آیین نامه 2800
به دلیل اینکه کشور ایران جزو کشورهای زلزله خیز بوده و همه ساله زلزلههای کوچک و بزرگی در حال وقوع است و بنا بر تجربه چندین ساله، برای جلوگیری از خسارات جانی و مالی پیروی از آیین نامه استاندارد 2800 پیوست ششم، به یک اجبار تبدیل شده است. بنابراین، کارفرمایان و پیمانکاران موظف هستند از این قانون اطاعت کرده و دیوارها را به گونهای بسازند که در برابر زلزله ایمن باشند. چنانچه مهندسین ناظر، مشاهده نمایند که این قانون در ساختمانی به اجرا در نیامده است، پروانه ساخت صادر نخواهد شد.
تاریخچه شروع آیین نامه استاندارد 2800 پیوست ششم
در سال 1341 زلزله وحشتناکی در بویین زهرا رخ داد که منجر به از دست رفتن افراد زیادی شد. در این حادثه متاسفانه 12 هزار نفر قربانی ساخت و سازهای غیر استاندارد شدند. بعد از این اتفاق یک رونوشت جدید به قوانین ساختمان سازی ایران پیوست شد. این رونوشت بسیار سطحی بود و در آن فقط چند بند کوچک وجود داشت. اما در سالهای 1366 و 1367، دولت جمهوری اسلامی، قوانین سختگیرانه بیشتری را به منظور حفظ امنیت جان و مال مردم ایران به این رونوشت اضافه کرد. در این 40 سال این آییننامه تغییرات چشمگیری داشته است و توانسته خود را به سطح جهانی برساند. از بندهای مهم این آییننامه به اصول پی ریزی و انواع مصالح ساختمانی مقاوم به کار رفته و دیگر موارد میتوان اشاره کرد. در اصل، منظور از مصالح مقاوم، محصولاتی بوده که میتوانند بار مرده ساختمان را کاهش دهند. خوشبختانه در سالهای اخیر مصالح سبکی مانند Siporex تولید و روانه بازار شده است و توانسته تا حد زیادی وزن سازها را کاهش دهد.
آییننامه استاندارد 2800 پیوست ششم چیست؟
همانگونه که ذکر کردیم متاسفانه در سالهای گذشته زلزلههای سختی در کشور ایران به وقوع پیوسته است که خسارات جانی و مالی زیادی را در پی داشتند. برای مثال منجیل و رودبار، همچنین بم و کرمانشاه در اثر وقوع زلزله، روزها و سالهای سختی را پشت سر نهادند و افراد زیادی بیخانمان شدند. بعد از این تجربه تلخ، تمام تمرکز بر روی ساخت سازههایی بر طبق عایق استاندارد 2800، معطوف شد. به همین دلیل برخلاف گذشته که مهندسین ساخت و ساز توجه ویژهای بر روی نوع طراحی اسکت ساختمانها داشتند، نوع طراحی دیوارهای غیر سازهای نیز مورد توجه قرار گرفت. زیرا بر طبق تجربه، در زلزله کرمانشاه تنها بخشی از ساختمان که سالم مانده بود، همان اسکلت ساختمان بود و تمام دیوارها تخریب شده بودند و تمام خسارات به دلیل فرو ریختن این دیوارها به وجود آمده بود. بنابراین با توجه به اینگونه اتفاقات، قوانین جدیدی به منظور طراحی اجزای غیر سازهای توسط وزارت راه و شهرسازی تنظیم شد که نتیجه آن، آییننامه استاندارد 2800 پیوست ششم میباشد.
آییننامه استاندارد 2800 پیوست ششم شامل چه قوانینی است.
در این آییننامه قوانین مختلفی ذکر شده است و افراد با رجوع به عکسها و پیوستها به راحتی میتوانند مفهوم آنها را درک کنند. در اصل، معنای کلی این پیوست، مهار کردن دیوارهای داخلی و بیرونی ساختمان در برابر زلزله میباشد. اگر سادهتر بخواهیم توضیح دهیم باید بیان داریم، ساختمانها به 2 بخش سازهای و غیر سازهای تقسیم بندی میشوند و بخش سازهای بر خلاف بخش غیر سازهای تاثیر بسیار مهمی در استحکام ساختمان دارد. اجزای غیر سازهای شامل موارد زیر هستند:
- دیوارهای داخلی (تیغهها)
- دیوارهای خارجی
- جانپناهها
- راهپلهها
- سقف کاذب
- نمای سازه
بخش اول آییننامه در مورد این بخشهاصحبت میکند و بیشترین تمرکز آن بر روی این قسمتها میباشد. در این بخش به مقاوم سازی ساختمان با روشهای مرسوم مانند واردهای فلزی پرداخته شده است. در اصل، این سازهها جزء ستون اصلی ساختمان به حساب نمیآیند و وزن کلی ساختمان بر روی آنها نیست.
اما در بخش دوم، تمرکز بر روی مقاوم سازی دیوارهایی است که به سازه چسبیده شدهاند. این دیوارها در مستحکمتر شدن ساختمان نقش داشته و تا ساختمانهای 4 طبقه وجود دارند. در بخش دوم به مقررات ساخت این دیوارها پرداخته شده است.
با توجه به اینکه تاکنون کشور ایران در اثر زلزله خسارتهای زیادی را متحمل شده است، لازم بوده مهندسین ساخت و ساز جانب احتیاط را رعایت کرده و ساختمانهایی را بنا کنند که بتواند در برابر وقوع اینگونه اتفاقات مقاومت قابل قبولی از خود نشان دهد. به همین دلیل یک قانون جدید به تصویب رسید که تمام مهندسین موظف به رعایت مفاد ذکر شده در آن هستند. آییننامه استاندارد 2800 پیوست ششم، با نام کامل «طراحی لرزهای و اجرای اجزاء غیر سازهای معماری» در اصل، مانند یک پوست بر روی ماده 33 قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان عمل کرده، که در طی سال 1374 به تصویب رسیده بود. به موجب این قانون تمام شهرداریها و دهیاریها موظف هستند، عایق استاندارد 2800 را به منظور افزایش امنیت ساختمانها در برابر زلزله رعایت کنند.
ثبت دیدگاه