فرماندار آستارا روز گذشته در دیدار با مدیرکل راه و شهرسازی استان گیلان انتقاداتی را نسبت به بی توجهی به این شهرستان ابراز کرد که نوک تیز انتقادات وی بیشتر از همه سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان را نشانه گرفت.
در مورد اظهارات و دغدغه های ایشان شاید بهتر باشد که خود مدیران دولتی از جمله سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان پاسخگو باشند که سالهاست انتقادات رسانه های استان از عملکرد خویش را به همراه دارند. البته در مجموع می توان بخشی از سخنان فرماندار را دلسوزانه نیز دانست، به شرط آن که موجبات تضعیف جایگاه مهم آستارا در گیلان نشود.
این روزها نفوذ بعضی جریانات پان ترکیسم برای تحت سیطره گرفتن آستارا و جدایی آن از استان گیلان شکل گرفته است که باوجود اسناد تاریخی سعی در زدودن این منطقه از استان را دارند. این در حالی است که نه تنها مردم شهرستان آستارا بلکه بعضی شهرهای اطراف از جمله خلخال نیز مایل هستند که در منطقه استان گیلان قرار بگیرند. با این حال جنس صحبت هایی از جمله این که «آستارا فرزند خوانده استان است» تنها فرصت برای ابراز وجود به این جریانات می دهد که بر موج مظلوم نمایی سوار شوند.
باید توجه داشت که فرماندار هر استان بیش از هر چیزی نماینده دولت و رییس شورای تامین شهرستان است. هر فرمانداری مایل است نگاه اعتبارات مالی به شهرستان ها به صورت ویژه باشد. اگر در املش و یا شفت و آستانه اشرفیه نیز فرمانداران صحبت کنند لپ کلامشان این است که باید به شهرستان های تحت مدیریت خود به صورت ویژه و خاص توجه شود. مشخص است که دولت به کمتر شهرستانی نگاه ویژه تری دارد. جزء این که با شناسایی ظرفیت ها و مشکلات هر منطقه نسبت به سرمایه گذاری در آن توجه کند. در این زمینه فرمانداران هستند که باید نسبت به معرفی ظرفیت های خود به ارگان های بالادستی اقدام کنند. با این وصف خود فرماندار شهرستان آستارا باید به این مساله پاسخگو باشد که در زمینه شناسایی بنادر، گمرک، گردنه حیران و راه آهن آستاراچه اقداماتی را در دستور کار قرار داده است.
البته بخشی از تلاش برای تحت اختیار گرفتن آستارا ایجاد ظرفیت هایی است که در چند سال گذشته در این منطقه شکل گرفته است. به طور مثال افتتاح راه آهن آستارا-آستارا بر اهمیت این منطقه از نظر بین المللی افزوده است. همچنین وجود مرز دریایی و زمینی، گمرکی که بخش عمده درآمدهای استان را به خود اختصاص داده است، مناطق و تاسیسات گردشگری و اقتصادی و یا تنها بندر صد در صد بخش خصوصی کشور که ظرفیت های بسیار مهمی هستند که آستارا به خود اختصاص داده است. بسیاری از این ظرفیت ها در زمانی ایجاد شده است که به گیلان ملحق شده است.با این اوصاف چگونه می توان چنین شهری را «فرزند خوانده» گیلان دانست.
این که هنوز از ظرفیت های بالای آستارا استفاده نشده و یا سازمان هایی چون مدیریت و برنامه ریزی در تخصیص اعتبار به آن کوتاهی می کنند می تواند حرف بسیار درستی باشد اما باید توجه داشت همین آستارا با همین مشکلات فعلی چشم طمع بسیاری دارد که قصد دارند از مواهب آن استفاده کنند. در دهه هفتاد مرحوم احسانبخش به تندی درباره اظهارات یک نماینده درباره الحاق آن به اردبیل صحبت کرد و اظهار داشت: تا امکاناتی در آستارا ایجاد شد همه دنبال آن هستند که این منطقه را برای خود در نظر بگیرند. برای یک نماینده دولت آن چه اهمیت دارد این است که در مقابل چنین هجمه هایی بایستد. آستارا جزء جدایی ناپذیر گیلان محسوب می شود و فرمانداران استان نیز باید آن را در مصاحبه ها و جلسات خود در نظر داشته باشند و با اظهارات ناپخته و احساسی به جریانات تفرقه افکن اجازه خودنمایی ندهند.
گیل خبر
ثبت دیدگاه