مهدی مطهرنیا، تحلیل‌گر مسایل بین‌الملل در واکنش به اینکه آیا جمهوری اسلامی می‌تواند بدون واسطه و به‌صورت مستقیم با آمریکا وارد مذاکره شود، به‌خبرنگار «چندثانیه» می‌گوید:
شاید باید گفت اینکه باید به‌صورت مستقیم با آمریکا وارد گفت‌وگو شویم یک گذاره اساسی است ولی مقامات دولتی نمی‌توانند در این مورد تصمیم‌گیرنده نهایی باشند که ایران چگونه می‌خواهد پشت‌میز مذاکره بنشیند.
آنچه مشخص است ساختار حاکمیتی و گفتمان انقلابی، مذاکره با واشنگتن را بی‌فایده، غیرقابل اعتماد و بدون دست‌آورد دانسته است. چنین ادبیاتی همواره نقض کننده مذاکره با آمریکا است.
اینکه مذاکره باید بین تهران و کاخ سفید بدون واسطه صورت بگیرد خواسته آمریکایی‌ها است و چون گفتمان انقلابی، آمریکا را مرکز امپریالست می‌داند همواره این مورد را رد می‌کند.
اگر ایران می‌خواهد پای میز مذاکره بنشیند، باید برخی از شعارها را فراموش و برخی امتیازاتی هم بدهد که شاید کمی دشوار باشد.
مسوولان دولتی تلاش دارند تا با پیام‌هایی مانند مذاکره مستقیم با آمریکا، فضای دیپلماسی را به‌سمتی ببرند تا بتوانند زمان بیشتری به‌دست بیاورند.
از نظر اصولی دولت در ایران تصمیم‌گیرنده نهایی نخواهد بود و همانطوری که در جریان برجام مشاهده کردیم، دولت روحانی نتوانست پروژه خود را به اتمام برساند.
اینکه اکنون اعلام می‌شود که می‌توانیم با همه کشورها در فضای دیپلماسی، با حفظ غرور و منافع ملی وارد مذاکره و گفت‌وگو شویم خود می‌رساند که دیگر راهی جز مذاکره وجود ندارد.
هرگاه کشور وارد وضعیت خاصی می‌شود می‌بینیم که مقامات جمهوری اسلامی به مذاکره و دیپلماسی تن می‌دهند.
آن گفتمان انقلابی که از سوی دلواپسان مطرح و از آنها حمایت شد، برجام را ترکمنچای جدیدی نام گذاشتند و آن را ضعف ایران خواندند و گروه‌هایی مانند پایداری‌ها آن را خیانت به ایران می‌دانستند و خواهان دادگاهی شدن ظریف و روحانی شدند.
اصولگراها برای حفظ جایگاه خود مذاکره را می‌‌پذیرند با وجود اینکه آمریکا حامی اصلی اسراییل است و همچنان به‌عنوان شیطان بزرگ نام دارد را نمی‌توانند فراموش کنند. /چندثانیه
ثبت دیدگاه