اسماعیل تپاک:
اردی بهشت دارد لنگ لنگان به ساعات دل انگیز بهشتی اش نزدیک تر می شود شايد بشر دریابد اگر روح و روانش جلا بگیرد چه بسا روی همین زمین پر از رذالت و پستی هم بهشت را می تواند دید!
آدمی برای درک مقامات متعالی و مراتب پیشرفت ناگزير است كه به آموختن تن دهد و این مهم، میسر نمی شود مگر به مدد آموزگار و آموزنده؛ نیازی به گفتن نیست که اولین آموزگاران از دل همین طبیعت زیبا برخاسته اند؛ آنجا که سیبی از درخت می افتد و جاذبه کشف می شود یا برقی از آسمان می درخشد راهنماي بشر مي‌شود براي کشف الکتریسیته و …
علومي از اين دست اگرچه کاربردی، مورد نیاز و دارای عظمت هستند اما درمان درد بشریت نبوده اند هرگز! و به همین منظور به اشارات آشکار و پنهان خالق یکتا « آموزگار » وارد عرصه شده تا جان آدمی را جلا دهد و او را به سمت پروردگار یگانه و سرچشمه ازلی – ابدی حیات رهنمون گردد که هدف غایی خلقت نیز جز این نيست!
در این مسیر آشکار است که اولین آموزگاران را خود خالق به سوی بشر گسیل داشته و از قضا بهترین ها را نیز برای این منظور گزینش کرده اما آدمی ـ به رغم نیاز شدید ـ همیشه از آموختن گریزان است!
با این حال درس معلم اگر زمزمه محبت باشد ، طفل گریزپا را جمعه هم به مکتب مي كشاند و این موضوع آنقدر مهم و حیاتی بوده که بدل به ضرب المثل در فرهنگ ما شده است.
در ایران ما، تجلیل از معلم و هنر آموزگاري او، در نبض اردیبهشت می زند و این نشانه ای از عظمت و اهميت و بزرگی پرورش و آموزش است؛ چرا که يكی از معلمان حقيقي انقلاب ـ كه پاره تن امام بود ـ را کوردلان بیزار از آگاهی در همین اردیبهشت، از ما گرفتند ـ اگرچه با گذاشتن تاج شهادت بر تارکش ـ تا روز معلم با نام نامی او پیوندی عمیق و استوار بگیرد و اردیبهشت، نمای سبز رستاخیز و زیبایی در میانه بهار دل انگیز است.
این حادثه اگرچه تلخ بود اما باید آن را به فال نیک گرفت و همیشه به احترامش ایستاد و کلاه از سر برداشت که آن مرد رفتنش هم بهانه و نماد آموزش و آموزگاری است.
یادش تا ابد جاوید…
از طرفی این روزها « آموزش » نیز ـ به تبع اوضاع نامناسب روزگار ـ حال و روزش آنگونه که باید مساعد نیست و اثرات این حال نامساعد را می شود با تمام وجود حس كرد. لازم است به مسوولان تلنگری زده شود تا تلاش شان را دو چندان کنند که این نهاد عظيم اگر خدای ناکرده شکسته شود، خسارت ها و آسیب هایش قابل جبران نخواهد بود!به امید روزی که برنامه های دست اندرکاران محترم و مسوولان گرامی نتیجه مطلوب تر بدهد تا درخت پربار آموزش در سرزمین حافظ و سعدی و فردوسی همچنان ببالد و رشد کند… به امید آن روز
و تبریک به معلمان عزیز و آموزگاران زحمتکش و مسوولان محترمی که تدبیر می کنند تا این رشد و شکوفایی آسیب نبیند و در سپهر سواد و دانایی همچنان بدرخشد!
ثبت دیدگاه