آزاده نامداری در این باره نوشت: «روزهای تلخی بر من و همسر و خانوادهام گذشت؛ چرا که محکوم شدیم به آن چه که در خیالمان هم نمیگنجید. ما صدها کاستی و نقص داریم و خود آگاهتر از همه بدان میباشیم اما بدانیم آن همه قضاوت درست و نادرست در مورد رفتار، گذشته و خانواده ما، بیش از آن که نقد ما باشد، نقد جامعه ماست.
نه از مغرضها که هر چه کنی، حرف خودشان را میزنند و تصمیم خودشان را حق مطلق میدانند. نه از لشکر بافندهها که بی ترس از خدا هر جایی دغل و دروغ میسازند و هر جمله و کلمهای را به لب میآورند. نه از قضاوتگران سرخود که دانسته و ندانسته هر تهمتی میزنند و هر بهتانی میبندند و نه از بددلهایی که از تماشای رنج دیگران لذت میبرند و از غصه بقیه شاد میشوند، توقعی ندارم.
من آزاده نامداری، از خواهران و برادران مومنم میخواهم که مرا عفو کنند و بدانند حقایقی هست که نمیدانند. شاید روزی برسد که دیگر نیازی به توضیح نباشد و همه چیز آشکار شود. من همواره مهر شما را در همه شرایط زندگیم فراموش نمیکنم و امیدوارم این بار هم درکم کنید.»
ثبت دیدگاه