گیل خبر نوشت: می گویند: مسجدی می ساختند، بهلول سر رسید و پرسید: چه می کنید؟گفتند: مسجد می سازیم. گفت: برای چه؟ پاسخ دادند: برای چه ندارد، برای رضای خدا.بهلول خواست میزان اخلاص بانیان خیر را به خودشان بفهماند، محرمانه سفارش داد سنگی تراشیدند و روی آن نوشتند «مسجد بهلول» شبانه آن را بالای سر در مسجد نصب کرد.سازندگان مسجد روز بعد آمدند و دیدند بالای در مسجد نوشته شده است «مسجد بهلول». ناراحت شدند؛ بهلول را پیدا کردند و به باد کتک گرفتند که زحمات دیگران را به نام خودت قلمداد می کنی؟
بهلول گفت: «مگر شما نگفتید که مسجد را برای خدا ساخته ایم؟ فرضا مردم اشتباه کنند و گمان کنند که من مسجد را ساخته ام، خدا که اشتباه نمی کند.»
داستان گلایه بعضی گروه های جهادی و خیریه برای دعوت گزینشی فرمانداری رشت برای تجلیل از جهادگران در ایام کرونا ما را یاد همین حکایت بهلول می اندازد. مشخص نیست اگر عده ای در راه رضای خدا عمل کردند چگونه می توانند اینقدر انتظار داشته باشند که چرا از آن ها تقدیر نشده است.
در همین ایام کرونا سه خبرنگار گیل خبر بارها خطر کردند و در بیمارستان ها، مراکز درمانی و مراکز عمومی مشغول گزارش و خبر و تصویر از زحمات کارکنان کادر درمانی استان و گروه های امدادرسان بودند. اگر قرار باشد این امر را منتی برای مردم بگذاریم دیگر اطلاع رسانی، هویت و ارزش خودش را از دست می دهد.
این که فرمانداری گزینشی و یا جناحی عمل کرده و یا هر مساله ای دیگر نباید از این مساله غفلت کرد که کمک رسانی به مردم با شو و تبلیغات نتیجه نمی دهد. شاید در چنین مواردی است که خود مردم مشاهده می کنند که چه کسانی واقعا کمک کردند، چه کسانی حرفش را زدند و چه کسانی دنبال تبلیغات خود هستند. در زمان شیوع ویروس کرونا گروه های خیریه زیادی فارغ از دسته بندی های سیاسی و اجتماعی کمک کردند که حال باید برای ساماندهی آن ها اقدام شود. امری که نشان می دهد می توان در برهه های بعدی از ناهماهنگی آن ها جلوگیری شود و با مشخص کردن سره از ناسره در راه خدمت رسانی به مردم آسیب دیده گام محکمی برداشت.
ثبت دیدگاه