در زمان های قدیم دختر و پسر بعد از خطبه ی عقد زندگی مشترک خود را با حداقل فاصله ی 2 هفته و حداکثر 3 ماه آغاز می کردند اما چند سالی است که فاصله ی بین عقد و عروسی به سه سال هم رسیده است که در موارد زیادی چنین ازدواج هایی به سرانجام نمی رسد و در همان دوران عقد خاتمه پیدا می کند اما بهترین فاصله چقدر است؟
توافق خانواده ها بر سر فاصله عقد تا عروسی فرزندانشان به فرهنگ و رسومی که در هر منطقه و قومیت حاکم است، بستگی دارد. این مدت از یک ماه تا سه سال بنا بر آداب و شرایط زوجین و خانواده ها متغیر است. طولانی شدن فاصله عقد تا عروسی از یک سال به دوسال و بیشتر ، صبر عروس و داماد را لبریز و راه را برای اختلافات و انتظارات بین خانواده ها هموار می سازد؛ خانواده دختر توقع دارند بعد گذشت مدتها از این زمان عروسی و خانه ای که برای دخترشان تهیه می کنند کم و کسری نداشته باشد و در مقابل خانواده داماد نیز انتظار دارند در این بازه زمانی پدر عروس جهیزیه سنگینی را خریداری کرده باشد.
شرایط اقتصادی امروز علاوه بر نظرات خانواده ها عاملی برای تعیین حد فاصل بین عقد تا عروسی شده است. نوسانات بازار برای خرید لوازم و برگزاری یک مراسم ساده موجب شده تا حتی جوان هایی که تمایل دارند مدت کوتاهی در عقد بمانند، مجبور به طولانی کردن این زمان شوند. از سوی دیگر خانواده ها عموما با هدف شناخت طرف مقابل و تامین کامل امکانات این فاصله را طولانی می کنند در حالی که زوجین ترجیح می دهند زودتر زندگی مشترک خود را با وجود کم و کسری ها ابتدای زندگی آغاز کنند و مخالفت خانواده ها سدی در برابر عروس و داماد می شود. اما اینکه چه فاصله ای بین عقد تا عروسی مناسب است تا زوجین و خانواده ها با یکدیگر در روابط دچار مشکل نشوند، موضوع بحثی است که ما در ادامه به آن خواهیم پرداخت.
فاصله ی 6 تا 12 ماه
دکتر مرضیه مشتاقی، عضو انستیتو روانکاوی ایران معتقد است: بهترین فاصله ی بین عقد و عروسی 6 تا 12 ماه است. او از دوران عقد به عنوان دوران شناخت یاد می کند که البته این شناخت با محدودیت بیشتری در دوره نامزی نیز قابل کسب است.
وی می گوید: فاصله 6 تا 12 ماه از زمان آشنایی شروع می شود و در واقع برای شناخت قبل از عقد 4 ماه زمان لازم است چرا که در دو هفته ی اول آشنایی طرفین سعی در جلوه دادن نکات مثبت یکدیگر دارند و تلاش می کنند خود را به خوبی جلوه دهند اما بعد از گذشت چهار ماه تا حدی افراد خود واقعیشان را نشان می دهند.
فاصله 9 تا 12 ماه
دکتر پرویز رزاقی روانشناس بهترین فاصله ی عقد تا عروسی را 9 تا 12 ماه می داند و می گوید: در مدت 9 ماه، شناخت نسبتا کاملی از طرف مقابل به دست می آید و فاصله ی بیشتر از یک سال بین عقد و عروسی باعث می شود که انگیزه و هیجان دختر و پسر برای تشکیل خانواده کاهش پیدا کند.
فلسفه ی فاصله ی عقد و عروسی چیست؟
در پاسخ به این سوال نطرات متفاوتی وجود دارد؛ محمد شجاعی مشاوره خانواده به فسلفه ی فاصله بین زمان عقد و عروسی اشاره می کند و به تبیان می گوید: از نظر اسلام زندگی زناشویی از زمان خوانده شدن خطبه ی عقد آغاز می شود اما دوران عقد را می توان بهترین فرصت شناخت دانست. در واقع اولین و مهمترین فایده ی فاصله ی عقد و عروسی شناخت طرفین از یکدیگر است که در این زمان دختر و پسر می توانند به هنجارها، آداب و رسوم و اخلاق خانواده طرف مقابل پی ببرند. آشنایی و شناخت در دروان عقد به دختر و پسر فرصت می دهد تا آنان خودشان را برای زندگی آینده آماده کنند و به تفاهم با یکدیگر برسند. همچنین در این مدت دختر و پسر می توانند نقاط قوت و ضعف یکدیگر را بشناسند و به تقویت نقاط ضعف خود بپردازند.
شجاعی ضمن تاکید به اهمیت دوران عقد می گوید: در دوران عقد، دختر و پسر از هر جهت باید خود را برای زندگی آینده آماده کنند چنانچه تجربه ثابت کرده است که خودسازی در دوران عقد بسیار آسانتر از بعد آن است. عروس و داماد فرصت می کنند زندگی مستقلی را چه از نظر تربیتی و چه از نظر اقتصادی پایه ریزی کنند؛ همچنین فنون و شیوه های همسرداری را یاد بگیرند.
همچنین فایده ی دیگری که فاصله ی بین دوران عقد و عروسی می تواند داشته باشد آمادگی روحی و روانی پسر و به خصوص دختر برای ورود به زندگی مشترک است؛ چرا که معمولا دختر ها به دلیل انس به خانواده اگر قرار باشد در فاصله ی کوتاهی به خانه ی بخت بروند ممکن است آمادگی لازم برای مواجهه شدن با شرایط جدید را نداشته باشند و دچار مشکلات روحی و روانی شوند لذا دوران عقد می تواند این آمادگی را ایجاد کند.
شجاعی به افزایش انس و محبت بین زن و شوهر در دوران عقد اشاره می کند و می گوید: دوران عقد فرصت خوبی است تا محبت بین زن و شوهر بیشتر شود و باعث شود تا آنان با اخلاق و روحیات یکدیگر بیشتر آشنا شوند و با یکدیگر انس بگیرند.
شجاعی مشاوره خانواده ضمن اشاره به فواید فاصله ی دوران عقد و عروسی از طولانی شدن این دوران به عنوان معایب آن یاد می کند:
کم نیستند دختران و پسرانی که نتوانستند دوران عقدشان را به آخر برسانند و به دلیل دخالت و فتنه انگیزی های دیگران زندگیشان نابود شده است. لذا دختر و پسرها باید مراقب باشند که ضمن احترام به بزرگترها زندگیشان را حفظ کنند و با گذشت و صبوری این دوران را بدون آفت سپری کنند.
فراز و نشیب ها معمولا تا عروسی و حتی بعد از عروسی وجود دارد و ممکن است خانواده ها به دلیل هیجانات حرف هایی بزنند که ناخواسته باشد و باعث دلخوری و کدورت شود اما طرفین باید گذشت کنند و آینده ی دختر و پسر را در نظر بگیرند. در بهترین خانواده ها هم اختلاف سلیقه وجود دارد لذا با تعقل باید این دوران را سپری کرد.
یکی از مشکلات اساسی در دوران عقد بیان وقایع و اتفاقات گذشته برای طرف مقابل است. باید به گونه ای به بیان دوران گذشته پرداخت که تنها نکات مثبت ذکر شود؛ چه لزومی دارد که اگر قبلا به کسی علاقه مند بودید یا قبلا اخلاق خاصی داشتید را برای شریک زندگیتان توضیح دهید؟!؛ مهم این است که در حال حاضر نه اخلاق خاصی دارید و نه فرد دیگری را جز همسرتان دوست دارید لذا از دوان عقد می توان به عنوان دوران شناخت، درس گرفتن، کسب تجربه و شیرین کردن زندگی آینده استفاده کرد و از تلخی های آن با شیرینی گذشت.
ثبت دیدگاه