کودکان نمی‌توانند احساسات و نیازهای خود را به‌صراحت بیان کنند. آنها هنوز مهارت کلامی لازم را پیدا نکرده‌اند و درک بسیاری از مسائل برای آنها دشوار است. کودکان بخش بزرگی از مشکلات حل‌نشده و احساسات خود را در نقاشی‌هایشان بروز می‌دهند. همچنین، بازی کردن برای آنها راهی است که می‌توانند مهارت حل مسئله و روش‌های تعامل با اطرافیان را بیاموزند. علم روانشناسی با تکیه بر روش‌های مختلف، ازجمله بازی و نقاشی، به درمان مسائل مختلف کودکان می‌پردازد. در این صفحه بیشتر دربارۀ مشاورۀ کودکان می‌گوییم و شما را برای انتخاب بهترین مرکز مشاوره راهنمایی می‌کنیم.
مشاوره کودکان از چه سنی آغاز می‌شود؟
مشاورۀ کودکان می‌تواند از هر سنی آغاز شود، اما به‌طور کلی، شروع مشاوره از حدود ۵ سالگی به بعد رایج‌تر است. در این سن، کودک شروع به بروز رفتارها و عواطفی می‌کند که ممکن است نیاز به هدایت و حمایت تخصصی داشته باشد. مشاوره می‌تواند به کودکان کمک کند تا با تغییرات و چالش‌های مختلف مانند ورود به مدرسه، مشکلات خانوادگی یا اجتماعی و مسائل عاطفی به‌طور مؤثرتر مواجه شوند. بااین‌حال، در برخی موارد خاص، مشاوره حتی می‌تواند برای کودکان کوچک‌تر نیز مفید باشد، به‌ویژه اگر مشکلات رشدی یا عاطفی جدی مشاهده شود.
چگونه می‌توان بهترین مرکز مشاوره کودکان را انتخاب کرد؟
مشاورۀ کودکان باتوجه به نیازهای خاص هر کودک انجام می‌شود و می‌تواند شامل جلسه‌های فردی، گروهی یا خانوادگی باشد. مهم است که مراحل درمان به‌دقت و زیر نظر متخصص طی شود. برای اطمینان خاطر بهتر است از مشاوران بخواهید تا اطلاعات جامعی را دربارۀ روند درمان و مراحل مختلف آن در اختیار شما قرار دهند تا راحت‌تر بتوانید دربارۀ انتخاب مرکز مشاوره تصمیم بگیرید.
چه مشکلاتی با کمک مشاوره کودکان قابل حل است؟
به‌طور تقریبی تمامی مشکلات رفتاری و عاطفی کودکان و نیز اختلال‌های مربوط به رشد درصورت رسیدگی مؤثر و تخصصی قابل درمان هستند. برخی از مشکلات در میان کودکان شایع‌تر است که از آن میان می‌توان شب ادراری، بیش فعالی و پرخاشگری را نام برد. در ادامه به‌طور جداگانه به هریک از این موارد می‌پردازیم.
۱) شب ادراری در کودکان
شب‌ادراری یا بی‌اختیاری ادرار در شب، یک مشکل رایج در کودکان است که می‌تواند به دلایل جسمانی، روانی یا عاطفی رخ دهد. درمان شب ادراری کودکان شامل مراحل زیر است:
- آموزش والدین: والدین باید درک کنند که شب‌ادراری یک مشکل رایج و قابل درمان است و نباید کودک را سرزنش کنند. ایجاد محیطی حمایت‌کننده و بدون تنش برای کودک بسیار مهم است.
- تغییر سبک زندگی: کاهش مصرف مایعات به‌خصوص در ساعت‌های پایانی روز، اطمینان از این‌که کودک قبل از خواب به توالت برود و بیدار کردن کودک در نیمه‌شب برای استفادۀ مجدد از توالت می‌تواند در این زمینه مؤثر باشد.
- تقویت مثانه: کودک می‌تواند با نگه داشتن ادرار به‌مدت کوتاهی طی روز، عضلات مثانۀ خود را تقویت کند.
- پاداش و تشویق: تشویق کودک در مواقعی که در خواب ادرار نمی‌کند، می‌تواند انگیزه‌بخش باشد.
- مشاوره روانشناسی: درصورت لزوم مسائل عاطفی و روانی کودک با کمک یک روانشناس مورد بررسی قرار بگیرد.
- دارودرمانی: در مواردی که روش‌های بالا مؤثر نباشند، پزشک ممکن است داروهایی را برای کاهش میزان ادرار تجویز کند. استفاده از دارو باید تحت نظر پزشک باشد و اغلب به‌عنوان آخرین راه‌حل استفاده می‌شود.
۲) بیش فعالی در کودکان
بیش فعالی و اختلال نقص توجه، یک اختلال عصبی – رشدی است که در کودکان و نوجوانان شایع است. این اختلال ۳ نشانۀ اصلی دارد: مشکل در تمرکز و پیگیری وظایف، فعالیت بیش از حد، و رفتارهای تکانشی و بدون فکر. کودکان بیش فعال اغلب در مدرسه، خانه و تعاملات اجتماعی با چالش‌های زیادی روبه‌رو می‌شوند. درمان بیش فعالی کودکان به‌طور معمول ترکیبی از دارودرمانی، مشاوره و رفتاردرمانی، و تغییر سبک زندگی است.
- رفتاردرمانی: والدین می‌توانند با استفاده از تکنیک‌های مدیریت رفتار، مانند سیستم‌های پاداش‌دهی به بهبود رفتارهای کودک کمک کنند.
- آموزش مهارت‌های اجتماعی: کمک به کودک در توسعۀ مهارت‌های اجتماعی و حل مشکلات می‌تواند موجب کاهش رفتارهای نامناسب شود.
- درمان شناختی – رفتاری (CBT): این نوع درمان به کودک کمک می‌کند تا الگوهای فکری منفی را شناسایی کند و تغییر دهد و مهارت‌های مقابله‌ای مؤثر را یاد بگیرد.
- تغییرات در محیط آموزشی: ایجاد تغییرات در محیط کلاس مانند کاهش عوامل حواس‌پرتی، تقسیم وظایف به بخش‌های کوچک‌تر و ایجاد وقفه‌های کوتاه بین وظایف می‌تواند به بهبود عملکرد تحصیلی کودک کمک کند.
- رژیم غذایی و سبک زندگی: پرهیز از مصرف قند و افزودنی‌های مصنوعی، می‌تواند مفید باشد. همچنین، ورزش و فعالیت بدنی منظم می‌تواند انرژی اضافی کودک را تخلیه کند و علائم بیش فعالی را کاهش دهد.
۳) پرخاشگری در کودکان
پرخاشگری کودکان می‌تواند به‌صورت ضربه زدن، گاز گرفتن، پرتاب اشیا، فریاد زدن و ناسزا گفتن بروز کند. این رفتار می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند الگوهای غلط، استرس و اضطراب، جدایی والدین، تولد فرزند جدید و… باشد. درمان پرخاشگری کودکان نیازمند یک رویکرد چندجانبه است و شامل مراحلی مانند تغییر رفتار، تقویت مهارت‌های مختلف و آموزش تکنیک‌های مدیریت خشم است.
- آموزش مهارت‌های مدیریت احساسات: کمک به کودکان برای شناخت و بیان احساسات خود به‌صورت مناسب، می‌تواند از بروز رفتارهای پرخاشگرانه جلوگیری کند.
- تقویت مهارت‌های اجتماعی: آموزش مهارت‌های حل مسئله و تقویت حس همکاری و همدلی منجر به کاهش پرخاشگری می‌شود.
- ایجاد محیطی آرام و حمایتگر در خانه: ایجاد محیطی امن و آرامش‌بخش در خانه برای کاهش میزان پرخاشگری کودک ضروری است.
- ایجاد الگوی مثبت: والدین و معلمان باید با نمایش رفتارهای درست، الگوی مثبتی برای کودکان باشند.
- مشاوره و درمان تخصصی: رفتاردرمانی و مشاورۀ خانوادگی می‌تواند به شناسایی و رفع علل پرخاشگری کودک کمک کند.
- تعیین مرزها و قوانین روشن: کودکان نیاز دارند بدانند چه رفتاری قابل‌ِقبول و چه رفتاری نپذیرفتنی است. تعیین تنبیه‌های منطقی برای رفتارهای پرخاشگرانه می‌تواند مؤثر باشد.
- تشویق به فعالیت‌های فیزیکی: فعالیت‌های فیزیکی منظم می‌تواند به تخلیۀ استرس و خشم در کودکان کمک کند.
سخن پایانی
مشاورۀ مؤثر موجب رشد عاطفی بهتر و افزایش کیفیت زندگی کودک می‌شود. بسیاری از کودکان در محیط خانه و مدرسه با چالش‌هایی روبه‌رو هستند و والدین نمی‌توانند به‌تنهایی از عهدۀ حل این مسائل برآیند، در این شرایط کمک گرفتن از روانشناس و مشاور توصیه می‌شود. شب ادراری، پرخاشگری و بیش فعالی از مشکلات شایع در کودکان است و به رسیدگی تخصصی نیاز دارد. اگر قصد استفاده از خدمات روانشناسی را دارید، سعی کنید از بهترین مرکز مشاوره خدمات دریافت کنید.
ثبت دیدگاه