مجلس اصلاح طلب یا مجلس اصولگرا؟

با مردم/ صدرا بلوکی* 
پس از برگزاری با شکوه انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی و مشخص گشتن منتخبین مردم حالا دیگر روزی نیست که از گوشه و کنار در مورد موضوع مهم انتخاب رئیس و هیات رئیسه مجلس دهم در رسانه گمانه زنی های مختلف نشنویم.بی تعارف باید بپذیریم که از جناح اصلاح طلبان جناب آقای دکتر عارف و از جناب اصولگرایان آقای دکتر لاریجانی خود را برای تصاحب این پست آماده می کنند.به همین علت برای روشن شدن شرایط هر یک از دو نامزد این مقام به تشریح شرایط آنها پرداخته تا مشخص شود کدامیک در صورت موفقیت قابلیت این را دارند که در پیشبرد اهداف مجلس دهم موفق تر عمل نمایند:

۰۱دکتر لاریجانی:دنیای سیاست یقیناً دنیای صفر و صد و سیاه و سفید نیست چرا که این ذات این حوزه هست که هر فرد می تواند در طول زمان در مقام سخن و تصمیم دارای تغییراتی بس بنیادین گردد و یا بر عقیده خویش سخت تر گردد.علی لاریجانی از جمله اصولگرایانی است که در چند سال اخیر قاعده بازی سیاست را خوب آموخته و با لاریجانی رئیس صدا و سیما در زمان دولت اصلاحات زمین تا آسمان تفاوت نموده است ،رئیس مجالس هشتم و نهم برای کسب کرسی ریاست مجلس دهم در قبال رقیب خویش به یقین با توجه به وجود شواهد و قرائن امر راه دشوارتری را در پیش رو دارد که به ترتیب بدان ها اشاره می شود .نکته اول اینکه انتخاب وی به عنوان نفر دوم منتخب شهر قم برای کسی که ردای ریاست دو دوره مجلس را بر تن کرده و در دوره قبل از همین حوزه با رای بالا راهی مجلس گشته پیام خوبی نیست چرا که اولاً در این مقطع زمانی نام وی و همراهانش در لیست ائتلاف اصولگرایان قرار نگرفت و ثانیاً یک هشدار به وی از سوی این طیف(جبهه پایداری) بود که اگر این طیف بخواهد می تواند با همراه کردن دیگر اصولگرایان از لاریجانی که یکی از وزنه های مهم این جریان هست هم به شرط عدم همراهی با سیاست های کلی عبور کند.دلیل دوم منتخبین اصلاح طلب مجلس دهم می باشند که همه با پیروی از سخنان شورای مشورتی اصلاحات و بزرگان این جریان که تا به امروز از کاندیداتوری دکتر عارف حمایت کرده اند کار را برای جذب رای از این گروه در سبد لاریجانی سخت کرده است.و اما گروه سوم منتخبین مستقل راه یافته به پارلمان دهم هستند که هر یک از دو جناح اصلاح طلب و اصولگرا بتواند رای اکثریت این طیف را از آن خویش نماید بی شک تعیین کننده معادلات مجلس دهم در چهار سال آینده خواهد بود.لاریجانی اگرچه با کمک بزرگان اصولگرایی حتی شیخ نور را برای حمایت از خویش و کنار گیری رقیب به دیدار رئیس دولت اصلاحات رهنمون کرده است اما آنطور که از شواهد ماجرا بر می آید سران اصلاحات به حمایت قاطع خویش تا به امروز از دکتر عارف اذعان کرده و بر رای خویش پافشاری نموده اند.اما نکته حائز اهمیت در مورد برخی از منتخبین اصلاح طلب راه یافته به پارلمان دهم است که زمزمه ای در مورد حمایت برخی از افراد لیست امید در جهت حمایت از دکتر لاریجانی شنیده می شود. آن دسته از اصلاح طلبان باید از ماجرای شورای شهر گذشته و پشت کردن عضو اصلاح طلب به میثاق نامه در جریان انتخاب شهردار تهران درس گرفته و بدانند که اگر مردم در سراسر کشور به اکثریت نامزدهای لیست امید رای داده بخاطر این بوده است که این لیست به پشتوانه بزرگان جریان اصلاحات بسته شده و تمامی منتخبین باید به نظر بزرگان اصلاحات در تصمیم گیری ها احترام گذاشته و با آن همگام باشند.دبیر سابق شورای امنیت ملی اگرچه از زمان آغاز بکار دولت یازدهم با یک ائتلاف نانوشته با دولت به خوبی با ورود نیروهای خویش در بدنه دولت یازدهم توانست به دیگر رقبای خویش میزان تاثیرگذاریش را نشان دهد و در مجلس نهم به مقتضی زمان به خوبی به حمایت از دولت تدبیر پرداخته و امروز انتظار دارد که دولتیان هم به حمایت از وی ادامه دهند اما باید دانست که لاریجانی اثبات کرده که سیاست مدار باهوشی است و قواعد بازی را به خوبی برای پیشبرد اهداف خود و اصولگرایی با مهارت خاص رعایت می کند.حال باید دید که سیاستمدار مازندرانی آیا موفق می شود برای بار سوم بر کرسی سیاسی ترین مقام پارلمان تکیه بزند و یا این رقابت را به رقیب معروف خویش واگذار خواهد نمود؟؟؟ به یقین روزهای آینده آبستن حوداث جالبی در زمینه خواهد بود.
۰۲دکتر عارف:می توان به جرات ادعا نمود کمتر کسی را می توان یافت در ایران که از دنیای سیاست و حوادث آن اطلاع داشته باشد و ایثار و بزرگ منشی دکتر عارف را در پیروزی دکتر روحانی و جریان اصلاح طلبی-اعتدالی ندانسته و یا کتمان کند.معاون اول دولت اصلاحات با رای بالایی که در انتخابات اخیر مجلس کسب نمود با یک تیر چند هدف را زد ابتداً اینکه به تمام مخالفین و خبر سازان اصولگرا اثبات کرد که کنار رفتن وی در سال ۹۲ نه از پایین بودن پایگاه رای وی در میان مردم است بلکه بخاطر جلوگیری از تشتت آرا و رخ دادن شکست احتمالی در مقابل رقیب است در واقع همان بلایی که در سال ۹۲ و ۹۴ دامن اصولگرایان را گرفت و خودخواهی آنها نتیجه اش قربانی شدن جناح راست در دو انتخابات پیاپی در کشور بود.نکته بعد اینکه عارف با این حرکت هوشمندانه دقیقاً فضا را به نفع جریان اصلاح طلب نمود تا یک فرد معتدل بر سرکار آید و زمینه را برای حضور همه جانبه اصلاح طلبان به قدرت آماده کند.باید به این نکته مهم و حائز اهمیت توجه داشت که برخلاف سخن برخی مدعیان اصلاح طلبی و اصولگرایی که می گویند دکتر لاریجانی سابقه مدیریتی خوبی در کنترل فضای مجلس و ریاست کردن دارد و عارف چنین تجربه ای را دارا نیست و یا اگر عارف رئیس مجلس شود توپخانه اصولگرایان علیه دولت و اصلاح طلبان شبانه روز بکار می افتد و هیچ کمکی در جهت پیشرفت اهداف اصلاحات صورت نخواهد گرفت و تحلیل های امثالهم باید گفت اولاً تجربه مدیریتی دکتر عارف نه تنها کمتر از رقیبش نیست بلکه حداقل در یک سطح است ثانیا دکتر عارف نه تنها از نظر مدیریتی کارنامه قابل دفاعی دارد بلکه دارای ویژگی های بسیاری چون نخبه علمی و دانشگاهی بودن،نفر اول انتخابات کشور به لحاظ میزان آرا کسب کرده و همچنین دارا بودن حمایت اکثریت منتخبین مجلس دهم تا به امروز هست که رقیب معروف ایشان از این امتیازات بی بهره اند.باید از این دوستان پرسید آیا از نظر منطقی درست است فردی به عنوان رئیس مجلس برگزیده شود که اکثریت نمایندگان آن را جناح رقیب رئیس مجلس(اصلاح طلبان) تشکیل می دهند!!!آیا اگر جای دکتر عارف و دکتر لاریجانی با هم عوض می شد آیا اصولگرایان و حامیانشان حاضر بودند که چنین سخن و استدلالی را که برای دکتر لاریجانی به کار می برند برای دکتر عارف نیز بکار ببرند.ضمناً جدای از خواست عمومی جامعه که نظر به تغییر ترکیب مجلس دارند و نمودش برگزیدن افراد لیست امید در انتخابات اخیر بوده دکتر عارف از حمایت بزرگانی چون آیت الله هاشمی و رئیس جمهور دوره اصلاحات برخوردارند و این از دیگر امتیازات برجسته ای است که رئیس فعلی قوه مقننه از آن بی بهره است.و اما نکته مهمی که در این میان بسیار مهم است آن است که دولتیان و جریان اعتدال و دکتر روحانی باید بدانند که اگر امروز دولتی بنام اعتدال بر سر کار است به لطف حمایت های شبانه روزی اصلاح طلبان و فداکاری افرادی چون عارف بوده و باید در این صحنه رقابت دولتیان دین خود را به دکتر عارف و جریان اصلاحات که باعث پیروزی گفتمان اعتدال گشت به نوعی ادا نماید.و کلام آخر اینکه یکی از زیبایی های رقابت این دو چهره معروف جریان استخوان دار کشور بنا به گفته مقام معظم رهبری در مورد رقابت های انتخاباتی رعایت اخلاق مربوط بدان است که دو نامزد چطور در عین رقابت و یارگیری برای کسب پیروزی حرمت رفاقت و اخلاق را حفظ نموده و یک درس سازنده به مدعیان بی اخلاق سیاستمداری در کشور می دهند که می توان در عین اینکه فرد با رقیب خویش به رقابت می پردازد رفاقت را رعایت کرده و بنا به گفته رهبری انقلاب رقیب خویش را دشمن فرض نکند، و با حربه های به غیر اخلاقی چون بگم بگم های عجیب و غریب قواعد بازی را بهم نمی زند.

*عضو شاخه جوانان حزب کارگزاران گیلان

پایگاه خبری تحلیلی با مردم :انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.