سال‌هاست که وعده‌های بزرگ اقتصادی در استان گیلان مطرح می‌شود، اما بسیاری از آن‌ها در عمل محقق نشده‌اند. از جمله این وعده‌ها، تبدیل منطقه آزاد انزلی به یک هاب لجستیکی منطقه‌ای است که در سال‌های اخیر بارها از سوی مدیران مختلف این سازمان مطرح شده اما در عمل پیشرفتی متناسب با این ادعاها مشاهده نمی‌شود.
در ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۱، علی‌اوسط اکبری مقدم، مدیرعامل وقت منطقه آزاد انزلی، اعلام کرد که این منطقه ظرفیت تبدیل‌شدن به یک هاب لجستیکی منطقه‌ای را دارد.
حدود هشت ماه بعد، در ۱ بهمن ۱۴۰۱ عیسی فرهادی، مدیرعامل جدید منطقه آزاد انزلی، ضمن تکرار این وعده، پیشنهاد داد که شعبه‌ای از بانک‌های روسی در این منطقه ایجاد شود تا زمینه لازم برای تقویت نقش تجاری آن فراهم گردد. وی همچنین اظهار کرد که منطقه آزاد انزلی آماده تبدیل شدن به هاب لجستیکی منطقه است و می‌تواند مسیر دسترسی روسیه به دیگر کشورها را تسهیل کند.
از سوی دیگر، سایت رسمی منطقه آزاد انزلی نیز ادعا کرده که این منطقه در حال حاضر به‌عنوان یک هاب لجستیک منطقه‌ای، نقش قابل توجهی در ترانزیت و صادرات مجدد کالاهای کشورهای حاشیه دریای خزر و اوراسیا ایفا می‌کند و سالانه بیش از ۶۰۰ میلیون دلار صادرات و صادرات مجدد و ترانزیت از این منطقه انجام می‌شود.(اینجا را بخوانید) همچنین در ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، علی مطیع جهانی، معاون وقت پشتیبانی و برنامه اتاق تعاون ایران نیز اعلام کرده بود که سرمایه‌گذاران آماده‌اند از این منطقه به‌عنوان هاب اصلی صادرات استفاده کنند!.(اینجا را بخوانید)
اما جالب این است در حالی که مقامات منطقه آزاد انزلی از منطقه خود به‌عنوان یک قطب مهم لجستیکی فعال یاد می‌کنند، واقعیت‌های اقتصادی و زیرساختی این منطقه خلاف این ادعا را نشان می‌دهد به گونه ای که تراز تجاری این منطقه در طول ششماهه اول سال ۱۴۰۳ منفی بوده و حجم واردات کالا بسیار بیشتر از صادرات آن ثبت گردیده است .
زیرساخت‌های حمل‌ونقل و ترانزیت با استانداردهای بین‌المللی فاصله دارد، و بسیاری از پروژه‌های کلیدی توسعه‌ای از جمله توسعه ریل داخل محدوده بندری، سردخانه، سورت و بسته بندی صادراتی و…یا به کندی پیش می‌روند یا در حد وعده سر خرمن باقی مانده‌اند!
این وضعیت در حالی ادامه دارد که کشورهای رقیب در منطقه، مانند آذربایجان، سرمایه‌گذاری‌های گسترده‌ای در توسعه بنادر، راه‌های ترانزیتی و زیرساخت‌های مدرن لجستیکی انجام داده‌اند و نقش پررنگی در زنجیره تأمین منطقه‌ای ایفا می‌کنند. در مقابل، منطقه آزاد انزلی با مشکلات متعددی در حوزه حمل‌ونقل، گمرک و جذب سرمایه‌گذار و برخی از مدیران ضعیف و غیر متخصص مواجه است که مانع از تحقق ادعاهای مدیران گذشته آن گردیده است.
با توجه به اهمیت اقتصادی و ژئوپلیتیکی تبدیل منطقه آزاد انزلی به یک هاب لجستیکی واقعی، انتظار می‌رود مسئولان این منطقه، پاسخ‌گوی وضعیت فعلی باشند. بسیاری از وعده‌های مدیرعاملان پیشین منطقه آزاد انزلی، از علی‌اوسط اکبری مقدم و عیسی فرهادی تا سجاد سیاهکارزاده، همگی در حد شعارهای تبلیغاتی باقی ماندند و بخش زیادی از آن‌ها هرگز به مرحله اجرا نرسیدند. اکنون باید دید که مصطفی طاعتی مقدم، مدیرعامل جدید این منطقه، چه برنامه عملی و نقشه راهی برای بهبود زیرساخت‌ها، جذب سرمایه‌گذاری و توسعه واقعی منطقه آزاد انزلی متصور است؟ آیا باز هم قرار است در به روی همان پاشنه بچرخد و یا اینبار نیز چون گذشته تنها رزومه ای پرزرق و برق برای پرش به سکوی بالاتر مدیرعامل این منطقه خواهد بود؟!
شهروندان و فعالان اقتصادی گیلان که طی روزهای گذشته از یادداشت گیلکی مصطفی طاعتی مقدم و تکرار چندین باره ظرفیتهای منطقه آزاد انزلی بهره مند شدند حق دارند بدانند که چه زمانی این وعده‌ها رنگ واقعیت به خود خواهند گرفت و این پتانسیل ها از شعار خارج شده و به واقعیت بدل میگردد و آیا منطقه آزاد انزلی واقعاً به جایگاهی که برای آن تصور می‌شود، خواهد رسید یا خیر؟!
ثبت دیدگاه