مقایسه عملکرد مهندس قهرمانی و دکتر ثابت قدم نشان می‌دهد هرگاه مدیران رویکرد مردمی و توسعه محورانه داشته‌اند توانسته‌اند دل مردم را به دست بیاورند و کارنامه قابل قبولی از خود ارائه دهند.
عملکرد مثبت شهردار رشت در بحران برف که با کمکهای بی‌شائبه و همراهی استاندار پر‌تلاش گیلان همراه بود، بسیاری از مردم را به یاد عملکرد مهندس قهرمانی، استاندار اسبق گیلان در سال ۸۶ انداخت.
پس از تلخی‌های برف سنگین سال ۸۳، خدمات‌رسانی بهینه در زمان برف ۸۶ خاطره خوش از این مدیر ارشد گیلانی بجا گذاشت. اما خدمات قهرمانی به مردم گیلان منحصر به مدیریت برف سال ۸۶ نبود، بلکه او به دلیل ویژگی‌های مثبت رفتاری و گفتاری که داشت توانست مقبولیت عمومی را به دست بیاورد. دکتر ثابت قدم نیز از ویژگی‌های منحصر به فردی برخوردار است که اکنون او را در جایگاه مشابهی قرار داده است.
اما این ویژگی های مشترک کدامند؟ مهندس قهرمانی، مدیری بود که فارغ از جناح‌بندی‌های سیاسی با دولت‌های مختلف کار کرد. او در دولت اصلاحات، معاون استانداربود و در دولت احمدی‌نژاد استاندار شد و برخلاف دیگر چهره‌هایی که در دوره‌ی احمدی نژاد استاندار گیلان شدند توانست کارنامه قابل قبولی از خودش به جا بگذارد.
ثابت قدم نیز هم در دولت خاتمی در بنیاد شهید مسوولیت کلان داشت، در دولت احمدی نژاد علاوه بر مسوولیت در وزارت صنایع، شهردار رشت شد و در دولت روحانی هم عهده دار این مسوولیت شد. و در هر سه دوره نیز توانست با دولت تعاملی مثبت داشته باشد. شهردار جوان رشت تلاش کرده خودش را تمام و کمال در بند یکی از جناح‌های سیاسی قرار ندهد و از ظرفیت بالقوه هر دو جناح بهره بگیرد. این عملکرد نشان از رویکرد عملگرانه هر دو دارد که توسعه را مقدم بر هر بحث دیگری دانسته‌اند.
قهرمانی اگر چه چهره‌ای عمرانی بود، اما علاقه فراوانی به ادبیات داشت و کمتر پیش می‌آمد که در سخنرانی‌هایش ابیاتی از گنجینه غنی شعر پارسی نقل نکند.
در علاقه‌ی ثابت قدم به مقوله ی فرهنگ و هنر نیز شکی وجود ندارد. او به خصوص در دوره ی اخیر شهرداری‌اش نشان داده که اهمیت فراوانی برای فرهنگ و نقش آن در توسعه رشت قائل است. هم از این روست که هنر را یکی از شاخص‌های اصلی برند سازی شهر و خروجی‌های پروژه‌های عمرانی قرار داده است.
رویکرد مشترک دیگر این دو مدیر موفق، اهمیت دادن به قدرت مردم و استفاده از پتانسیل بالای مردمی بوده است. ثابت قدم نیز همچون قهرمانی به معنای واقعی کلمه به قدرت مردم باور دارد و شاید به همین دلیل است که پس از سال‌ها توانسته الگوی شهردار مردمی را در رشت زنده کند. مردم رشت بارها شهردار جوان شهرشان را دیده‌اند که پیاده در بین مردم قدم می‌زند تا از نزدیک با آنها گفت و گو کند و حرف‌هایشان را بشنود.
علاقه‌ی ثابت قدم به رسانه همچون قهرمانی اگر‌چه در بین مخالفان سیاسی‌اش منتقدینی دارد، اما ریشه در رویکرد او در ارتباط بی‌واسطه با مردم به دور از تکلفات معمول در سخنرانی‌ها دارد.
پر بیراه نیست اگر بگوییم نحوه‌ی پوشش و آراستگی قهرمانی و ثابت قدم نیز نشان‌دهنده بینش توسعه‌محور و در عین حال مردمی این دو مدیر موفق داشته است. در مورد ثابت قدم او به رغم رعایت چهارچوب‌های آداب پوشش مدیریتی در ساختار مدیریتی نظام، همواره تلاش کرده شیک‌پوش باشد. و خود را از قالب‌های تکراری اداری خارج کند.
با این همه، قهرمانی از یک موقعیت بهتر نسبت به ثابت قدم برخوردار بود که البته تفاوت، اهمیت عملکرد ثابت قدم را دو چندان می‌کند. او در دوره‌ای که استاندار بود، تمام ارکان موثر قدرت به طور تمام و کمال با او همسو بودند. قهرمانی از حمایت تأمل نماینده ولی فقیه در گیلان برخوردار بود. البته این حمایت انصافاً نصیب استاندار فعلی و ثابت قدم نیز شده است. با این حال ترکیب قدرت در دوره‌ی مدیریت مهندس قهرمانی کاملاً یکدست بود و این اهرم موثری در تسهیل عملکرد استاندار وقت گیلان داشت.
در مقابل ثابت قدم اگر‌چه همواره کوشیده حمایت نهاد‌های قدرت را با خود داشته باشد، اما موانع زیادی پیش روی او بوده که گاه عزم خود را برای فلج کردن برنامه‌هایش جزم کردند. اما موفق نشدند و یا بهتر است بگوییم ثابت قدم در این جدال موفق‌تر بود. با این همه اگر ثابت قدم مجبور نبود بخشی از توانش را معطوف توطئه ها و کار شکنی های برخی مخالفانش کند، قطعا عملکرد او بسیار بهتر از عملکرد قابل قبول فعلی بود.
مقایسه عملکرد مهندس قهرمانی و دکتر ثابت قدم نشان می‌دهد هرگاه مدیران رویکرد مردمی و توسعه محورانه داشته‌اند توانسته‌اند دل مردم را به دست بیاورند و کارنامه قابل قبولی از خود ارائه دهند.
رها حقیقی – دیار میرزا
ثبت دیدگاه