ظاهرا کیهان از برنامه تلویزیونی پزشکیان خیلی هم راضی است و اگر کسی انتقادی داشته باشد ابایی ندارد او را منافق بخواند. البته امیدوار باشیم تا انتهای انتخابات هم کیهان همینطور لب به ستایش باز کند نه اینکه در اولین مناظره وقتی اوضاع دوستانش به هم ریخت دهان به تخریب و تهمت باز کند. به هر روی کیهان در شماره امروزش درباره مصاحبه تلویزیونی دو شب قبل پزشکیان نوشته:«این سخنان به مذاق برخی افراطیون مدعی حمایت خوش نیامد…منافقین جدید و تندروهای غربگرای داخلی که نسبت به نطق تلویزیونی پزشکیان ابراز نارضایتی و طلبکاری از موضع بالا کرده‌اند، همان‌هایی هستند که در ادوار مختلف به تناوب، دور کسانی مانند مرحوم هاشمی، خاتمی، کروبی، عارف، روحانی، همتی و… جمع شده و تا عرش بالا برده بودند، و ضمنا به وقتش هم که توقعات‌شان به قدر کافی برآورده نشده، پنجه بر صورت همین شخصیت‌ها کشیده و از بدترین توهین و تخریب دریغ نکرده‌اند.»
اولین خط تخریبی کیهان در همین جملات بالا روشن شد. به وضوح فاصله‌انداختن میان کاندیدا و جریان سیاسی حامی او در دستور کار قرار گرفته است. نکته‌ای که مواجهه با آن هوشمندی ویژه‌ای می‌طلبد که البته سهم بسیار زیادی از هوشمندی در مواجهه به خود کاندیدا تعلق دارد.
همین خط را روزنامه جوان هم پی گرفته است:«هرچند برخی اعضای هیئت رئیسه جبهه اصلاحات از نخستین برنامه تلویزیونی نامزد این جبهه ابراز نارضایتی و آن را ضعیف و پایین‌تر از حد انتظار و شعاری ارزیابی کردند، اما به‌نظر می‌رسد آنان دنبال تعبیر خودشان در وجود نامزد هستند، نه تعبیر واقعی نامزد، آن‌گونه که هست. معلوم است کسی که چنین سوابقی از جبهه و جنگ و تدین داشته، نمی‌تواند رضایت کامل کسانی را که طالبان حکومت سکولار هستند، جلب کند. این شش نامزد روزگاری را گذرانده‌اند که حتی یک عکس مناسب و با کیفیت از آن روزگاران جهادی خود ندارند و به‌زحمت می‌توان ردپای دنیا را در آن دوره از حیات ایشان پیدا کرد.»
امروز دوستان ما در روزنامه وطن امروز خیلی حال و حوصله انتخاباتی نداشته‌اند و تنها یک یادداشت مطول در نسبت مردم و انتخابات نوشته‌اند. حداقل در ظاهر طرفدار مشارکت هستند:«مشارکت سیاسی در انتخابات موضوعی جز خیر عمومی ندارد. موضوع خیر عمومی از طریق مباحثه، گفت‌وگو و تلاش برای فراهم کردن استدلال‌های منطقی درباره کشور یا واحد سیاسی در انتخابات جست‌وجو می‌شود. همین فرآیندهای مبتنی بر گفت‌وگو درباره خیر عمومی در مباحثات انتخاباتی است که زمینه‌ساز رشد عمومی اعضای یک جمعیت و برساخته شدن مفهوم مردم به عنوان یک هستی مدنی می‌شود که مساله خیر عمومی را به عنوان ارزش اساسی و اصل راهنمای مشارکت سیاسی در مقابل خود دارد.»
ثبت دیدگاه