مناظره تمام شد، مسیر جمهوریت آغاز… 

 گزارش رضا رئیسی از مناظره پایانی انتخابات:

 همه فراز و نشیب ها، همه دغدغه و نگرانی ها، همه بیم و امیدها به اینجا ختم شد به روز و شب آخرین مناظره به دوئل نهایی دو نامزد انتخابات ریاست جمهوری، جایی برای صعود از فرش به عرش از سکوی بهارستان به پاستور یا از ساختمان شورای امنیت به خیابان شهید رئیسی، دو نامزدی که یکی همواره منتخب بوده و دیگری منتصب، یکی طبیب است و طرفدار تعامل و دیگری علوم سیاسی خوانده مخالف تعامل، یکی اهل مدارای فرهنگی و دیگری به دنبال سلطه گری حاکمیتی، یکی طرفدار حقوق شهروندی، دیگری منتقد نگاه باز سیاسی، یکی اهل گفتگو، دیگری نا مدارا جو، یکی صادق و دیگری مدعی، یکی شفاف و دیگری سایه جو، یکی اهل مشارکت مردمی و مردم محوری، یکی اهل جریان و حزب خاص و تفکر سایه گرایی، یکی اهل ساده گویی، دیگری اهل ارجاعات مالیخولیایی، مناظره شب پایانی آنچنان پینگ پنگی و دو قطبی شدید بود که سوال ابتدایی به جای هشت دقیقه، نزدیک به یک‌ساعت دوئل تنگاتنگ را در پیش داشت. موتور پزشکیان هم گویا مثل همیشه در ساعات پایانی و وقت طلایی روشن شد.

 جلیلی سوال «تحریم» را با مغلصه پیچاند

 اولین سوال مناظره درست جایی بود که پاشنه آشیل و چشم اسفندیار تفکر، عملکرد و خروجی سعید جلیلی در آن قرار داشت، سعید جلیلی هم که نیک این دستاورد هیچ در هیچ مذاکراتی 6 ساله و تور جهانگردی بی حاصل مذاکراتی را در کارنامه داشت، به جای آنکه برنامه ای و دیدگاهی درباره حل مسائل معطوف به تحریم به عنوان بزرگترین معضل دو دهه اخیر پیش روی کشور ارائه دهد و بازگو کند و توضیح دهد که بزرگترین مسبب وضعیت موجود، تحریم های ظالمانه ای است که 2 هزار میلیارد دلار بر اقتصاد کشور ضربه زده و سعید جلیلی در مذاکرات 6 ساله معمار تکمیل داخلی این تحریم خارجی بوده و تبعاتش در دولت دوم روحانی با خروج از برجام و سپس در دولت شهید رئیسی در تورم افسارگسیخته و عدم احیای برجام به منصه ظهور رسید، مدام با ارجاع به آمار سال پایانی دولت روحانی به پزشکیان حمله ور شد که تو دولت سوم روحانی هستی بی آنکه بگوید به عنوان مهمترین منتقد و مخالف برجام، همه این مشکلات درست از زمانی شروع شد که آمریکا با خروج از برجام و بازگشت تحریم های یکطرفه اوضاع و احوال کشور به این روز افتاد و جلیلی به جای تمجید از برجام منتقد و مخالف تمام عیار آن بدون آلترناتیو است.

 بحث اقتصادی یا فرافکنی سیاسی

 بعد از ماجرای برجام و جهش و پرش اساطیری و فرافکنانه سعید جلیلی از پاسخ دهی کارنامه ضد برجامی خود، نوبت به سوالات اقتصادی رسید، از این بگذریم که مجری برنامه در نقش لیدر جریان جلیلی ظاهر شد و سوالات او کاملا جهت دار و هدفمند و مسئله دار بود، پاسخ های جلیلی هم به جای ارجاع مشخص به برنامه های مدون، دو تکنیک همیشگی را پی گرفت، حمله به ستاد انتخاباتی پزشکیان و چهره های منتسب به دولت روحانی و تکیه و تاکید بر دولت در سایه بود بی آنکه بگوید چه جریاناتی در دولت سایه حلقه مشاوران او بودند، چه برنامه هایی در این جلسات یازده ساله برقرار بوده، چه روش و ارزیابی در تدوین آن بکار گرفته شده و تنها و تنها شعار و نمودار سازی و کپی پیست و سیاه مشق نویسی که اسمش برنامه نویسی برای اداره یک کشور نیست.

 خیالبافی یا کارنامه داری؟

 وقتی تجربه مدیریتی و اداره امور دستگاه اجرایی نداشته باشی، معطوف به حاشیه ها میشوی، دولت در سایه و صورت جلسه نویسی در گعده های رفاقتی همسویان سیاسی را برنامه می پنداری، به جای پاسخ دهی درباره وضعیت موجود، به دولتی می پردازی که زعمای آن چند سال است که از همه عرصه های قدرت حذف شده اند و هیچ عقبه و عده ای ندارند. حتی با باز تکرار دروغ های قدیمی و حقه های نخ نما شده در سوی دیگر پزشکیان از کارنامه مشخص‌ و مالوف خود در ریاست دانشگاه تا معاونت وزیر و وزارت سخن می گوید از ملموسات از کارنامه ای که اظهر من الشمس است و نیاز به حاشیه پردازی و ارجاعات خیالی و اتهام افکنی به دیگران ندارد، خودش و سخنش و حرفش و کلامش واضح و هویدا و مبرهن است و پیامش روشن.

 مناظره به پایان آمد و 48 ساعت دیگر موسم انتخاب است و رفراندوم انتخاباتی میان کسی که معلوم نیست چه می گوید و کسی که خودش است، خود خود خودش آقای مسعود پزشکیان طبیب صادق ملت ایران،آنگونه که هست و باید باشد و اکنون انتخاب با شماست نه هیچکس و فردی.