سید محمد احمدی*
*معاون سابق هماهنگی اقتصادی و توسعه منابع استانداری
درآمد های نفتی در کشورهای نفت خیز نتیجه ی فعالیت های اقتصادی نمی باشدلذا افزایش صادرات نفت نیز به معنی رونق ورشد اقتصادی محسوب نمی شود.
آمارها در کشور ما نشان می‌دهد، نرخ رشد با نفت تولید ناخالص داخلی به قیمت ثابت در سال ۱۳۹۷ معادل منفی ۴٫۹ درصد و رشد اقتصادی بدون نفت معادل منفی ۲٫۴ درصد بوده است.
محصول ناخالص داخلی به قیمت ثابت در پایان سال ۱۳۹۷ به رقم ۷۱۳ هزار میلیارد تومان با نفت و ۵۷۳ هزار میلیارد تومان بدون احتساب نفت رسیدکه صحت ادعای فوق را اثبات می کند
از طرفی فساد مالی گسترده و رانت جویی های اقتصادی نیز به نوعی حاصل ساز و کار غیر کار آمد اقتصاد مبتنی برنفت است.
رهبر انقلاب یکی از ۷ موضوع مهم کشور را مسأله‌ی جدا کردن اقتصاد کشور از فروش نفت خام وبُریدن بند ناف بودجه و اقتصاد کشور را از فروش نفت خام میدانند؛ بنابراین در این شرایط حساس کشور و عدم خرید نفت از ایران دولتمردان را وادار به .چاره جویی جهت اداره کشور با اتکاء به داشته ها و ظرفیت های درونی می نمایدهمان کاری که سایر کشورها در شرایط مشابه انجام داده اند و به نتیجه هم رسیده اند.
اما واقعیت:
وابستگی ایران به درآمد نفت غیر قابل انکار است آنچه که مورد بحث است میزان این وابستگی است و این میزان بین ۳۵تا ۷۰ درصد متغییر می باشد.
بسته به اینکه از چه زاویه ای نگاه کنیم نفت بیش از صد سال است که نه تنها اقتصاد ایران بلکه تحولات سیاسی و اجتماعی را در کشور تحت شعاع قرار داده است. درصد بالای بیکاری-تورم-کاهش قدرت خریدخانوارها و شکاف های عظیم ثروت و درآمد از جمله نتایجی بوده اند که وابستگی به نفت برای ایران به ارمغان آورده ،صرف نظر از فروش نفت توسط ایران از کانال های غیر متعارف تغییر رویکرد تامینی بودجه و اداره کشور وبررسی تکیه به درون بایستی شکل محکم تری به خود بگیرد و مفهوم اقتصاد مقاومتی از شعار به عمل تغییر پیدا کند و مدیران باورمند به این اصل ارزشمند و سرنوشت ساز در اقتصاد ایران پای کار آمده وبه دور از هیاهوهای سیاسی و اجرای نمایش های بیهوده به اجرای دقیق اصول و الزامات اقتصاد مقاومتی جامه عمل بپوشانند.
ثبت دیدگاه