عداوت روزنامه کیهان با هر تشکل و نهادی که اصلاح‌طلب باشد پوشیده نیست این بار هم پرونده سازی علیه یک نهاد دیگر در سرمقاله این روزنامه دیده می‌شود:« گروه موسوم به «مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم»! که با انگیزه ایجاد یک «جریان موازی» در مقابل «جامعه مدرسین حوزه علمیه قم» تشکیل شده بود، به بهانه رخدادهای اخیر در غزه و لبنان و جنایات وحشیانه رژیم صهیونیستی، بیانیه‌ای صادر کرده و در آن به گونه‌ای وقاحت‌آمیز و شرم‌آور، موجودیت رژیم جعلی اسرائیل را به‌رسمیت شناخته است! به بیان دیگر در پوشش نام «من‌درآوردی» مجمع مدرسین حوزه علمیه قم! به مقابله با اسلام و حمایت از صهیونیست‌ها برخاسته است. بخوانید!
۲-در بخشی از بیانیه این گروه آمده است: «این مجمع، بازگشت این رژیم به مرزهای قانونی پیش از تهاجم ۱۹۶۷ و تشکیل دولت مستقل فلسطین (همان طرح
۲ دولتی قدرت‌های استکباری غرب) را راه‌حل برون‌رفت از این بحران می‌داند»!
علی اکبر رائفی‌پور همچنان مشغول هزینه‌تراشی برای کسانی است که روزی برایش کف و سوت می‌زدند اما ورودش به حیطه رهبری و دروغ بستن به ایشان باعث شد تا مخالفان اصولگرایش منسجم‌تر شوند. پس شریعتمداری و تسنیم این بار روزنامه جوان هم تلویحا خواستار برخورد با او شده است:«در هفته‌های گذشته و در حالی که فضای سیاسی- رسانه‌ای کشور تحت‌تأثیر وقایع غزه و لبنان و به ویژه ترور سید حسن نصرالله، عملیات وعده صادق ۲ و ترور یحیی سنوار بود، اکبر رائفی‌پور مدعی شد که نامه‌ای مفصل درباره اقدامات مؤسسه تحت ریاست خود به رهبر معظم انقلاب نوشته و ایشان هم در حاشیه نامه نوشته‌اند که با عزم راسخ به کار خود ادامه دهید…. نکته مهم در این زمینه کم هزینه بودن خرج کردن از رهبری است که کار را برای سوءاستفاده افراد باز می‌کند. شاید ورود زودتر دفتر رهبری یا افراد مرتبط و رسانه‌ای کردن آن و نیز ورود مدعی‌العموم به موضوع می‌توانست مانع چنین هزینه‌تراشی‌هایی به نام رهبری و نیز تکرار آن در آینده شود.»
روزنامه وطن امروز که چند روز پیش با به به و چه چه دکترین هسته‌ای پوتین را خط سرخ خوانده بود حالا معلوم است که با تشری تند تغییر موضع داده و درباره ساخت سلاح هسته‌ای توسط ایران نوشته:«داشتن سلاح هسته‌ای نمی‌تواند به تنهایی یک کشور را از تهدیدات و فشارهای خارجی مصون کند بلکه عوامل دیگری مانند ثبات داخلی و سیاست‌های منطقه‌ای نیز نقش مهمی در این مساله دارند…. بازدارندگی موثر نیازمند تلفیقی از قدرت نظامی و دیپلماسی فعال است. ایران باید روابط خود را با قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی تقویت کرده و از ظرفیت‌های اقتصادی خود برای حفظ ثبات و مقاومت در برابر فشارهای بین‌المللی استفاده کند. پایداری سیاسی داخلی و حمایت مردمی از سیاست‌های کشور نیز از عوامل کلیدی در ایجاد بازدارندگی پایدار است. بدون حمایت اجتماعی، بازدارندگی خارجی نیز به خطر می‌افتد.»
ثبت دیدگاه