کابینه مسعود پزشکیان بعد از نطق گیرای او برای نمایندگان، به طور کامل رای آورد. آنهم در حالی که جریان جلیلی در مجلس تلاش می کرد دستکم 4 وزیر او را حذف کند. این همان مجلسی بود که وقتی در اسفند ماه 1402 تشکیل شد، بسیاری به خاطر وجود چهره های شاخص افراطی و نزدیک به پایداری، تصور می کردند کاملا تندرو خواهد بود.
اما ماهیت تصمیم گیری ها در مجلس بسیار سیال تر از چیزی است که به نظر میرسد. در واقع در میان نمایندگان نقاط مختلف کشور، تنها نمایندگان تهران، مشهد و تا حدی اصفهان هستند که به خط و خطوط سیاسی وفادار باقی می مانند. الباقی نمایندگان برای آنکه بتوانند در دورهای بعدی هم انتخاب شوند، ناگزیر به همکاری و همراهی بیشتر با دولت ها هستند. از همین رو مجلسی که امروز بخش مهمی از آنها، همانهایی هستند که در سال 1400 نامه نوشتند و از رئیسی خواستند «قوه قضائیه را رها کند و رئیس قوه مجریه شود»، امروز به کابینه پزشکیان رای دادند. جالب اینکه به خاطر بیاوریم همینها در سال 1400 همه کابینه رئیسی را تایید نکردند و چند وزیر رای نیاوردند.
از همین رو بررسی آراء وزرا می تواند شرایط هر کدام و حمایت هایی که دریافت کردند را نشان دهد. به عنوان مثال وزیر دفاع با 281 رای توانست بالاترین رای نمایندگان را دریافت کند. وزیر که معمولا رای بالایی را کسب می کند.
بعد از او عباس صالحی وزیر فرهنگ با 272 رای قرار داشت که در سالهای اخیر هم توانسته بود چهره ای میانه رو از خود به نمایش بگذارد و مورد تایید هر دو جریان باشد.
سطح بعدی وزرایی بودند که به کانون اصلی اصولگرایان نزدیکتر بودند. از جمله علیرضا کاظمی (وزیر آموزش و پرورش) با 268 رای و مومنی وزیر کشور با 259 رای. وزیر دادگستری نیز همواره مورد تایید همه طرف هاست. از همین رو با رای بالای 268 رای مورد تایید قرار گرفت.
همچنین ستار هاشمی به عنوان وزیر ارتباطات با 264 رای از حجت الاسلام خطیب وزیر اطلاعات بالاتر ایستاد. اما سطح دیگر در حدود آراء 200 تا 260 رای بود که فراوانی بیشتری از آراء نمایندگان را به همراه داشت.
در این سطح نوری قزلچه، علی آبادی، عراقچی و دنیا مالی بودند که نزدیک به 250 رای کسب کردند. آراء این وزرا نشان داد که حتی همه اعضای نزدیک به پایداری هم به طور کامل با آنها مخالف نیستند.
سطح دیگر وزرای کمتر شناخته شده بودند که حدفاصل رایی مابین 220 تا 240 رای داشتند که عبارت بودند از سیمایی صراف (221رای)، اتابک (231 رای)، فرزانه صادق (231 رای) و محسن پاکنژاد وزیر نفت (222 رای) سطح نهایی وزرایی بودند که کمتر از 200 رای را کسب کردند. این افراد مجموعه کسانی بودند که تندروهای مجلس با آنها مخالف بود. مجموعه این افراد عبارت بودند از؛ عبدالناصر همتی (192 رای)، احمد میدری (191 رای)، رضا صالحی امیری (168 رای) و محمدرضا ظفرقندی (163 رای).
نکته قابل تامین اینکه همه این افراد هم با فاصله نسبتا مناسبی از حداقل آراء توانستند به کرسی وزارت برسند. به عبارت روشنتر از 290 نفر نماینده هر وزیر اگر 146 رای کسب می کرد، می توانست رای اعتماد را کسب کند.
🔹با این وجود این وزرا نباید فراموش کنند که دستکم 120 تا 130 نماینده به آنها رای ندادند و ممکن است بتوانند در ادامه مسیر وزرات آنها اخلال ایجاد کنند.
ثبت دیدگاه