روزنامه کیهان کشف بزرگی کرده است که تا کنون اقتصاددانان و توسعه‌یافتگان خودشان هم نمی‌دانستند:«رونق اقتصادی، راه حل جادویی ندارد. کالا هم نیست که پول بدهید و از بازار جهانی بخرید. هر کشوری موفقی شد، بی‌‌تردید به نسخه اقتصاد مقاومتی (صیانت و تقویت داشته‌‌های خود در مقابل رقبای خارجی، و تامین امنیت اقتصادی درونزا) عمل کرد.»در واقع شما می‌توانید اقتصاد مقاومتی را در آلمان، بریتانیا، فرانسه و حتی امریکا ببینید. اگر نمی‌بینید مقصر خودتان هستید. در بخش دیگری از سرمقاله کیهان آمده است:«ذینفعانی هستند که مصلحت خود را در زمین خوردن تولید و رونق دلالی و قاچاق می‌بینند. این منافع نامشروع، منطبق با مدار بزرگ‌تر اخلال است که از سوی اتاق جنگ اقتصادی دشمن هدایت میشود. از دو حال خارج نیست: یا باید بر مردم سخت گرفت، یا بر رانت‌جویان و مفسدان و اخلالگران. باید در کنار اصلاح روند‌های غلطی که موجب رانت و قاچاق و… میشود، ارتکاب جرائم اقتصادی را پر هزینه کرد.»
مثلا خوب است کیهان بگوید کدام فعالیت بازرگانی خارجی در کشور وجود دارد که صادرکننده یا وارد کننده بدون واسطه و دلال بتواند به تجارت بپردازد؟ بله! ذینفعانی زیادی هستند که از این دلالی بهره می‌برند. سال‌هاست کاسبان تحریم نام گرفته‌اند و البته حامیانی در قدرت و رسانه دارند. خوب است این عزیزان که علیه دلالی سرمقاله می‌نویسند نگاهی به زیر بال و پر خودشان بیاندازند شاید چیزهای جالبی ببینند.
از ادبیات خودبرتربین و شاهانه سرمقاله جوان- که احتمالا از سر کم‌سوادی نویسنده است- که بگذریم استدلالشان نیز خنده‌دار است:«آقای محمدعلی ابطحی در واکنش به عزل وزیر اقتصاد در مجلس به باقی اعضای کابینه هشدار داده است که درس بگیرند و «زیر بار وفاق یک‌طرفه نروند». عجب! این شاید صدمین خوانش از مفهوم وفاق بود که به استحضارمان رسید. با این خوانش جدید باید قوانین کشور از جمله قانون اساسی بازنگری شود و در موادی که به روابط دولت و مجلس می‌پردازد، آنجا که حقوقی برای نمایندگان در استیضاح وزیران قائل میشود، در پرانتز بنویسند «بجز در موارد وفاق»!»
دوستانی که از رهگذر مفهوم بی‌سر و ته وفاق این روزها مشغول تحقق رویاهایشان با پست‌های دولتی هستند حتما در ردیف سینه‌چاکان این عبارت قرار می‌گیرند. بر آنها خرده نگیرید.
سال‌هاست که از نظر برخی دوستان نظم جهانی فروپاشیده یا در حال فروپاشی است. از قضا در تمام این سال‌ها این ما هستیم که روز به روز تنگدست‌تر و از کسیر توسعه دورتر می‌شویم. وطن امروز هم می‌گوید نظم سابق دیگر کار نمی‌کند:«نظم بین‌المللی که پس از جنگ دوم جهانی شکل گرفت، با ریاست‌جمهوری ترامپ در حال فروپاشی است و از همه‌سو تحت فشار بازگشت رهبران قدرتمند، ملی‌گرایی و حوزه‌های نفوذ (SOI) قرار دارد. ترامپ به طور علنی به نهادهای بین‌المللی و اتحادهای سنتی طعنه می‌زند؛ او در عوض، فرصت‌های بزرگی را که در جهان تحت سلطه ابرقدرت‌ها از طریق معامله دیکته میشود، خوب تشخیص می‌دهد. رویکرد ترامپ، به گفته مقامات آمریکایی، بر مبنای «واقع‌گرایی» و اعتقاد به این انگاره است که ارزش‌های مشترک، هنجار‌های بین‌المللی و سایر مفاهیم سختگیرانه هرگز نمی‌توانند جایگزین «قدرت سخت» شوند.»
ثبت دیدگاه