یکی از سوالاتی که در ایام عاشورا و حوالی محرم از جانب شبهه افکنان در فضای مجازی مطرح می‌شود این سوال است که رخداد عاشورا درحوالی پاییز صورت گرفته؛ یعنی دورانی که زور گرما نسبت به تابستان کمتر به نظر می‌رسد. از طرفی با وجود اینکه امام از دوم محرم به کربلا رسیدند چرا طی این مدت برای حفر چاه هیچ اقدامی نکرداند.
برخلاف تصور خیلی‌ها حفر چاه کار چندان ساده‌ای نیست حتی در پرآب‌ترین و جلگه‌ای ترین مناطق هم برای رسیدن به آب شاید لازم باشد بین ۳ تا ۳۰ متر ارتفاع را حفر کنید تا به آب برسید؛ اما با این حال در صحرای کربلا امام حسین (علیه السلام) اقدام به حفر چاه در حوالی خیمه‌ها کردند اما به دستور عمربن سعد سپاه دشمن مانع آن شدند تا کاروان امام از آن استفاده کنند.
یکی دیگر از شبهاتی که پیرامون این موضوع شکل می‌گیرد این است که زمان وقوع عاشورا در فصل پاییز بوده است پس شدت گرما انقدر نباید انقدر باشد تا بر کاروان سیدالشهدا غلبه کند. کسانی که به منطقه کربلا یا حتی جنوب کشور خودمان هم رفته باشند از میزان گرمای هوا دراین مناطق حتی در فصل پاییز هم آگاهی دارند. از طرفی سپاه دشمن از روز هفتم اقدام به بستن آب بر روی خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله کرد و نداشتن آب در این مدت حتی در یک منطقه خوش آب و هوا هم سرانجام به تشنگی و عطش منجر می‌شود.
کافی است نگاهی به منطقه جغرافیایی کربلا بیندازید تا به این موضوع پی ببرید که تمام حواشی فرات جلگه‌ای نبوده و نیست و بسیاری از مناطق پیرامون آن صحرایی است. از طرفی هیچ وقت کسی مدعی این موضوع نبوده که تمام نینوا خشک و بی‌آب و علف است تا جایی که سپاه دشمن در همان منطقه و در پشت درخت‌های نخل برای به شهادت رساندن حضرت عباس علیه السلام کمین کردند اما نکته اینجاست که کاروان سیدالشهدا در آن منطقه محاصره بودند و ابن زیاد طی یک نامه به حر دستور داده بود: به مجردی که فرستاده من بر تو وارد شد و نامه مرا تسلیم کرد کار را بر حسین (علیه السلام) دشوار ساز و او را در سرزمینی فرودآور که آب و گیاهی در آن نباشد و متوجه باش به فرستاده خود دستور دادم، همواره با تو باشد و از تو دور نشود تا از نزدیک شاهد اعمال تو بوده و نحوه رفتار تو را در بازگشت به من اطلاع دهد.
برنا
ثبت دیدگاه