شکرانه سقوط جناح پایداری!

بزرگ‌ترین دستاورد انتخابات اخیر، افتادن جناح پایداری از چشم‌ها بود نه پیروزی پزشکیان! این جناح که کشور و حاکمیت را به سمت درست تاریکی و سقوط محتوم می‌برد به رغم سوء استفاده گسترده از قدرت اجرایی کشور  نتوانست موجبات استمرار خود را در قوه مجریه با پیروزی سعید جلیلی فراهم کند.

خرچنگ های پایداری که اکنون چنگالشان از پیکره قدرت در حال جداشدن است خشم خود را از ملت بر سر وزیران پیشنهادی تهی می‌کنند.

ما برای رأی دادن به پزشکیان پشیمان نیستیم اما به گمانم تحریمی ها وقتی نطق امیرحسین ثابتی و روان بخش را می شنوند و به دفاعیه دکتر میدری گوش می‌کنند از خطر بزرگی که از بیخ گوش ایران گذشته است خدای را شاکرند. سقوط جناح پایداری، سقوط ایران را به تاخیر انداخته است اما نجات ایران نیازمند به خردمندانی چون میدری و ظفرقندی و عراقچی است. باید بندهای تحریم گسسته و درهای کشور باز و سرمایه‌هاگذاری خارجی تشویق شود تا کار و کسب مردم رونق گیرد و دولت بتواند به وظائف خود در زمینه آموزش و پرورش و بهداشت و درمان عمل کند. ای کاش روزی را دوباره ببینیم که آموزش و پرورش و درمان کاملا دولتی شود و مافیای مدارس خصوصی و بساط زیرمیزی‌ها برچیده شود.