گیل خبر نوشت: با مشخص شدن نفرات کمیسیون های مجلس مدعیان جدی ریاست کمیسیون ها هم در برخی رسانه ها منتشر شد که نام هیچ گیلانی در آن دیده نمی شود. البته متصور بود که با توجه به این که 9 نماینده گیلان برای اولین بار سابقه مجلس را دارا هستند کمتر بتوانند خودشان را در جمع روسای کمیسیون ها نشان دهند.
در این میان شاید تنها احمد دنیامالی به واسطه سوابق اجراییش به عنوان یکی از مدعیان ریاست کمیسیون عمران نام برده می شد که ظاهرا در این کمیسیون محمدرضا رضایی کوچی به واسطه لابی تاثیرگذار و عدم همراهی نمایندگان شمالی با نماینده بندرانزلی شانس بالاتری نسبت به بقیه دارد.
در مجلس دهم نمایندگان گیلان هرچند تجربه ریاست را به دست نیاورند اما حداقل جبار کوچکی نژاد و محمد حسین قربانی تا نائب رئیسی کمیسیون های آموزش و تحقیقات و بهداشت و درمان نیز پیش رفتند. همچنین دکتر علی نوبخت و الیاس حضرتی هرچند هردو نماینده تهران بودند اما گیلان به نوعی دوران زادگاه و زندگی ان ها بود و در جهاتی نیز پیگیر مصوبات و مشکلات استان بودند. طوری که تلاش برای کسب اعتبار علوم پزشکی گیلان و یا تصویب توسعه منطقه ازاد انزلی در این کمیسیون ها به صورت جدی پیگیری شد.
در مجلس نهم کاظم دلخوش به عنوان یکی از گزینه های ریاست کمیسیون اقتصادی مجلس نیز شناخته می شد که البته عدم همراهی دیگر نماینده گیلان با وی موجب شد که شکست بخورد. با این حال در آن مجلس تاثیرگذاری وی قابل توجه بود. دلخوش در این مجلس دهم نتوانسته و یا نخواسته در کمیسیون اقتصادی حضور پیدا کند و به نظر نمی رسد فعلا شانسی در میان روسای کمیسیون جدیدش(انرژی) داشته باشد.
در میان نمایندگان گیلان جبار کوچکی نژاد سابقه نائب رئیسی کمیسیون در دو مجلس قبلی را داشت. اما حال مشخص نیست که وضعیتش به چه روالی پیش می رود.این نماینده رشت در مجلس قبلی که تعداد اصولگرایان یک سوم مجلس بود جزو چهره های شاخص این جریان محسوب می شد، اما حال ممکن است کمی به سایه رود. هرچند او با 4 دوره نمایندگی تجربه بالایی را در مجلس دارد و ممکن است به مرور زمان خود را تقویت کند.
در مجلس دهم امثال جعفرزاده و مهرداد لاهوتی به عنوان رئیس، نائب رئیسی و سخنگوی فراکسیون مستقلان ولایی نزدیک به خط علی لاریجانی فعالیت می کردند و در معادلات سیاسی مجلس تاثیرگذار بودند. با توجه به این که مجلس یازدهم از یک فراکسیون سیاسی متحد نزدیک به اصولگرایان تشکیل شده است و فراکسیون های فرعی دیگر وزن چندانی ندارند شانس چندانی برای نمایندگان گیلانی نمی رود که بتوانند تاثیرگذاری سیاسی خود را از طریق فراکسیون ها را نیز نشان دهند. همچنین در دوره قبلی اسدالله عباسی در هیات رئیسه مجلس و به عنوان سخنگوی آن حضور داشت که در هیات رئیسه فعلی جای نمایندگان گیلان خالی است.
جمع بندی ها نشان می دهد که وزن نمایندگان گیلان در مجلس فعلی تا حدود زیادی تنزل کرده است. حتی نمایندگان گیلان در کمیسیون های تاثیرگذاری چون بهداشت و درمان نیز حضور ندارند و این می تواند یک نقطه ضعف و آسیب برای حوزه سلامت استان باشد که از طریق این کمیسیون بتوانند جایگاه نه چندان بالای سلامت استان را ارتقا دهند. شاید فقط مرور زمان و توانمندی فردی خود نمایندگان گیلان بتواند به آن ها کمک کند که از زیر سایه دیگر نمایندگان خارج شوند و هویت مستقل و تاثیرگذار خود را نشان دهند. البته همگرایی بین نمایندگان گیلان و تشکیل یک ائتلاف قوی در بین نمایندگان شمالی ممکن است معادلات آن ها را تغییر دهد وگرنه با این اوضاع مشخص است که نمایندگان گیلان به تنهایی قادر نیستند مهره بزرگی در بهارستان باشند.
ثبت دیدگاه