خدا را شکر که این کارگروه‌ها و شورای راهبری دولت پزشکیان تشکیل شد تا کیهان بالاخره بتواند تیتر یک‌هایش را چفت و جور کند و راست و دروغ را به هم ببافد.امروز هم کیهان در گزارش تیتر یک خود نوشته:«عاملان دهه سوخته و از دست رفته اقتصاد ایران که بانیان بسیاری از گرفتاری‌های امروز و برخی از آنها قانون‌شکن و قانون‌گریز هستند در حال بازگشت به عرصه مدیریت کشورند و به نظر می‌رسد کارگروه‌های انتخاب وزرا نه برای اهداف اعلامی بلکه برای پست و مقام گرفتن اعضاء در معاونت‌ها تشکیل شده است. مطرح شدن نامهایی چون عباس آخوندی، اسحاق جهانگیری، محمدرضا نعمت‌زاده، عبدالناصر همتی، علی ربیعی به عنوان وزیران یا اعضای کارگروه‌های انتخاب وزرای دولت چهاردهم، به معنای بازگشت کشور به دهه سوخته و از دست رفته اقتصاد ایران است. علاوه‌بر این افراد، وجود نامهایی چون سلاح ورزی با سابقه گردنکشی علیه قانون و عبده تبریزی با سابقه ناکارآمدی در بورس در کارگروه‌ها نشان از آینده تاریک دولت پزشکیان دارد. کسی که در برابر قانون گردنکشی می‌کند با پزشکیان چه خواهد کرد؟!»
این دوستان به طرز عجیبی نگران کابینه هستند. در میان زنجیره‌ای‌های دلواپس بعد از کیهان روزنامه جوان هم هر روز همین موضوع را برجسته می‌کند مثل امروز که نوشته:« خبر‌های منتشره و برخی مجادلات رسانه‌ای شده چهره‌های سیاسی نزدیک به آقای پزشکیان، از همین ابتدا، نگرانی‌هایی درباره وضعیت کابینه پیشنهادی را به وجود آورده است…. توقع می‌رود که ایشان با عطف توجه به این وعده، تلاش کند هرچه بیشتر از چهره‌های برچسب خورده سیاسی و جنجالی فاصله بگیرد و از چهره‌های با نگرش ملی و مردمی از طیف‌های مختلف سیاسی استفاده کند، به خصوص که ایشان بار‌ها و حتی در سخنرانی اخیرشان هم تأکید کردند که مملکت با یک جناح اداره نمی‌شود. این را اگر در کنار این نکته در نظر بگیریم که رئیس‌جمهور منتخب، رأی اکثریت قاطع را هم کسب نکرده و جمعیت کثیری از مردم به نگرش دیگری رأی داده‌اند که فاصله کمی از لحاظ آرا با وی داشته است، ضرورت توجه به خواسته‌ها و ملاحظات این بخش از مردم نیز برای ایجاد اجماع دوچندان می‌شود. »
اولا که لابد چهره‌های ملی مثل دولت رییسی افرادی چون عبدالملکی و خاندوزی و اسماعیلی و زلفی گل هستند! در ثانی چطور آن موقع که رقیب رییس جمهورتان ارای باطله بود و در غیررقابتی‌ترین انتخابات تاریخ پیروز شده بودید یاد جمعیت کثیر مردم نبودید؟ حالا یاد مردم افتاده‌اید یا دنبال سهم خودتان از کابینه هستید؟
رفته‌اند یک ماه فکر کرده‌اند که چرا انتخابات را باخیتم؟ به این نتیجه رسیده‌اند که مردم جاهلند وگرنه ما باید می‌بردیم! مدیرمسئول روزنامه همشهری نوشته:«ما در رسانه و در سیاست و پای صندوق رأی به سمت چیزی می‌رویم که ما را تأیید کند؛ به سمت دانسته‌های قبلی‌مان؛ از این‌رو هر آنچه ولو به اسم علم و آگاهی ما را نفی کند علیه ماست؛ ضدهویت ماست. با او دشمنی می‌کنیم ولو پیک حقیقت باشد. ما 2نوع جهل داریم؛ یا نمی‌دانیم یا تصمیم می‌گیریم ندانیم. تلاش می‌کنیم توجه نکنیم. غرض این متن دومی است. بی‌میلی به ندانستن بدتر از ندانستن است. اینجاست که از علم به جهل پناه می‌بریم. ترجیح می‌دهیم با جهل‌مان عاشقانه‌های سیاسی داشته باشیم تا با حقایق جدید با هویت قبلی‌مان کلنجار رویم. اینجاست که یکی برایمان فرشته می‌شود و دیگری عین اهریمن. هرچه از شیطانی اهریمن بگویند باور می‌کنیم ولو خناس‌ها و مکاران و کاسبان ببافند و هرچه از ملاحت و لطافت پرنیان سیاسی‌مان کم کند مقابلش بی‌تابی می‌کنیم و کینه‌اش را به دل می‌گیریم. اینجاست که در سیاست به سمت کسانی می‌رویم که درباره آنها کمتر بدانیم. هر میزان کمتر بدانیم بیشتر می‌توانیم خیال ببافیم و قصه بسازیم و به او عشق بورزیم. ما بیشتر دوست داریم که ندانیم تا جاهای خالی را خودمان پر کنیم.»
ثبت دیدگاه