از سوی دیگر اسکان و اقامت اقوام مختلف مانع شکل گیری هویت مشترک جمعی و اطلاق عنوان «کرجی» یا «البرزی» شده بود.
به همین خاطر در انتخابات مجلس شورای اسلامی یا شوراها تصور غالب این بود که رقابت اصلی نه در حوزه های سیاسی و مانند تهران از میان گرایش های مختلف که از جنبه قومی خواهد بود.
روز جمعه ۲۹ اردیبهشت ۹۶ اما اتفاق متفاوتی رخ داد و در فهرست ۱۳ نفری اعضای شورای شهر کرج ۱۲ نفر از لیست امید با شعار «هوای تازه» به عنوان عضو جدید انتخاب شدند و تهران نشینان هم دریافتند کرج دیگر تنها به لحاظ مکانی به تهران نزدیک نیست بلکه گرایش غالب سیاسی نیز مانند تهران خود را نشان می دهد.
این مقدمه اما چه ارتباطی با انتخاب استاندار جدید دارد؟ ربط آن در این است که اهمیت استان البرز و کلان شهر کرج را از منظر سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و به عنوان یک شهر مستقل و نه در حاشیه تهران نشان می دهد زیرا استاندار جدید واجد کارنامه ای در خور توجه در دوران استانداری گیلان است و از چهره های پرسابقه در طیف اعتدال به حساب می آید و تغییر او حتی انتقاداتی را در گیلان سبب شده خاصه این که استاندار جدید زاده و بالیده این استان نیست.
درباره انتخاب استانداران و فرمانداران و این که بومی باشند یا نه البته دو دیدگاه متفاوت وجود دارد. دیدگاهی که استانداران بومی را می پسندد به علایق محلی و سابقه و صبغه فرد استناد می کند و متقابلا کسانی که معتقدند بهتر است استاندار از سامانی دیگر بیاید تا خانواده و دوست و آشنا متوقع نباشند و توصیه ها به کار نیفتند.
پیام انتصاب محمد علی نجفی به عنوان استاندار البرز اما فراتر از انتخاب یک استاندار غیر بومی است زیرا البرز با نماد کرج متشکل از اقوام مختلف است و توقع استاندار بومی نمی توان داشت.
از این منظر که می تواند پاسخی به انتخاب مردم در کرج در ۹ اردیبهشت ۹۶ تلقی شود زیرا وقتی نگاه سیاسی بر گرایش های محلی و قومی غلبه می کند نگاه دولت هم ارتقا می یابد و استانداری در سطح ملی را برای البرز برمی گزیند و به همین سبب است که خبر می رسد انتصاب محمد علی نجفی با استقبال فعالان سیاسی و مدنی در سطح استان رو به رو شده و فارغ از شعار این امید را ایجاد کرده که البرز و مرکزیت آن – کرج- از « هوای تازه» برخوردار شود.
مردم از شورای جدید شهر انتظار داشتند و دارند کارنامه ای از خود به جای گذارد تا این هوای تازه را در نهادهای اجتماعی و خدماتی مرتبط با مدیریت شهری استنشاق کنند اما پیدا بود که مدیریت شهری کافی نیست و هوای تازه در استانداری و شهرداری هم باید جریان یابد.
محمد علی نجفی -که البته نسبت و ارتباطی با محمد علی نجفی شهردار تهران ندارد- مسؤولیت متفاوتی را در البرز تجربه خواهد کرد.
البرز، گیلان نیست و موضوعات خاص خود را دارد اما مهم تر از همه درک این واقعیت است که نگاه به کرج به عنوان حاشیه ای بر تهران باید تغییر کند.
کرج مرکز استان البرز واجد هویت مستقلی شده و مردم شهر در انتخابات مختلف با آرای سیاسی نشان داده اند که دغدغه هایی چون کلان شهرهای دیگر دارند و متقابلا دولت نیز با آنان مواجهه ای ملی داشته و علت استقبال از استاندار جدید را می توان به این خاطر دانست.
استقبالی که هر چند سنگینی مسؤولیت و انتظارات متنوع از استاندار جدید را نیز در بطن خود حکایت می کند اما به سال ها نگاه درجه دو به کرج و استان البرز هم خاتمه می دهد.
این اتفاق البته باید پس از تشکیل استان البرز رخ می داد و هدف از ایجاد استان جدید و انتزاع از تهران نیز همین بود.
در دوره قبل هم حداقل باید شاهد این رخداد می بودیم. اما استاندار دولت اول روحانی نیز انگار بیشتر خود را محدود و محصور به رقابت ها و موضوعات محلی می دید و حالا از استانداری با نگاه توسعه گرا و ملی انتظار می رود کرج و البرز را به جایگاهی که شایسته آن است ارتقا دهد.
مردم با ارتقای نگاه خود از رقابت های محدود محلی و قومی به خواست های بلندتر سیاسی و مدنی که تحقق آنها البته متضمن بهبود وضعیت اجتماعی و رفاهی هم هست سهم خود را ایفا کردند و دولت نیز گام اول را با انتخاب استانداری هم سو با این خواست ها برداشته است و باید منتظر گام های بعدی بود.
خواست مشترک کرج و البرز از استاندار جدید همان شعار اعضای پیروز شورای شهر است: هوای تازه…
ثبت دیدگاه