای تیم ملی کسب می کند و موفق می شود یک نشان برنز را برای کشورمان به ارمغان بیاورد. این سومین مدال در نوع خود در کشور در رشته کاراته رده بزرگسالان و اولین آن در استان گیلان محسوب می گردد. وقتی از این جهت مورد بررسی واقع شود می توان به هر چه بیشتر ارزشمند تر بودن این برنز تاریخی، پی برد.
حالا می توان گفت که کاراته جهان بدون ایران و کاراته کشور بدون گیلان حتما چیزی کم خواهد داشت و نقصان قابل توجهی خواهد بود. اگر چه همه اینها برای دستیابی به آنچه که مد نظر است کافی نیست و برای نیل به اهداف بلند کاراته، باید بیش از این کوشید و نیاز به همدلی افزونتری احساس می شود. همه اینها برای آن است که با توجه به اینکه در رقابتهای المپیک ۲۰۲۰ توکیو، کاراته که برای اولین بار است توانسته به این رقابتها راه پیدا کند بتواند پس از شش دهه یک مدال خوش رنگ المپیک را برای این استان ورزش دوست به ارمغان بیاورد. آرزویی که چندان دور از دسترس نیست و می تواند با برنامه ریزی و البته حمایت همه جانبه چه در داخل کاراته و چه بیرون از آن دستیافتنی باشد. به نظر میرسد تنها رشته ای که بتوان از طریق آن این رویای شصت ساله را محقق کرد، همین کاراته دوست داشتنی باشد و با استعدادهای درخشان کاراته گیلان بتوان افتخاری بلند در تاریخ ورزش کشور، ثبت نمود.
*نائب رییس آقایان هیأت کاراته استان گیلان
ثبت دیدگاه