قهرمانی قادر است “قهرمان شهر باران” باشد

حاشیه های بزرگتر از متن، عده ای تازه به دوران رسیده، شهرداری را الله بختکی اداره می کردند!

اختصاصی  «بامردم»،  کمتر کسانی از مردم ایران وجود دارند که اهل پیگیری مسائل اجتماعی پیرامون خود باشند و قصه های معنا دار سالهای اخیر را در مورد شهرداری شهر رشت نشنیده باشند. جایی که به اصطلاح قدیمی تر:  ” علی آباد بود بود، شهرداری نبود بود “

و روزگاری که دفاتر مالی کشور در صحت و سلامت کامل بودند اخبار پارگی دفاتر شهرداری رشت در میان مردم کوی و برزن زمزمه می شد. بلدیه ای که قطعا در کنار برخی تازه به دوران رسیده های اتوبوسی، کارکنان و مدیران بزرگوار و حلال زاده ای را نیز در خانواده خود دارد که البته موضوع بحث ما نیستند.
به شهرداری شهر رشت باز می گردیم. مکانی که سالیان متمادی است به لطف اجرای قانون شوراهای شهر و سپردن امور به آنها از وضعیت اسفناکی زجر می برد و نتیجه همانی شده است که یکی از بهترین جلگه های جهان – محصور میان اقلیم خزر و البرز – در همان چهره ی غمبار و نه چندان زیبای نیم قرن گذشته خود درجا می زند و حاصل عملکرد سال های اخیر این نهاد شبه دولتی، فقط روفیدن نصفه و نیمه زباله های شهر و دپوی آن در جنگل های مظلوم سراوان بوده و سرپا نمودن چند پل روگذر و البته پیاده راه غیر فرهنگی که بدون تخصصی کردن مرکز شهر رشت برای این کار، مهمترین قسمت اقلیم شهری این استان را از حیظ انتفاع خارج نموده است.
بگذریم و حاضریم در یک مناظره تلویزیونی اثبات نمایم که این موضوع بی انصافی یا خدای ناکرده سیاه نمایی نیست و قطعا متولیان کار و اعضای شورای مربوطه باید در پیشگاه مردم جوابگوی این پرسش ها باشند که شهری که دارای مشکلات حل نشده فراوانی مانند فقدان ناوگان حمل و نقل عمومی مناسب، بافت فرسوده پرخطر، آلودگی رودخانه های شهر، مشکلات هندسی مسیر های ترافیک، فقر فضای سبز شهر در یکی از مستعد ترین جلگه های عالم جهت پرورش گونه های گیاهی، معضل آب های سطحی، ضعف در نحوه جمع آوری زباله، نبود تصفیه خانه های مجهز صنعتی، بالا رفتن عمر بوستانها، مشکلات فرهنگی مرتبط با شهرداری، آلودگی های زیست محیطی مرتبط، توریست گریزی مفرط، مشکلات معیشتی کارکنان شهرداری، حاشیه نشینی معنا دار و هزار درد بی درمان دیگر می باشد چه اتفاقی در مغز متفکر شورای شهر آن رخ داده که بنا را بر آن می نهند این پیکر با بیماری سرطان را رها کنند و تنها به جراحی زیبایی صورتش بسنده نمایند؟ پیکری که متاستاز سلولهای سرطانی در حال فلج کردن آن است اما عمل زیبایی بر رویش صورت می گیرد که البته هم اکنون عفونت های ناشی از جراحی ناصیح قابل رویت است.
سوی دیگر داستان آن است که در کنار برخی اعضای شورای شهر که دارای وجوه تخصص و تعهد مناسبی بوده اند این دوره از انتخابات نیز دارای حذف و اضافه هایی بوده که افراد عاقل و صاحب نامی مانند حاج احمد رمضانپور وارد گود شهرداری شده اند. شهری که اداره اش اگر به مثابه مدیریت یک وزارتخانه ملی نباشد کمتر از آن نیز نیست بنابراین این شهر شهرداری می خواهد در قواره یک وزیر، فلذا می توان گفت قهرمانی همان کسی هست که شهر رشت را به کلانشهر تبدیل کرد متأسفانه مدیران بعدی از این موهبت استفاده نکرده اند که باید توسط خود ایشان احیاء شود که امیدواریم قهرمانی همیشه قهرمان سکان داری شهر باران را بپذیرد .مردم شهرباران از اعضای محترم شورای شهر میخواهند تا بصورت جدی این موضوع را از ایشان مطالبه نمایند و با توجه به اینکه استاندار محبوب اسبق گیلان در ادوار گذشته نشان داده که خدمت به مردم شریف گیلان و شهر رشت برای ایشان از جاذبه ای برخوردار بوده است و امکان پذیرش به دور از انتظار نیست کلان شهری که چنانچه به شکل تخصصی اداره می شد و مهندسی زیبایی شناختی شهری جایی در تصمیم گیری های آن داشت از درآمدهای حاصل می شد رشت را به آمستردام ایران تبدیل نمود که البته این شهر پرآوازه امروز بیشتر به روستایی بزرگ در حواشی کویر شباهت دارد.
حال از همه ی این موارد بگذریم و در صورت امکان، پرونده ی قطور گذشته را تا روز تشکیل ” دادگاه وجدان ” بایگانی نمائیم. بنابراین چیزی که مهمتر از واگویه کردن فرصت سوزی های گذشته به نظر می رسد آنکه دپارتمان شهرداری رشت نیازمند یک خانه تکانی اختصاصی و اساسی است. جایی که این پیکر بیمار، پزشک و جراح حاذقی می خواد که:
6. اطراف بیمار را از وجود افراد ناصالح احتمالی خلوت کند.
5. رگ های مالی و درآمد زای شهرداری را بشناسد و فی الفور نشتی های خروجی آنها را مسدود نماید.
4.سلول های صالح که به حاشیه رفته اند را به متن بازگرداند.
3.بداند که شهرداری نه یک مرکز صرف سیاست زده بلکه ماموریت های آن نخست خدماتی و رفاهی و در ادامه فرهنگی است.
2.با تشکیل مرکز مطالعات استراتژیک، اولویت بندی مناسبی برای شروع فعالیت های رفاهی و عمرانی داشته باشد.
1.گلوگاههای فساد خیز شهرداری را در حوزه های منابع مالی و منابع انسانی بشناسد و به سرعت ترمیمشان کند.

و باز هزار درد بی درمان دیگر همه به این نکته ختم می گردد که احمد رمضانپور نرگسی و همکارانش که با جلب اعتماد مردم امانتدار این ودیعه هستند ناگزیرند نیرویی را برای تصدی پست شهرداری متراکم ترین شهر کشور به لحاظ بافت جمعیتی برگزینند که دارای تجارب بسیار بسیار بزرگی باشد. مهندس روح الله قهرمانی چابک، استاندار اسبق استان گیلان بی تردید می تواند همان کیس مورد نظر باشد که در صورت صلاحدید اعضای شورا، بهره گیری از خرد جمعی، همچنین صلاحدید خودشان خواهد توانست عقلانیت لازم را مانند روح به جان این پیکر بحران زده بازگرداند که بحران مدیریت آن مجموعه را در مدیریت بحران هایی مانند برف نیمه سنگین اواخر سال گذشته به عینه شاهد بوده ایم و البته تنش های بی پایانی مانند مطالبات کارکنان و دوری از شایسته سالاری همچنان پابرجاست و خودکامگی های فارغ از خرد جمعی کماکان نگران کننده است.
سفیر کبیر ایران در کشور کویت، معاون عمرانی استاندار در دولت هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی، مدیر ملی و جری شهرستان نمونه اقتصاد مقاومتی کشور( قلعه گنج) کرمان- همسو با اقتصاد مقاومتی – و استاندار خوشنام استان گیلان، همه و همه می تواند فرصت مناسبی را برای شهرداری بحران زده رشت ایجاد نماید که سرو سامانی به مرکز استان و کلانشهر زادگاه مادریمان دهند.