ورزش گیلان جز نامش هیبت دیگری را نمی بیند / ورزش مریض و رنجور استان همه آیتم ها را کم دارد

بامردم/ مهدی فخاری:

روزگارانی که ورزش گیلان در زمره بهترین استانها از لحاظ تربیت ورزشکار حرفه ای بود بسیار می گذرد زمانی که همیشه در تیم های ملی ایران رد پایی از ورزشکاران گیلانی دیده میشد و مانند کار در شالیزار ها , باغات چای , قایق های صیادی و حتی جنگ تحمیلی با غیرت و تیزهوشانه تا پای نفس برای ورزش این مرز و بوم میجنگیدند زمانی که ورزش گیلان رودی بود سرشار از استعداد و از سرچشمه های اصلی ورزش در کشور اما حالا از آن رود خروشان جز آب باریکه ای باقی نمانده و روز به روز هم باریک تر میشود و همه ترس ما از این است که نکند روزی خشک شود .

شاید اولین قدم برای پیشبرد و پیشرفت اهداف ورزشی در جامعه برنامه ریزی باشد” البته یک برنامه مدون – قابل اجرا و مقطعی , در مرحله بعد مقوله ی اقتصاد نمود بیشتری پیدا میکند که بخشی با استفاده از بودجه های دولتی و بخش دیگری با جذب اسپانسر تأمین میگردد , گام بعدی استعداد یابی ( ورزش پایه ) می باشد که برای پرورش ورزشکاران حرفه ای باید از سنین خردسالی شروع به تمرینات اصولی و هدف محور نمود که در این زمینه می بایست مربیان جوان را به صورت آکادمیک تربیت و آماده کرد که البته مهم ترین فرآیند” مدیریت اصولی و اجرایی این آیتم ها نیز باید باشد .

متاسفانه ورزش گیلان سالهاست که با عدم مدیریت درست و بدون برنامه چشم به استعداد هایی دوخته که برایشان هیچ اندوخته ای بجا نگذاشته , ورزش مریض و رنجور این استان همه آیتم ها را کم دارد یا بهتر بگوییم هیچ یک از این آیتم ها را ندارد ورزشی که وضع فوتبالش را باید با خنده توصیف کرد تا ورزش هایی دیگر که گیلان در آنها صاحب سبک و جایگاهی تثبیت شده بود مانند بوکس – شنا – قایقرانی – والیبال – تمامی ورزش های رزمی و…

در دی ماه ۱۳۹۲ مسعود رهنما توسط وزیر ورزش و جوانان دکتر گودرزی به عنوان مدیر کل اداره ورزش و جوانان استان گیلان منصوب شد که موجی از شادی و هیجان در جامعه ورزش به راه افتاد همه از برای حمایت سر برافراشتند و از بومی بودن و مرد میدان بودن مدیر جوان دفاع بسیار نمودند جامعه غیر ورزشی هم خوشحال از اینکه هم استانیشان و از قهرمانان و مربیان تیم ملی مدیر کل شده است اما از آن روز بیش از 30 ماه گذشته و روز به روز شاهد پس رفت ورزش استان هستیم و جالب اینجاست از حامیان روز اول هم خبری نیست یا اینگونه بگوییم بهتر است این روزها از پنجره های این اداره هوایی جز انزوا بیرون نمی آید این انزوا بی دلیل هم نیست زیرا تقلیل ورزشکاران گیلانی در تیم های ملی و عدم احداث و ایجاد فضاهای ورزشی جدید , مشهود نبودن تغیرات اصولی در زمینه ورزش پایه و همچنین موفق نبودن در جذب اسپانسرهای قوی برای ورزش استان بویژه فوتبال که ورزش اول و پرطرفدار مردمان این خطه می باشد همچنین وضعیت نا معلوم باشگاه های سپیدرود و داماش و ملوان و که از برند های اصلی فوتبال استان هستند می تواند مهر تاییدی بر انزوای بیش از پیش اداره ورزش و جوانان استان باشد .

در روزهایی که ورزش استان جز نامش هیبت دیگری را نمی بیند و خالی از هرگونه مدیریت درست و برنامه ریزی بلند و کوتاه مدت می باشد همه منتظر روزنه امیدی هستند ‘ اما ظاهرا از اداراه ورزش و جوانان به کما رفته که متولی اصلی است آبی از آن گرم نمی‌شود.

پایگاه خبری تحلیلی با مردم :انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.