لطفا به فكر دانش آموزان، دانشجويان و همه مردم ايران باشيد تا ديگر پس از اين شاهد مرگ هيچ ايراني در جاده هاي كشور نباشيم.
بامردم | مجید فلاح شجاعی: 26 اسفند ماه سال 1376 بود كه هفت نفر از دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف در مسیر بازگشت از بیست ودومین دوره مسابقات ریاضی که در دانشگاه شهید چمران اهواز برگزار شده بود، بر اثر سقوط اتوبوس کشته شدند.
اغلب اين دانشجويان از برگزیدگان المپیادهای ملی و بینالمللی ریاضی بودند. شادروان مریم میرزاخانی(اولین زن و اولین ایرانی برندهٔ مدال فیدلز) و رؤیا بهشتی زواره، نویسندگان کتاب نظریه اعداد انتشارات فاطمی که خاطرهٔ مشترک چندین نسل از دانش آموزان و دانشجویان است، از بازماندگان این سانحهٔ دلخراش بودند.
مرگ دانش آموزان و دانشجويان در حوادث جاده اي، خبر تازه اي در انبوه خبرهاي روزانه مطبوعات و خبرگزاريها نيست. حالا همه جا حرف از حادثه تصادف و واژگونی اتوبوس دانش آموزان هرمزگان در داراب است. حادثه دلخراشي كه منجر به كشته شدن 9 و مجروح شدن 34 دانش آموز مدرسه فرزانگان شده است.
با وقوع يك حادثه تلخ، همه نظام و دولت در صدد بررسي و شناسايي مقصر و يا مقصرين هستند تا به انگشت نشانش بدهند و بگويند: اين بود، همه تقصيرها به گردن اين آدم، اين نهاد يا سازمان و… است!
جاده هاي استاندارد نداريم، ناوگان حمل و نقل بين شهري ما در حد فاجعه است، رانندگان ما دوره هاي ويژه براي رانندگي اتوبوس هاي بين شهري نديدند، اعتياد در بعضي از رانندگان بيداد مي كند و..
ساماندهي اين همه مشكلات در بخش حمل و نقل مسافرين بين شهري، مي تواند از حوادث آينده جاده هاي كشور بكاهد.
شما را به خدا با مانورهاي حضور در محل حادثه، نشست هاي گوناگون براي بررسي حادثه، پيدا كردن مقصر يا مقصرين واقعه و… به مردم نگوييد ما خيلي پيگير اين حادثه هستيم. عزيزان اين سرزمين در نيمه هاي شب، در حالي كه خواب بودند پر پر شدند.
چرا بايد صورت مساله را پاك كنيد؟ چرا نبايد دانش آموزان كشور به اردو بروند؟ به راستي با به اردو نرفتن دانش آموزان، مشكلات حمل و نقل كشور حل مي شود؟!
لطفا به فكر دانش آموزان، دانشجويان و همه مردم ايران باشيد تا ديگر پس از اين شاهد مرگ هيچ ايراني در جاده هاي كشور نباشيم.
ثبت دیدگاه