بی مهری‌های تاکسی‌رانی لاهیجان به شهروندان!؟ + تصاویر

متاسفانه برخی از تاکسی ‌های شهرستان لاهیجان هیچ تعهدی نسبت به وظیفه خود نداشته و سود خود را بر کمک به هم نوع ترجیح می دهند.

ساعت 11 صبح بود، یک روز آفتابی، هوا هم بسیار خوب، برای رفتن به دانشگاه تصمیم گرفتم تا بر خلاف سایر روز ها از خودرو شخصی خودم استفاده نکرده و اندکی پیاده روی کنم.

بعد از دقایقی پیاده روی نگاهی به ساعت انداخته و متوجه شدم فقط  بیست دقیقه مانده به شروع کلاس تخصصی و مهمم با یک استاد دوست داشتنی و بسیار بسیار مهربان که از شدت مهربانیشان به هیچ عنوان کسی را بعد از خود به کلاس راه نمی دهند و این اجازه را می دهند دانشجویانی که دیر تر به کلاس می‌رسند پشت در بسته کلاس نشسته و استراحتی کنند و در پایان نیز آن ها را از امتحان محروم و حذف خواهد کرد!

با عجله از حاشیه پیاده رو استخر به کنار خیابان آمدم تا سوار تاکسی شوم و به میدان اصلی شهر و ایستگاه تاکسی دانشگاه آزاد بروم و از آنجا نیز سوار تاکسی شده و هرچه زود تر خودم را به دانشگاه برسانم.

دقایقی را کنار خیابان منتظر تاکسی ماندم اما یا تاکسی ای اصلا از آنجا نمی گذشت و یا ظرفیت مسافران آن تکمیل بود و سرانجام به ناچار سوار یک خودروی شخصی مسافربر شدم و خودم را به ایستگاه تاکسی دانشگاه در میدان شهدا رساندم.

اما… اما وقتی به آنجا رسیدم با دیدن صحنه ناخداگاه تصویر آن استاد بسیار بسیار مهربانم از جلو چشمانم رد شد! چرا که در ایستگاه دانشگاه ده ها مسافر منتظر تاکسی بودند و تاکسی ای در کار نبود! فقط پانزده دقیقه به شروع کلاسم مانده بود به فکر استفاده از تاکسی بی سیم افتاده بودم اما با خودم گفتم مگر می شود این ایستگاه یکی از شلوغ ترین و اصلی ترین ایستگاه های شهرستان است و چندین خودروی تاکسی در این ایستگاه مستقر هستند حتما تا دقایقی دیگر خودرو های تاکسی خواهد آمد و به خاطر همین منتظر ماندم.

دقایقی گذشت، من و سایر مسافران و شهروندان همچنان چشم انتظار آمدن تاکسی بودیم؛ به این فکر می کردم هوا که بسیار خوب است، زمان استراحت و ناهار هم که نیست پس چرا در مهم ترین و حساس ترین! ایستگاه شهر تاکسی ای نیست! یعنی رانندگان تاکسی نمی دانند رسیدن به کلاس ها برای دانشجویان گرامی چقدر از اهمیت بالایی برخوردار است؟!

دقیقه ها و ثانیه ها همینطور می گذشتند و من دیگر از رسیدن به کلاس درس استاد بسیار بسیار مهربانم نا امید شده بودم و به این فکر می کردم که ای کاش از خودروی شخصی خود استفاده می کردم.

تقریبا بعد از گذشت ده دوازده دقیقه چند خودروی تاکسی با هم به ایستگاه آمدند! طوری که گویی کسی به آن ها گفته است که اینجا چندین مسافر منتظر هستند، البته دستشان درد نکنه که بازهم آمدند و مارا به مقصد رساندند

نا امیدانه خودم را به کلاس درس رساندم اغلب دوستان و همکلاسی هایم را در بیرون کلاس دیدم و در کلاس نیز بسته بود، تقریبا مطمعن شده بودم که دیر رسیده و جا مانده ام که ناگهان یکی از دوستانم گفت: استاد امروز نمی آید!

بعد از آن همه انتظار و خستگی و پریشانی افکار، فقط این خبر دوستم بود که مرا بسیار خوشحال کرده بود، از این داستان بگذریم!

آنچیزی که امروز مرا به فکر نوشتن این یادداشت انداخت؛ بی مهری برخی از تاکسی ‌های شهرستان لاهیجان بود که هیچ تعهدی نسبت به وظیفه خود نداشته و در اوج ساعات ترافیک و انتظار مسافران، سود خود را بر کمک به هم نوع ترجیح می دهند.

یاد روز های بارانی و برفی و یا حتی در روز های آفتابی در ساعات ظهر و … در همین ایستگاه دانشگاه میافتم که گاهی ده ها و صد ها نفر در انتظار آمدن خودرو های تاکسی منتظر مانده اند و همان زمان ها تاکسی هایی بدون سر نشین در شهرستان در حال تردد هستند!

به این فکر می کنم که برای قشر جوان و آن هم دانشجویی که ثانیه به ثانیه زندگی برایش ارشمند است چه لحضات و دقایقی از زندگی با ارزشی که در اثر این انتظار های بیهوده به هدر می‌رود…

اگرچه در برخی از مسیرها ده ها تاکسی برای انتقال شهروندان منتظر می مانند و مطمئنا رانندگان زحمت کشی هم هستند که وظایف خود را به نحو احسن اجرا می نمایند ولی بعضی از رانندگان باعث کمرنگ شدن وظیفه شناسی  این قشر زحمت کش می شود .

لازم به ذکر است در بیشتر ساعات روز اکثر تاکسی ها در ایستگاه های مبدا و یا مقصد تجمع می‌کنند به گونه ای که گاه مسافران شاهد حجم بالای چندین تاکسی در یک ایستگاه می شوند،  در حالیکه در نقاط دیگر مسیرها مسافران زمان زیادی را منتظر تاکسی ها می مانند و به دلیل عدم وجود تاکسی ناچارا سوار بر خودروهای شخصی گذری می شوند .

با این وجود چه انتظاری را می توان از وسایل نقلیه عمومی در شهر کرد؟ آیا خدمت رسانی در حوزه حمل و نقل عمومی غیر از وظایف این ارگان است؟  آیا میتوان انتظار داشت تا برای کاهش ترافیک مردم از وسایل نقلیه شخصی خود به صورت تک سرنشین استفاده نکنند؟

عدم کنترل کامل بر کار تاکسی ها در سطح شهر، ورود خودروهای شخصی را از شهرهای مجاور میسر کرده است که علاوه  بر اینکه به ترافیک شهر افزوده می شود ،عدم امنیت هم در پس آن نهان است.

در پایان اضافه می کنم روی سخن بنده با همه رانندگان تاکسی نیست، زیرا رانندگان منصف و متعهد هم در سطح شهر داریم که جای سپاس فراوان از زحمات شان می باشد؛ که افسوس اندک شمارند.

ما همه نسبت وظایف خود در قبال هم در هر حرفه و مقامی که باشیم خواه دکتر، وکیل و یا… مسئول ایم.

علیرضا پرندوش – فعال فرهنگ و رسانه