آغاز تبلور فرهنگ و درست زیستن از کودکان

یادداشت «بامردم» | عاطفه نیک پی:

قلم را اینبار با قلبی آکنده از تألم بر کاغذ مینگارم و آن هم در محکومیت به تعرض ها، تجاوزها و قتل های وحشیانه ی کودکان عزیز ایران، در یک سال گذشته تا به امروز، بویژه کودک عزیز گیلانی؛

در جامعه ای که در آن برای انتخاب
«نام فرزند» ماه ها وقت سپری می شود
تا اصیل ترین و نایاب ترین اسم ایرانی انتخاب گردد اما بعد از تولد، رغبتی به صرف زمان برای تربیت و مهر و محبت به فرزند وجود ندارد.
در جامعه ای که شاغل بودن “علی رغم” نیاز مبرم، بر «مادر بودن» تقدم و رجحان می یابد.
در جامعه ای که صرف گذراندن وقت در بیرون از منزل و رهایی از قید و بندهای زندگی، آزادی نام میگیرد و
«مشتبه به نام حقوق زن» پنداشته میشود.
در جامعه ای که فرزند به جای آغوش شیرین پدر و مادر، بصورت چرخشی در دست این و آن بزرگ میشود.
در جامعه ی جدایی ها، بی تعهدی ها، بی مسئولیتی ها و هرج و مرج های جنسی و اخلاقی…
فرزندان معصوم که نامهای بزرگ دارند، زندگی های کوتاه خواهند داشت❗️
آنان قربانی سرخوشی های ناپایدار و خودخواهی های پدر و مادر میشوند.
والدینی که بدون ذره ای آموزش، هم آشیانه میشوند و یک شبه نام مقدس پدر و مادر بر خود میگذارند.
حال، درک باورهای عمیق نسبت به حقوق کودکان، کجای زندگی زناشویی قرار میگیرد؟!
معضلات از زمانی آغاز گردید که تحلیل و تفسیر جامعه از حقوق و آزادی ها، به بیراهه رفت!
کشورهای غربی “در کنار فرزند آوری” و برای عشق و دوستی میان کودک و حیوان، از بدو تولد، نوزادانشان را در آغوش حیوانات نیز میگذارند تا به فرزندان خود یاد دهند که حیوانات مهربان هستند و باید آنها را دوست داشت.
کژفهمی حاصل از تقلید کوکورانه و عدم تفکر، موجب شده است اکثر زوجهای جوان در ایران، حیوانات را “بجای فرزند” بزرگ کرده و تربیت نمایند و چقدر نیز از این بابت متأسفانه به خود و اندیشه شان میبالند.
یقین دارم:
فرزند آوری هنر نیست.
فرزند پروری هنر است و ناب ترین و رفیع ترین حقوق اولیه ی یک انسان.
در اذهان خود حک نماییم که در مقابل هر حق خودخواسته، رسالت و فریضه ای وجود دارد و «حق و تکلیف» در تمام جوامع دو جزء متقابل و جدانشدنی اند و مبتنی بر یکدیگر.
بنابراین زمانی میبایست به دنبال حقی باشیم که توانمندی رفع وظیفه در قبال آن، در توانایی مان باشد.
بیش از 90 سال از تصویب قانون حقوق و تکالیف والدین بر فرزندان در ایران میگذرد و قانون مدنی در مواد 1168 تا 1179 و مواد دیگری به ذکر آن پرداخته است. چه نیک میشد زوجهای جوان قبل از تصمیم به بچه دار شدن، نگاهی گذرا به تکالیفشان در قبال این مسئولیت بزرگ داشته باشند و بسان شعف و شادی روزهای ازدواج که مانع از مطالعه ی موارد مندرج در عقدنامه میشود و امضائی بس پررنگ پای وظایفی ناخوانده میخورد، نگردد.
البته “وظایف دولت” نیز در برابر کودکان نباید نادیده انگاشته شود. تکالیفی که در مواد 6 و 9 پیمان نامه جهانی حقوق کودک بر دولتهای عضو کنوانسیون واگذار گردیده و دولت محترم جمهوری اسلامی ایران نیز در سال 1373 به آن ملحق شده است.
مسئولیت و مجرمیت محکومان چنین جرائمی نیز قابل بررسی و نقد در حوزه ی جرمشناسی، روانشناسی و جامعه شناسی ست که در این مقال نمیگنجد، اما قابل اغماض نیست و مستتر و مجهول نمی ماند.
در این میان لازم است قانونگذاران محترم نیز برای کاهش میزان جرائم جسمی و جنسی علیه کودکان:
ضمانت اجرایی باشند “مستمر و مستحکم” و برای پیشگیری و بهبود شرایط جامعه:
مراکز و نهادهایی را در تمام شهرستانهای کشور تأسیس نمایند با دغدغه و عنوان حفظ بنیان خانواده و آموزش صحیح زندگی زناشویی، آموزش چگونگی فریضه ی پدر و مادر شدن، اخذ تعهد قبل از باروری زوجین برای تقبل تمام عهود تربیت و پرورش کودک تا حداقل سن کمال، همانطور که قرآن کریم میفرماید:
«قُوا أَنْفُسَکُمْ وَ أَهْلیکُمْ ناراً»(تحریم/6)
خود و فرزندان خود را رها نکنید.
دیگری میبایست پیگیری نهادهای امنیتی بهزیستی، برای پی جویی اوضاع و احوال کودکان طلاقی باشد که والدین “کم درآمد و کم سواد” دارند.

پرواضح است که میزان تعهد و مسئولیت پذیری، رابطه ای مستقیم با میزان رشد فرهنگ در جوامع دارد. انسانهای متعد به اخلاق، اصالت و خانواده، نه تنها محدود نیستند، بلکه آزادترین انسانهای روی زمین اند.
یقین داریم تبلور فرهنگ و درست زیستن از کودکان آغاز میشود؛
اگر کودکان نیک زندگی کنند
نیک تربیت گردند
نیک بیاندیشند و نیک دوست بدارند خودشان را ، سرزمینشان را، تمام انسانها را، هستی و خداوند را،
جهان آباد میگردد و انسانیت استمرار می یابد.

به یاد و به پاس تمام «اهوراهای» عزیز یا همان فرشتگان تنها و آسمانی ایران، که میتوانستند بمانند و به وارستگی نامشان که
“آفریدگار نیکویی” ها ست،
جهان ما را زیباتر کنند.

(عاطفه نیک پی)
دانش آموخته ی حقوق کیفری و جرم شناسی.
مؤلف کتاب حقوق جزای عمومی
و عضو رسمی انجمن بین المللی صلح.
27 مهر 96

پایگاه خبری تحلیلی با مردم : انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.