سروش علیزاده:
جذب گردشگر هدفمند در همه جای دنیا از جمله گیلان می تواند سبب رونق اقتصاد و چرخش مالی شود که در صورت اجرای درست بیش از درآمد حاصل از فروش نفت سود آوری داشته باشد. یعنی همه جای دنیا می نشینند برای گردشگری هدف تعیین می کنند و با برنامه ریزی درست اگاهانه با ایجاد امکانات جاذبه های گردشگری و البته قوانین درست برای حفاظت از منابع گردشگری و عدم آسیب به فرهنگ زادبوم مقصد تولید ثروت می کنند.
در رشت نوانخانه ای داریم به نام شورای اسلامی شهر رشت. در این نوانخانه بودجه ای در نظر گرفته شده و به افرادی که مراجعه می کنند و نامه ای از اعضای شورا می گیرند کمک مالی می شود و البته هیات های مذهبی و … هم از این موضوع مستثنی نیستند در شهرهای دیگر گیلان نمی دانم چنین عملی وجود دارد یا نه. سنگ بنای این جریان را هم شورای پنجم نگذاشته و به شوراهای قبل باز می گردد. حالا دلیلش هرچه هست بماند و روزی به این مساله خواهم پرداخت اما این مثال را زدم که بگویم این نوانخانه توسط شورا و شهرداری رشت و صد البته با کمک فرمانداری و استانداری و نیروی انتظامی و … به کل رشت و گیلان تسری پیدا کرده است.
یعنی خیل عظیم مسافری که پول دارد اما حاضر نیست ریالی خرج کند توسط این عزیزان پذیرایی می شوند. شهرهای دیگر استان هم شرایطی بهتر از رشت ندارند.
نوانخانه بزرگ رشت-گیلان- پارک هایی دارد که پر از چادر این مسافران می شود. چادر هایی که امنیت شهر و امنیت اجتماعی شهر را زیر سوال می برند. حالا ایجاد چهره زشت برای شهر بماند. همین پارسال بود که دم عید زیر عمارت تاریخی کلاه فرنگی آتش روشن کرده بودند تا لباس های شان را خشک کنند.
بحران زباله در طبیعت ، آتش سوزی جنگل ها و بدتر از همه رفتارهای هنجار شکن و زشت مانند حمام کردن وسط خیابان و پهن کردن لباس ها و گشتن در خیابان با پیراهن عرق گیر رکابی و شلوارک بدن نما و … و خیلی چیزهایی که هر روز مردم رشت و گیلان در ایام تعطیل با آن روبه رو می شوند. ماحصل این همه آسیب هم هیچ کمکی به گردش اقتصادی منطقه نمی کند هیچ بلکه قحطی نان و ترافیک و … هم به بار می آورد و گیلان مغلوب بزرگ گردشگری غیرهدفمند است.
این ها همه تکرار مکرراتی بود که هرروز همه ما گیلانیان به آن می اندیشیم و مسافرها را مقصر می دانیم اما آن ها مقصر نیستند.
به راستی ببینیم چه کسی مقصر است. شهرهایی مانند اصفهان و کیش را در نظر بگیرید سالیانه چقدر از صنعت گردشگری و مسافر بهره می برند. در کجای شهر اصفهان و یا کیش پارک هایی وجود دارد که به مسافران اجازه می دهند چادر بزنند و یا لباس های زیر شان را در شهر بشورند و خشک کنند و یا با هر لباسی که دوست دارند در شهر تردد کنند؟ همه می دانند سفر به اصفهان و کیش را با پرداخت هزینه های هتل و مسافرخانه و برای استفاده از هرچیزی که در آن جا استفاده می کنند بها مناسبی را باید بپردازند. نیک می دانیم که احترام بقعه را متولیش نگه می دارد و احترام هر خانه ای را صاحب خانه و همیشه جوری با تو برخورد می کنند که متناسب با رفتار و برخورد و پرنسیب شخصیتی خودت باشد.
ما چگونه با استان و شهر مان برخورد می کنیم؟ چه وقت در این نوانخانه بزرگ را خواهیم بست؟ تا چه وقت بوی گندم مال هرچی که داریم واسه دیگران ، یه وجب خاک مال ما هرچه می کاریم برای دیگران؟
باید دادستانی و استانداری و فرمانداری و نیروی انتظامی و علی الخصوص شوراهای شهر های گیلان از جمله شورای شهر رشت فکری عاجل و عملی کنند و در این نوانخانه را بسته و گردشگری هدفمند و به نفع شهر را جایگزین نمایند.
چه زمان نیروی انتظامی و دادستانی راه را بر مسافرانی که پوشش های ناهنجار دارند خواهند بست و ریختن زباله و آتش افروزی با مجازات های سنگین روبه رو خواهد شد؟ چه زمان استانداری و شورای شهر و شهرداری و فرمانداری ها این جسارت و همیت را به خرج خواهند داد تا بساط پهن کردن چادر در پارک ها را برخواهند چید و چادر زدن کنار ساحل را ممنوع خواهند کرد و مسافران خواهند فهمید که سفر به گیلان یعنی اطاعت از قوانین شهری و پرداخت هزینه بابت سفر و گردشگری. باید این مطالبه را عمومی کنیم و در این نوانخانه بزرگ را ببندیم تا هم از آسیب های این نوع گردشگری در امان باشیم و هم تولید ثروت نماییم و مسافرهایی که به شهر و استان مان می آیند را هم بتوانیم دوست داشته باشیم.
ثبت دیدگاه