شاید یکی از بزرگترین ضعفهای دوران شهرداری محمدعلی ثابتقدم را بتوان بیثباتی شدید در حوزه مدیریت شهری دانست. برخی معتقدند ابلاغهای چندساعته و چندروزه ثابتقدم سبب استرس شدید مدیران شهرداری شده بود تا برخی از آنها هیچگاه در زمان ۲۷ ماه شهرداری وی با خیال آسوده صبحها به محل کارشان مراجعه نکنند.
در دوران سرپرستی علی بهارمست اما ماجرا دقیقاً آن روی سکه بود. علی بهارمست که شاید در ابتدا گمان میکرد نهایتاً ۲ ماه سرپرست شهرداری رشت خواهد بود بهیکباره بیش از برخی شهرداران تاریخ رشت بر صندلی شهرداری تکیه زد و ۱۰ ماه و ۲۴ روز بهعنوان سرپرست شهرداری رشت باقی ماند. بهارمست مرد آرام شهرداری رشت اما در ابتدای حضور خود بهعنوان سرپرست شهرداری شرطی و وعده ای را با اعضای شورای شهر رشت به میان گذاشت تا در حوزه عزل و نصبها ثبات مدیریتی را اولویت قرار داده و اقدام به تغییرات نکند.
همین موضوع اما دو چالش جدی را به وجود آورد، یک چالش مثبت و یک چالش منفی؛ آنهایی که از دوران بیثباتی ثابتقدم خسته بودند عزم بیشتری برای نشان دادن خود داشتند و آنهایی که هیچ اهرمی را بالای سر خود نمیدیدند و میدانستند هرچه کنند در جایگاه خود باقی خواهند ماند.
در این میان میتوان مدعی شد که کار شهر روی زمین نماند و هرچه که بود و با تمام سختیها و تنگناهای مالی شرایط در شهرداری رشت عادلانه بود. آرامش و البته اطمینان در حوزه مالی شهرداری سبب شده بود تا نیروهای شهرداری هیچگاه بهارمست و امیری را مقصر اتفاقات شهرداری نداند و از سوی دیگر به محبوبیت مرد فوتبالی شهرداری نیز دوچندان اضافه شد.
سوی دیگر ماجرا اما نکته بد و زشت آن بود، جایی که برخی مدیران هیچ انگیزهای برای انجام وظایف خود نداشتند که این موضوع نکته منفی و همان قسمت قابلتأمل ثبات مدیریتی است که قطعاً در دوران ناصر حاج محمدی در خصوص آن برنامهریزی ویژهای خواهد شد. هرچه که بود مجموعه شهرداری رشت باید به دوران سرپرستی بهارمست افتخار کند که برخلاف برخی نه نامه خودم به خودم زد و نه حاشیهای جدید برای مجموعه پرحاشیه شورا و شهرداری رشت ایجاد کرد.
رشت 20
ثبت دیدگاه