مسعود کرامتی تهیه کننده، کارگردان و بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون و از دوستان نزدیک نوید میهن دوست، کارگردان و فیلمنامه‌نویس زندانی در گفتگویی با امتداد، ضمن اشاره به وضعیت این چهره نام‌آشنای سینما در زندان اولین و لزوم آزادی او، اظهار داشت: تمام صحبت من درباره پرونده نوید این است او که با یک سری اتهامات سست و بی‌مایه و بر پایه استدلالاتی که واقعا قابل استناد نبوده به سه سال حبس محکوم شده است. با این حال اما، ۱۶ ماه از مدت زمان حبس او گذشته و بر اساس دو درخواستی که خود ایشان برای اعمال آزادی مشروط-که حق قانونی اوست-داشته، این مسئله از بدیهیاتی است که متاسفانه مورد توجه قرار نگرفته است.
نوید میهن دوست، حتی درخواست استفاده از پابند الکترونیکی داشته که بتواند از زندان آزاد شود اما متاسفانه باز هم به این درخواست توجهی صورت نگرفته است. ضمن اینکه، نوید(رضا) میهن دوست تنها فرزند خانواده است که در ایران زندگی می‌کند و پدر و مادر او تنها هستند. حتی پدر و مادر نیز در درخواست‌هایی، خواستار عفو و آزادی نوید شده‌اند که به این درخواست‌ها نیز، اعتنایی نشده است.
این در حالی است که به گفته خود نوید، درخواست‌های مشابه این درخواست به طور معمول، ظرف مدت دو هفته از دستگاه قضائی و سازمان زندان‌ها به وزارت اطلاعات ارسال می‌شود و در این پرونده، متاسفانه هیچ پاسخی از ناحیه این وزارتخانه دریافت نشده است.
در این پرونده و در بخش عناوین اتهامی به ساخت دو مستند، یکی به نام تاج خار و دیگری، فیلمی به نام دختران خیابان انقلاب استناد شده است. این در حالی است که به عنوان نمونه، فیلم تاج خار، پیش از انتخابات سال ۱۳۸۸ درباره خانم مسیح علینژاد ساخته شده و این مسئله به دوره‌ای برمی‌گردد که نامبرده، خودش اساسا در ایران حضور داشته و به مانند هر شهروند دیگری به فعالیت خبرنگاری و شغل خود شاغل بوده و زندگی عادی‌اش را داشته است. حتی مواضع سیاسی خانم علینژاد نیز در زمان ساخت این فیلم، مواضع دیگری بود که بعدها تغییر کرد. پس از خروج خانم علینژاد از ایران، هیچ ارتباطی با نوید و ایشان وجود نداشته است.
نکته مهم در این بین، این است که فیلم تاج خار تا الان، نه اکران عمومی داشته، نه به جشنواره‌ای ارسال شده و نه حتی اکران خصوصی داشته است! تنها، مثلا من که دوست صمیمی نوید و همکار قدیمی او هستم، شاید در منزل شخصی او چند پلان از این فیلم را دیده‌ام!
ماجرای فیلم بعدی که در عناوین اتهامی نوید مورد استناد قرار گرفته، ماجرای جالب‌تری دارد. آن هم این که فیلمی به نام دختران خیابان انقلاب، اصلا ساخته نشده و وجود خارجی هم ندارد!
مسئله‌ای که برای من آزاردهنده است، این بوده که او الان بیش از یک سوم حکم محکومیت خود را گذرانده ولی باز هم با آزادی مشروط موافقت نشده و هیچکس جوابی به او نمی‌دهد.
از دوستان خانه سینما هم که به دادسرا و قوه قضائیه مراجعه کرده و سعی کردند تا این مسئله را حل و فصل کنند، هیچ جواب درستی دریافت نکرده‌اند. در خصوص مسئله نامه‌نگاری‌های این هنرمند از زندان نیز لااقل انتظار این است که آقایان یک جوابی به آن بدهند و اینطور استخوان لای این زخم نگذارند.
مسئله جالب دیگر این که در آذرماه سال ۱۳۹۸ وقتی نوید تحت بازجویی قرار داشت، یکی از موارد اتهامی، حضور او در تجمعات اعتراضی سال ۱۳۸۸ عنوان شده بود! ضمن اینکه نوید اساسا اهل این مسئله نبود اما باز هم در حالی که بعد از گذشت ۱۰ سال، نه بازداشت شده، نه احضار شده و نه تصویری از حضور او در این تجمع وجود دارد، این چه مدل استنادی است؟
واقعا تاسف‌برانگیز است که وقتی پای تماشای فیلم‌های نوید-که سابقا ساخته-می‌نشینیم، مدام سوال می‌پرسند که کارگردان چنین فیلم ارزشمندی کجاست؟ زندان است؟ به چه جرمی؟ واقعا چه پاسخی به این سوالات باید داد؟ واقعا چنین موقعیتی برای شان یک هنرمند، زشت و زننده نیست؟
ثبت دیدگاه