دستکش‌های صنعتی در طیف وسیعی از صنایع که شامل فعالیت‌های پرخطر هستند، مانند مراقبت‌های بهداشتی، حمل مواد شیمیایی، تولید و ساخت و ساز، کاربرد دارند. این دستکش‌ها از دستان شما در برابر مواد شیمیایی، بریدگی‌ها، سایش و دماهای بالا محافظت می‌کنند. نوع دستکش استفاده شده به نوع کاربرد و استانداردهای ایمنی مورد نیاز بستگی دارد. این معرفی انواع دستکش‌های صنعتی را با توجه به جنس مواد، فرآیند تولید و ویژگی‌های ایمنی آنها پوشش می‌دهد و همچنین به جزئیات فنی و شیمیایی مواد مورد استفاده می‌پردازد.
انواع دستکش‌های صنعتی
دستکش‌های صنعتی برای محافظت از کارگران در صنایع گوناگون استفاده می‌شوند و می‌توان آنها را بر اساس نوع مواد، عملکرد و توانایی حفاظتی دسته‌بندی کرد. هر نوع دستکش دارای ویژگی‌های خاصی است که آن را برای یک کاربرد، محیط یا ریسک خاص مناسب می‌سازد. پنج نوع اصلی دستکش‌های صنعتی عبارت‌اند از: دستکش‌های نیتریل، لاتکس، وینیل، پلی‌اتیلن و نئوپرن. این دستکش‌ها از ترکیبات مختلف، روش‌های تولید و ویژگی‌های خاصی برای کاربردهای متفاوت در صنایع مختلف برخوردارند.
دستکش‌های نیتریل
دستکش‌های نیتریل از ترکیب لاستیک مصنوعی به نام “اکریلونیتریل بوتادین رابر” (NBR) ساخته می‌شوند. این ماده مقاومت عالی در برابر روغن‌ها، سوخت‌ها، مواد شیمیایی و سوراخ‌شدگی دارد و این ویژگی‌ها این دستکش‌ها را برای صنایعی مانند خودروسازی، پزشکی و صنایع شیمیایی بسیار ضروری می‌سازد، جایی که مواد ممکن است به دستکش‌های ضعیف‌تر آسیب بزنند. دستکش‌های نیتریل ضد آلرژی بوده و برای افرادی که به لاتکس حساسیت دارند، گزینه‌ای امن محسوب می‌شوند. این دستکش‌ها مقاومت و انعطاف‌پذیری بالایی دارند که برای کارهای دقیق و نیازمند محافظت مناسب است. تولید دستکش‌های نیتریل شامل مراحل مهمی است که با ترکیب مواد شروع شده و سپس در مرحله غوطه‌وری، قالب‌های دستکش در محلول نیتریل پوشش داده می‌شوند.
پس از آن، مرحله ولکانیزاسیون انجام می‌شود که طی آن لاستیک پخته شده و دستکش‌ها مقاوم‌تر و همچنان منعطف می‌شوند. بعد از ولکانیزاسیون، دستکش‌ها شسته شده تا مواد شیمیایی باقیمانده خارج شوند و سپس خشک می‌شوند. هر یک از این مراحل به ضخامت، کشسانی و استحکام نهایی دستکش کمک می‌کنند؛ بنابراین، دستکش‌های نیتریل از گزینه‌های ایمن برای محیط‌های پرخطر محسوب می‌شوند.
دستکش‌های لاتکس
دستکش‌های لاتکس از لاستیک طبیعی تولید شده و کاربرد گسترده‌ای در صنایع پزشکی، فرآوری مواد غذایی و صنایع سبک دارند. مواد ساخته شده از این نوع معمولاً از کشسانی و استحکام کششی بسیار خوبی برخوردارند و دستکش‌های لاتکس را به‌خاطر چسبندگی و راحتی بالا برای کارهایی که به دقت بالا نیاز دارند، مناسب می‌سازند. دستکش‌های لاتکس معمولاً در برابر بیشتر خطرات بیولوژیکی و بسیاری از مواد شیمیایی مقاومت خوبی دارند و به همین دلیل در محیط‌های پزشکی به‌وفور استفاده می‌شوند. با این حال، آنها در برابر روغن‌ها و حلال‌ها به اندازه دستکش‌های نیتریل مقاوم نیستند. برای تولید دستکش‌های لاتکس، ابتدا ماده لاتکس آماده می‌شود و سپس در محلول انعقادکننده غوطه‌ور شده و لایه‌ای نازک از لاتکس روی قالب دستکش ایجاد می‌شود. فرآیند ولکانیزاسیون باعث افزایش کشسانی و استحکام می‌شود. پس از آن، این دستکش‌ها برای سهولت در پوشیدن و بیرون آوردن، پودر یا کلرینه می‌شوند. پس از طی مراحل چندگانه تولید، دستکش‌های لاتکس مقاوم و راحت می‌شوند؛ اما با وجود پروتئین‌های لاستیک طبیعی، ممکن است در استفاده حساسیت‌زا باشند.
دستکش‌های لاتکس
دستکش‌های وینیل
دستکش‌های وینیل از پلی‌وینیل کلراید یا PVC ساخته شده‌اند. به همین دلیل، این دستکش‌ها گزینه‌ای مقرون به‌صرفه برای صنایعی هستند که به میزان حفاظت کمتری نیاز دارند، مانند فرآوری مواد غذایی یا نظافت. دستکش‌های وینیل حفاظت متوسطی ارائه می‌دهند و معمولاً انعطاف‌پذیری و مقاومت کمتری نسبت به دستکش‌های نیتریل و لاتکس دارند. با توجه به مقاومت پایین آنها در برابر سوراخ‌شدگی، این دستکش‌ها معمولاً برای استفاده‌های یکبار مصرف مناسب هستند. در تولید دستکش‌های وینیل، ابتدا PVC آماده شده و سپس در مرحله غوطه‌وری روی قالب دستکش اعمال می‌شود. بعد از آن، عملیات پخت انجام می‌شود تا ماده جامد شود و مرحله کنترل کیفیت اطمینان می‌دهد که دستکش‌ها از نظر ضخامت و بافت یکنواخت باشند. دستکش‌های وینیل که در محیط‌هایی که دوام مهم نیست استفاده می‌شوند، یک گزینه ارزان‌تر برای صنایعی هستند که دستکش‌ها به طور مداوم تعویض می‌شوند.
دستکش‌های پلی‌اتیلن (PE)
دستکش‌های پلی‌اتیلن نازک، سبک و یکبار مصرف از پلاستیک سبک به نام پلی‌اتیلن ساخته می‌شوند. این دستکش‌ها برای کارهایی با تماس سبک، مانند دست زدن به مواد غذایی مناسب هستند، زیرا هیچ آلاینده‌ای از خود باقی نمی‌گذارند. با این حال، به دلیل دوام محدود، دستکش‌های PE برای این موقعیت‌ها مناسب نیستند. این دستکش‌ها نه در برابر مواد شیمیایی و نه در برابر سایش بالا مقاومت دارند. فرآیند تولید دستکش‌های PE نسبتاً ساده است: ساخت ورق‌های نازک پلاستیکی که سپس به شکل دستکش حرارتی مهر و موم می‌شوند. اگرچه دستکش‌های PE مقاومت دستکش‌های دیگر را ندارند، اما به دلیل سهولت استفاده و هزینه پایین برای کاربردهای یکبار مصرف با نیاز کم به محافظت ایده‌آل هستند.
دستکش‌های نئوپرن
دستکش‌های نئوپرن از لاستیک کلروپرن ساخته می‌شوند که مقاومت بالایی در برابر روغن‌ها، اسیدها و طیف وسیعی از مواد شیمیایی دارد. این ویژگی‌ها دستکش‌های نئوپرن را برای کار با مواد شیمیایی و محیط‌های آزمایشگاهی بسیار کارآمد می‌سازد. این دستکش‌ها نرم هستند و مقاومت عالی در برابر حرارت دارند، از این رو در کارهای با دمای بالا یا مواجهه با مواد شیمیایی کاربرد دارند. تولید دستکش‌های نئوپرن مشابه نیتریل است؛ به این صورت که مواد کلروپرن از طریق ترکیب و غوطه‌وری تهیه می‌شوند. فرآیند ترکیب و غوطه‌وری شامل تغییر فرمول برای سازگاری با ویژگی‌های کلروپرن است.
این فرآیند شامل ولکانیزاسیون برای تثبیت لاستیک، افزایش انعطاف‌پذیری و تقویت دوام آن و یک بررسی نهایی برای کنترل کیفیت به منظور دستیابی به بهترین استانداردهای ایمنی و ثبات است. به‌طور کلی، هر نوع دستکش صنعتی بسته به مواد و روش‌های تولید برای کاربردهای خاص مناسب است. دستکش‌های نیتریل با مقاومت بالا در برابر روغن‌ها و سوراخ‌شدگی در صنایع پزشکی و خودروسازی کاربرد گسترده‌ای دارند. دستکش‌های لاتکس راحتی و انعطاف‌پذیری دارند و برای بهداشت و فرآوری مواد غذایی مناسب هستند، اما ممکن است در برخی افراد حساسیت ایجاد کنند. دستکش‌های وینیل گزینه‌ای اقتصادی برای محیط‌های کم‌خطر هستند، در حالی که دستکش‌های PE برای کارهایی که نیاز به جلوگیری از آلودگی اولیه دارند، مناسب‌اند. دستکش‌های نئوپرن در کارهای شیمیایی و دماهای بالا با مقاومت قوی در برابر مواد خطرناک، برتری دارند. هر یک از این دستکش‌ها نیازهای صنعتی مختلفی را برطرف می‌کنند و به این ترتیب، محیط‌های کاری می‌توانند نوع مناسبی از دستکش‌ها را برای تضمین ایمنی و کارایی در وظایف مختلف انتخاب کنند.
فرآیند تولید دستکش‌های صنعتی
فرآیند تولید در خط تولید دستکش کارگری و صنعتی لاتکس، نیتریل، گالری و پنجه گربه‌ای شامل تمام مراحل مهمی است که به دستکش کیفیت نهایی را می‌بخشد. برخی از شرکت‌ها، مانند ماشین‌آلات باباخانی، ماشین‌آلات خاصی را برای تولید یکپارچه و کارآمد دستکش‌های نیتریل و لاتکس ارائه می‌دهند.
- آماده‌سازی مواد: اولین مرحله شامل تهیه مخلوط ترکیبات شیمیایی و عوامل استحکام‌دهنده و انعطاف‌پذیر کننده است. تولید دستکش‌های نیتریل به ترکیب اکریلونیتریل و بوتادین برای تولید یک لاستیک مصنوعی قوی نیاز دارد، در حالی که تولید دستکش‌های لاتکس به لاستیک طبیعی همراه با برخی پایدارکننده‌ها و عوامل پخت نیاز دارد.
- فرآیند غوطه‌وری: در این مرحله، قالب‌ها ابتدا در محلول انعقاددهنده و سپس در مخلوط مواد غوطه‌ور می‌شوند. انعقاددهنده باعث می‌شود لایه‌ای نازک و یکنواخت از مواد روی قالب شکل بگیرد. برای افزایش مقاومت شیمیایی، برخی دستکش‌های نیتریل به‌طور دوباره غوطه‌ور می‌شوند.
- پخت و ولکانیزه کردن: پس از غوطه‌وری، دستکش‌ها در کوره‌های داغ پخته می‌شوند تا مواد سفت شوند. ولکانیزه کردن، بخشی از فرآیند پخت است که به لاستیک استحکام می‌بخشد و خاصیت کشسانی و مقاومت در برابر سایش را افزایش می‌دهد.
- شستشو و خشک‌کردن: دستکش‌ها در آب داغ شسته می‌شوند تا ناخالصی‌ها و مواد شیمیایی باقیمانده از بین برود. شستشو برای دستکش‌های مورد استفاده در پزشکی و مواد غذایی ضروری است.
- پرداخت سطح – کلرینه کردن یا پوشش‌دهی پلیمر: به‌طور کلی، به منظور سهولت در پوشیدن، سطح دستکش‌ها کلرینه می‌شود یا با لایه‌ای از پلیمر پوشش داده می‌شود تا چسبندگی آنها کاهش یابد و حس بهتری در سطح دستکش ایجاد شود.
- جدا کردن و کنترل کیفیت: دستکش‌ها از قالب‌ها جدا شده و کیفیت آنها از نظر ضخامت، مقاومت در برابر سوراخ‌شدگی، استحکام کششی و دیگر معیارها بررسی می‌شود. خطوط تولید ماشین‌آلات باباخانی دارای سیستم کنترل کیفیت خودکار است که کیفیت یکنواخت محصولات را تضمین می‌کند.
فرآیند تولید دستکش‌های صنعتی
مسائل فنی و شیمیایی مواد دستکش‌ها
ترکیب شیمیایی دستکش‌های صنعتی، دوام، انعطاف‌پذیری و مقاومت شیمیایی آنها را تعیین می‌کند. هر ماده دارای ویژگی‌های خاصی است که برای کاربردهای مختلف مناسب است.
- نیتریل: نیتریل از ترکیب اکریلونیتریل و بوتادین تشکیل شده و مقاومت بسیار بالایی در برابر روغن‌ها و برخی اسیدها دارد.
- لاتکس: لاتکس از لاستیک طبیعی ساخته شده و حساسیت لمسی و کشسانی بالایی دارد.
- وینیل: دستکش‌های وینیل مقرون به صرفه‌تر هستند اما انعطاف‌پذیری و دوام کمتری نسبت به نیتریل و لاتکس دارند.
- نئوپرن: این ماده مقاومت بالایی در برابر روغن‌ها، اسیدها و دماهای بالا دارد و در محیط‌های شیمیایی و آزمایشگاهی مناسب است.
استانداردهای ایمنی و روش‌های آزمون
برای اطمینان از ایمنی و کارایی دستکش‌های صنعتی، رعایت استانداردهای خاصی ضروری است. این استانداردها به ارزیابی و رتبه‌بندی دستکش‌ها بر اساس عملکرد آنها در برابر مخاطرات مختلف می‌پردازند و راهنمای مناسبی برای انتخاب دستکش مناسب در صنایع گوناگون فراهم می‌کنند. یکی از مهم‌ترین استانداردها، استاندارد اروپایی EN 388 است که برای ارزیابی مقاومت دستکش‌ها در برابر خطرات مکانیکی نظیر ساییدگی، بریدگی، پارگی و سوراخ‌شدگی طراحی شده است. این استاندارد دستکش‌ها را بر اساس عملکرد در هر یک از این دسته‌ها درجه‌بندی می‌کند و در نتیجه به صنایع مختلف نظیر ساخت‌وساز، تولید و کار با فلزات کمک می‌کند تا دستکش مناسبی را بر اساس نیازهای خاص خود انتخاب کنند.
در بخش حفاظت شیمیایی، استاندارد EN 374 به دستکش‌هایی که برای مقاومت در برابر مواد شیمیایی طراحی شده‌اند توجه دارد. این استاندارد مقاومت دستکش‌ها را در برابر نفوذ، تخریب و اثرات شیمیایی مورد ارزیابی قرار می‌دهد. دستکش‌ها براساس این استاندارد در سه دسته A، B یا C طبقه‌بندی می‌شوند که سطح مقاومت شیمیایی متفاوتی دارند. به این ترتیب، این استاندارد کمک می‌کند که صنایع مختلف دستکش‌هایی را انتخاب کنند که بتوانند در برابر مواد شیمیایی خاصی ایمنی لازم را فراهم کنند.
در ایالات متحده، استانداردهای ASTM و ANSI به طور گسترده‌ای برای تعیین نیازهای دستکش‌های نیتریل و لاتکس استفاده می‌شوند. استانداردهای ASTM D6319 و D3578 الزامات دستکش‌های نیتریل و لاتکس را در زمینه مقاومت در برابر سوراخ‌شدگی، استحکام کششی و انعطاف‌پذیری تعریف می‌کنند. استاندارد ANSI/ISEA 105 نیز دستکش‌ها را بر اساس مقاومت در برابر بریدگی، سایش و سوراخ‌شدگی درجه‌بندی می‌کند و به کاربران این امکان را می‌دهد که دستکش‌های مناسب برای خطرات خاص محیط کار خود را انتخاب کنند.
در کنار این استانداردها، آزمون‌های مختلفی نیز برای ارزیابی دستکش‌ها وجود دارد که از جمله می‌توان به آزمون مقاومت در برابر سایش، مقاومت در برابر سوراخ‌شدگی و آزمایش نفوذ شیمیایی اشاره کرد. در آزمایش مقاومت در برابر سایش، دستکش‌ها با یک سطح ساینده در تماس قرار می‌گیرند تا زمان بروز ساییدگی مشخص شود. مقاومت در برابر سوراخ‌شدگی نیز با استفاده از یک سوزن استاندارد اندازه‌گیری می‌شود تا مشخص شود چه مقدار نیرو برای نفوذ به دستکش نیاز است. در آزمون نفوذ شیمیایی، دستکش‌ها برای مدت مشخصی در معرض مواد شیمیایی قرار می‌گیرند تا میزان مقاومت آنها در برابر نفوذ مواد شیمیایی ارزیابی شود.
خط تولید 7 میلیاردی فول امکانات ماشین سازی باباخانی با امکان تولید دستکش پنجه گربه ای
ماشین سازی باباخانی با بهره‌گیری از سیستم‌های کنترل کیفیت پیشرفته، این آزمایش‌ها را به صورت خودکار انجام می‌دهند که این امر باعث می‌شود نتایج با دقت و کیفیت بالایی به‌طور مداوم به دست آید و دستکش‌های تولید شده در تمامی مراحل تولید از لحاظ کیفیت و ایمنی در سطح مطلوبی باقی بمانند. این کنترل کیفیت خودکار، امکان نظارت دقیق بر تمامی دسته‌های تولیدی را فراهم می‌کند و تضمین می‌کند که هر دستکش با استانداردهای لازم مطابقت دارد و آماده استفاده در محیط‌های صنعتی گوناگون است.
ثبت دیدگاه