درمان سیاتیک در پا به چه صورت انجام می‌شود؟
درمان سیاتیک پاها عمدتاً شامل ترکیب درمانی با داروها، مراقبت در خانه، مشاوره به موقع با متخصص ارتوپدی و انجام تمرین‌های ورزشی است. برای تقریباً 80 تا 90 درصد افراد مبتلا به سیاتیک حاد، با مراجعه به پزشک ارتوپدی و پیروی از راهنمایی‌ها، علائم‌شان در چند هفته بهبود می‌یابد.
سیاتیک مزمن به عنوان یک بیماری شناخته می‌شود و ممکن است پزشکان ارتوپدی در صورت نیاز، روش‌های درمان تهاجمی‌تری را پیشنهاد دهند. اگرچه درد ناشی از سیاتیک مزمن عموماً خفیف است اما اگر تشدید شود ممکن است نیاز به درمان شدیدتری هم داشته باشد.
تعدادی روش درمانی از جمله مراقبت در منزل، داروها، تزریق کورتیکواستروئید، فیزیوتراپی و جراحی موجود است. در برخی موارد، جراحی می‌تواند به افرادی که مبتلا به عواملی مانند دیسک فتق، تنگی نخاع، اسپوندیولیستیز یا تومور در ستون فقرات هستند بهبود ببخشد. با این حال، طبق نظر پزشکان ارتوپدی، جراحی به عنوان گزینه آخر است. روش‌های پزشکی برای درمان سیاتیک پاها شامل:
– داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی خوراکی
– داروهای ضد درد تجویزی
– مرخ‌کننده‌های عضله
– داروهای ضد انعقاد
– کورتیکواستروئیدهای خوراکی
– تزریق کورتیکواستروئید
– جلسات فیزیوتراپی
– انجام عمل جراحی
در نهایت، نوع درمان بر اساس شرایط و علل مشخص شده توسط پزشک متخصص ارتوپدی تعیین می‌شود.
برای درمان سیاتیک، پنج نوع دارو وجود دارد که پزشک ارتوپد ممکن است تجویز کند. این داروها عبارت‌اند از:
1- استامینوفن وNSAID ها: این داروها شامل مسکن‌های بدون نسخه و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (مانند آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن) هستند که برای تسکین درد حاد مفید هستند. این داروها باید به مدت کوتاه مصرف شوند.
2- شل‌کننده‌های عضله: این دسته از داروها زمانی مفید است که عضلات نقش اصلی در علت سیاتیک دارند. مثال‌هایی از این داروها شامل کاریزوپرودول (سوما)، سیکلوبنزاپرین و متوکاربامول است. در برخی موارد، این داروها می‌توانند عوارضی مانند سرگیجه و خستگی در بیماران مسن ایجاد کنند.
3- ضد افسردگی‌های سه حلقه‌ای: این داروها می‌توانند به کاهش درد عصبی و درمان سیاتیک کمک کنند. آمیتریپتیلین و نورتریپتیلین از این دسته هستند. این داروها با دوز کمتری نسبت به درمان افسردگی معمولاً به کار می‌روند.
4- ضد تشنج: این نوع داروها سیگنال‌های درد ناخوشایند در اعصاب ایجاد می‌کنند که باعث کاهش درد سیاتیک و درمان آن می‌شوند. مثال‌هایی از این داروها گاباپنتین و پرگابالین هستند. تأثیرات این داروها ممکن است تا سه تا چهار هفته به طول بینجامد.
5- استروئیدها: داروی پردنیزون به صورت خوراکی برای کاهش التهاب استفاده می‌شود. در برخی موارد، استروئیدها می‌توانند مستقیماً به قسمت پایین کمر تزریق شوند. از این روش برای تسکین درد و کاهش التهاب استفاده می‌شود، اما عوارض جانبی از جمله فشار خون بالا، بی‌خوابی، افزایش اشتها و تاری دید نیز ممکن است رخ دهد.
لطفاً با دکتر ارتوپد خود در مورد نیاز به درمان طولانی‌مدت و نوع داروهای مناسب صحبت کنید، همچنین توجه داشته باشید که عوارض جانبی ممکن است در هنگام مصرف داروها ایجاد شوند.
ثبت دیدگاه