شهردار منطقه چهار رشت نمی داند که لاهیجان شهر نمونه گردشگری طبیعی و تاریخی ایران است

بامردم/ شاهین جهانگیری :

درج مصاحبه ای از آقای مقصودی شهردار منطقه چهار رشت در خبرگزاری فارس در مورد شهر لاهیجان و اینکه ایشان در مقایسه ای بسیار ناشیانه در مورد تالاب عینک رشت عنوان کردند که « شهر لاهیجان با داشتن یک استخر به عنوان عروس شهرهای گیلان معرفی شده و …» من را به عنوان یک شهروند بر آن داشت تا نکاتی را جهت شناخت افزون تر شهردار منطقه چهار رشت یادآور شوم.

لاهیجان با پیشینه ای غنی در تاریخ همواره مطرح بوده و حتی قبل از رشت به عنوان مرکز گیلان بیه پیش شناخته می شده و با دارا بودن تاریخ کهن، ابنیه تاریخی، جاذبه های گردشگری طبیعی همچون رشته کوه البرز که به نام شیطان کوه در این شهر نامیده می شود، مسجد تاریخی جامع که بر بنای یک آتشکده قدیمی ساخته شده، مسجد تاریخی اکبریه، پل خشتی، بقعه شیخ زاهد گیلانی(استاد و مرشد شیخ صفی الدین اردبیلی) بقاع متبرکه امام زادگان، مرداب سوستان، مرداب حاجی آباد، استخر طبیعی که به نام سل تی تی معروف است، باغ ملی، پارک جنگلی داخل شهر، سواحل زیبای دریای در نوار شمالی شهرستان که طرح سالم سازی این دریا در سحر خیز محله به شهرداری لاهیجان واگذار شده، بام سبز، آبشار ، تله کابین، تالاب بین المللی امیرکلایه، مساجد قدیمی شهر، هشت محل قدیمی در مرکز بافت قدیمی، آیین ها و مراسم های خاص سنتی مذهبی و وجود نویسندگان، شاعران، هنرمندان و عالمان مذهبی و دهها دلیل دیگر ابتدا از سوی مردم به عنوان عروس شهرهای شمال مطرح شد و بعد به خاطر این همه دلیل از سوی دولت محترم به عنوان شهر نمونه گردشگری طبیعی و تاریخی ایران نامگذاری شد و حتما دلیلی داشت که از گیلان تنها لاهیجان را انتخاب کردند و در ایران نیز 14 شهر در جلسات مستمر شهرهای نمونه شرکت می کنند.

جناب آقای مقصودی نمی دانم اینکه شما به عنوان یک شهردار منطقه ای در شهر رشت چرا با تاریخ یکی از شهرهای قدیمی استان گیلان این چنین بیگانه هستید که با عقده ای فروخورده تنها دلیل مطرح شدن لاهیجان را یک استخر می دانید.

از رابینو و کتب تاریخی دیگری که در مورد پیشینه شهر لاهیجان نوشته شده اند می توانید کمک بگیرید و اطلاعات خود را در مورد شهر لاهیجان بیشتر کنید.

لاهیجان با توجه به این‌که در دوران ساسانیان و پیش از آن مهمترین مرکز تولید و تجارت ابریشم منطقه بوده، در تاریخ به نام شهر ابریشم می شناسند و طبق روایتی قدیمی، این شهر به وسیله “لاهیج بن سام بن نوح” ساخته شده است.

این شهر سال‌ها مرگز گیلان بیه پیش و به گواه تمام مورخان از شهرهای باستانی ایران بوده و در دوره ساسانیان نیز شهری آباد بوده است.

 لاهیجان را در گذشته به دارالاماره و دارالمان نیز می نامیدند لاهیجان از معروفترین شهرهای شمال کشور در قرن‌های گذشته بود و لنگرود، رودسر، دیلمان، سیاهکل و رانکوه شامل اشکور علیا و سفلی به مرکزیت املش، آستانه اشرفیه و … از بخش‌های تابعه این شهر محسوب می‌شدند. بعدها بر اساس تقسیمات کشوری، رودسر و توابعش در سال 1337، لنگرود و توابع آن در سال 1338، آستانه اشرفیه با تمام توابع و نواحی خود در سال 1358 شمسی و دیلمان و سیاهکل در دهه هفتاد از لاهیجان جدا شدند و شهرستان‌های مستقلی را تشکیل دادند.

لاهیجان از نظر موقعیت فرهنگی نیز یکی از شهرهای مهم استان گیلان بوده و حدود 90 درصد مردم این شهر باسواد می‌باشند.

لاهیجان، زادگاه شخصیت‌های معروفی چون یوحنا (صاحب انجیل یوحنا)، کوشیار (استاد ریاضی ابوعلی سینا)، مهیار (از شاعران و دانشمندان قرن چهارم)، حکیم ملا عبدالرزاق فیاض لاهیجی، شریف لاهیجی، علامه ذوالفنون حزین لاهیجی، سلار دیلمی، دکتر محمدرضا حکیم‌زاده (بنیانگذار آسایشگاه‌های معلولین و سالمندان رشت، اصفهان و کهریزک تهران)، آیت‌ا… زین‌العادبن قربانی (نویسنده، محقق، مترجم، بنیانگذار آسایشگاه سالمندان لاهیجان که هم‌اکنون نماینده ولی فقیه در استان گیلان و امام جمعه رشت می‌باشد)، بیژن نجدی نویسنده صاحب سبک، دکتر محمد علی مجتهدی (بنیانگذار دانشگاه صنعتی شریف و نخستین مدیر ایرانی مدرسه معروف البرز تهران) و زادگاه ده‌ها و صدها ادیب فقیه و دانشمند دیگری است که بسیاری از آن‌ها نقش به‌سزایی در تعالی فرهنگی و علمی کشور داشته‌اند.

موقعیت اقتصادی این شهر نیز بسیار حائز اهمیت بوده، زیرا لاهیجان به دلیل موقعیت طبیعی خاصش از نظر اقتصادی، منطقه‌ای کشاورزی ـ صنعتی است. کشت چای نیز در سال 1319 قمری با همت محمد میرزای چایکار (معروف به کاشف‌السلطنه (در لاهیجان رونق و گسترش یافت   و به عنوان پایتخت چای ایران معروف شد.

وجود صنایع دستی، بامبوبافی، خراطی، سفالگری و کارخانه‌های چایسازی، برنجکوبی، کلوچه‌پزی، پیله خشک کنی و ده‌ها کارخانه صنعتی دیگر از مراکز اقتصادی لاهیجان به‌شمار می‌روند.

جناب مقصودی

لاهیجان را تنها به خاطر یک استخر به عروس شهرهای شمال نمی خوانند و لاهیجان صدها دلیل برای مطرح شدن دارد و این هویت واقعی را در طول تاریخ به دست آورده است و این هویت را با پرداخت پول و رایزنی برای هویت سازی به دست نیاورده است.

از لاهیجان و نقش آن در تاریخ تشیع و همچنین در همراهی با میرزا کوچک جنگلی گرفته که توسط دکتر حشمت از لاهیجان سازماندهی شد تا حضور لاهیجانی ها در همه عرصه های دفاع از میهن عزیزمان ایران در جنگ تحمیلی و انقلاب اسلامی نشان از حضور همیشگی این شهر در تاریخ کشورمان می دهد.

لاهیجان در همه سال های تاریخی خود به دنبال توسعه و پیشرفت بوده و حتی وجود استخر قدیمی نزدیک شیطان کوه که شما آن را تنها دلیل عروس خواندن لاهیجان می دانید، باعث نشد مسئولان شهر از ایجاد فضاهای جدید غفلت کنند و شهرداری و شواری شهر لاهیجان با طراحی یک مجموعه جدید در مرداب حاجی آباد یک استخر جدید را با جاذبه های افزون تر از استخر قدیمی در آینده نزدیک به شهروندان و گردشگران و دوستداران شهر لاهیجان هدیه خواهند کرد و مردم دیار لاهیجان و مسئولان این شهر بدون توجه به حواشی و تنها با وحدت و همدلی برای زیباتر شدن شهر خود گام بر می دارند.

از لاهیجان باز هم می توان نوشت و امیدوارم که اندیشمندان شهرم و پژوهش گران فرهیخته لاهیجان در این زمینه با قلم فرسایی وزین خود این نگارنده را مورد عفو قرار دهند که به حریم آن بزرگواران ورود کردم.

زبان گویا